جعفر بن یحیی بن خالد برمکی

ابوالفضل جعفر بن یحیی برمکی
اطلاعات شخصی
درگذشته	۱۸۷ هجری قمری / ۸۰۳ میلادی بغداد
ملیت	عباسیان
فرزندان	عریب (دختر)، یحیی (پسر) (با تردید)، مالک (پسر) (با تردید)
والدین	یحیی بن خالد برمکی (پدر)، فاطمه بنت محمد بن حسین بن قحطبه (مادر) (طبق برخی روایات)
تحصیلات	شاگرد ابویوسف (فقیه حنفی)
پیشه	وزیر، خطاط، منجم

جعفر بن یحیی بن خالد برمکی، مکنی به ابوالفضل، از وزیران برجسته هارون‌الرشید و عضو نامدار خاندان برمکیان بود. وی در بغداد متولد و پرورش یافت و تا حدی مورد اعتماد خلیفه قرار گرفت که هارون او را برادرم خطاب می‌کرد. جعفر از قدرت و نفوذ بالایی برخوردار بود و همه ارکان دولت از فرمان‌های او پیروی می‌کردند. او در سخنوری، گشاده‌رویی و بزرگواری مشهور بود و آثار مکتوب او به عنوان نمونه‌ای از بلاغت و مدیریت حکومتی حفظ شده است.

زندگی

جعفر بن یحیی بن خالد برمکی، مکنی به ابوالفضل (۱۵۰–۱۸۷ق)، از اعضای برجسته خاندان برمکیان و وزیر هارون‌الرشید بود. وی در بغداد متولد و پرورش یافت و به سرعت مورد اعتماد خلیفه قرار گرفت تا جایی که هارون او را «برادرم» خطاب می‌کرد. قدرت و نفوذ جعفر به حدی رسید که تمامی ارکان دولت مطیع فرمان‌های او بودند و هیچ‌یک از دستورهایش رد نمی‌شد.

با وجود این، هنگامی که خشم هارون‌الرشید بر خاندان برمکیان افتاد، جعفر نخستین قربانی شد و در نهایت تن او پس از یک سال به آتش سپرده شد. از جعفر توقیعات و متون مکتوب برجای مانده است که نشان‌دهنده گشاده‌رویی، بزرگواری، عزت نفس و بلاغت اوست. وی در سخنوری ترکیبی از وقار، درنگ و شیرینی را به کار می‌برد و نوشته‌های او الگوی نگارش برای نویسندگان فرمان‌ها و متون رسمی در دربار بود.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «جعفر بن یحیی بن خالد برمکی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.