دعای عشرات
دعای عشرات را سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، از شیخ طوسی از قول عبدالله بن عطا نقل کرده است که میگوید محمد باقر که علی این دعا را به من آموخت.[۱]
وجه نامگذاری
وجه نامگذاری این دعا به عشرات آن است که قسمتی از جملات پایانی آن ده بار باید تکرار شود.[۲]
زمان قرائت
مستحب است دعای عشرات، صبح یا شب خوانده شود. بهترین اوقات قرائت این دعا بعد از عصر روز جمعه است.
مضامین
دعای عشرات با تنزیه، حمد خدا و ذکر حوقله شروع میشود. با تنزیه خدا به عبارتهای مختلف ادامه مییابد. سپس بر رسولان درود میفرستد و حمد و سپاس نثار خداوند میکند.
در فراز بعد نعمت، خیر، برکت و عافیت خدا یاد میشود و بر پیامبر و خاندان او درود فرستاده و از خدا درخواست میکند تا «نعمت و خیر و برکات و سلامتی را بر من، با نجات از آتش دوزخ تمام کن» و از خداوند میخواهد تا «شکرگزاری و سلامتی و فضل و کرامت خود را همواره تا زمانی که زنده هستم روزیام کند»
در فراز دیگر دعاکننده به وحدانیت خدا، نبوت محمد و معاد اقرار میکند. به حقانیت امامت علی و اولادش شهادت میدهد و میگوید: «بار الها! این شهادت را نزد خود برای من ثبت کن، تا آن را در روز قیامت بر زبانم جاری کنی درحالی که از من خشنود باشی، همانا تو بر آنچه میخواهی توانایی»
در ادامه، خدا را با عبارات مختلفی حمد، و شکر میگوید.