تقوا

از اسلامیکال
(تغییرمسیر از پرهیزگاری)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تقوا راهی است که بینش مارا اصلاح میکند. یکی از عوامل عزتمندی فردی داشتن تقوا است. تقوا نوعی تمرین برای دست یابی به قدرت درونی و بالابردن توان تصمیم‌گیری و عزم انسان در برابر گناه و بدی‌های اخلاقی یا دینی است. وجود انسان‌های باتقوا در جامعه باعث گسترش تقوا و رعایت کردن قوانین الهی و اجتماعی می‌باشد و موجب رشد جامعه می‌شود. تقوا دارای مراتبی است از جمله تقوای عوام الناس و تقوای خواص و تقوای خاص الخاص و همچنین دارای انواع وارکانی می‌باشد و دارای ابعادی از جمله بعد عقلی و عاطفی و عملی می‌باشد. به باور مسلمانان، تقوا تأثیرات فردی و اجتماعی زیادی دارد از جمله روشن‌بینی و بصیرت و علم و حکمت و رهایی از هر نابایستی و غلبه بر مشکلات و درمان بیماری‌ها و استجابت دعا.[نیازمند منبع]

معنای لغوی

تقوا در لغت عبارت است از ترسیدن[۱] دوری کردن از عقوبت حق به واسطه انجام طاعت حق.[۲]

منابع

  1. دهخدا، علی‌اکبر (۱۳۷۳). لغت نامه دهخدا. ج. ۴. دانشگاه تهران. ص. ۶۰۳۴.
  2. مشیری، مهشید. فرهنگ زبان فارسی. ص. ۲۶۴.