آقامیر
آقامیرفالی، با نام اصلی سید ابوالحسن رضوی یا میرابوالحسن رضوی، از فقهای شیعه و برجسته فارس، تحصیلات خود را در محضر پدر و اساتید شیراز به انجام رساند و در سال ۱۳۳۶ هجری قمری در کربلا درگذشت. از آثار علمی او میتوان به «خلاصه الافکار» و حاشیه بر رسائل شیخ انصاری اشاره کرد.
زندگی
سید ابوالحسن رضوی موسوی، معروف به آقا میرفالی، فرزند مرحوم میرمحمد صادق، از علما و فقهای شیعه و برجسته خطه فارس بود که نسب او به علی النقی میرسد. او در منطقه جنوبی فارس به عنوان مرجع و پناهگاه مردم شناخته میشد و بسیاری از مسائل علمی، اجتماعی و حتی سیاسی آن زمان را حل و فصل میکرد. آقا میرفالی در سال ۱۲۶۲ هجری قمری در بلده فال (استان فارس) متولد شد و تحصیلات مقدماتی را در نزد پدرش، که از فقهاء برجسته آن دیار بود، آغاز کرد. سپس برای ادامه تحصیل به شیراز رفت و در نزد اساتید مشهور آنجا در رشته فقه به مقام اجتهاد رسید.[۱]
آقامیر در سال ۱۳۳۶ هجری قمری به کربلا سفر کرد و در همان سال در درگذشت و در آنجا به خاک سپرده شد. از آثار علمی او میتوان به «ارجوزهای در مبحث استصحاب» با ۲۱۲ بیت و «خلاصه الافکار» که به چاپ رسیده است، اشاره کرد. همچنین حاشیهای بر رسائل مرحوم شیخ انصاری و مجموعهای در زمینه ارث و کر از دیگر آثار ایشان است.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «آقامیر». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.