محسن بن علی تنوخی
ابوعلی محسن بن ابیالقاسم علی بن محمد بن ابیالفهم داود بن ابراهیم تمیمی تنوخی بصری، شاعر، ادیب و قاضی برجسته سده چهارم هجری بود که در بصره زاده شد و مناصب مهمی در بغداد و مناطق مختلف خلافت عباسی بر عهده داشت. او آثار مهمی چون الفرج بعد الشدة و نشوان المحاضرة تألیف کرد و در سال ۳۸۴ هجری درگذشت.
زندگی
تنوخی با نام کامل ابوعلی محسن بن ابیالقاسم علی بن محمد بن ابیالفهم داود بن ابراهیم تمیمی تنوخی بصری، شاعر، ادیب و سیاستمدار سده چهارم هجری بود. تنوخی در سال ۳۲۷ هجری قمری زاده شد او در بصره نزد صولی و ابوالفرج اصفهانی علم آموخت و سپس به اهواز رفت و در «سوق الاهواز» امانتدار عیار دارالضرب شد. وی در سال ۳۸۴ هجری در بغداد درگذشت.[۱]
تنوخی پس از آن به سمت قاضی بغداد و جزیره ابنعمر منصوب شد و سپس از سوی مطیع عباسی، خلافت عباسی، قضاوت مناطق عسکر مکرم، ایدج و رامهرمز به او واگذار شد. مدتی بعد به دلیل تغییر در دستگاه وزارت از سمت خود عزل شد. بنا بر روایتی دیگر، علت عزل او تحقیر امام شافعی بوده که منجر به زندانی شدنش شد.[۲]
آثار
از آثار او میتوان به الفرج بعد الشدة، نشوان المحاضرة، المستجاد و دیوان اشعار اشاره کرد.[۳]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «تنوخی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.