بدون جعبه اطلاعات

جاکشی

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

جاکشی یا قوادی عملی حرام در اسلام است که شامل برقراری ارتباط جنسی نامشروع بین افراد مختلف می‌شود. این عمل از گناهان بزرگ و از ضروریات دینی در اسلام به شمار می‌رود و برای اثبات آن در محکمه شرعی، نیاز به دو بار اعتراف بالغ عاقل آزاد یا شهادت دو مرد شاهد دارد. مرتکبان این عمل مستوجب حد شرعی می‌شوند و در مواردی که تنها یک بار اعتراف صورت گیرد، تعزیر اعمال می‌شود.

معنای اصطلاحی

جاکشی شامل جمع کردن مردان با زنان برای زنا، مردان با مردان برای لواط و زنان با زنان برای مساحقه است و از گناهان و محرّمات قطعی اسلام محسوب می‌شود. حرمت آن از ضروریات دین است و رعایت آن در جامعه اهمیت دارد.[۱]

در حقوق اسلامی

اثبات این عمل در محکمه شرعی نیازمند دو بار اعتراف از فرد بالغ، عاقل و آزاد یا شهادت دو مرد شاهد است. در این صورت، حد شرعی بر مرتکب اجرا می‌شود. اگر مرتکب تنها یک بار اعتراف کند، مستوجب تعزیر خواهد بود. حد شرعی این عمل هفتاد و پنج ضرب تازیانه است و شامل هر فرد، اعم از آزاد یا بنده، مسلمان یا غیرمسلمان، زن یا مرد می‌شود.[۲]

بر اساس روایت مورد اعتماد شیخ طوسی، اگر مرتکب مرد باشد، علاوه بر اجرای حد، باید برای مدتی به دیاری دیگر تبعید شود و سر او تراشیده شده و در آن شهر یا روستا مشهور گردد.[۳]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «جاکشی». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.