چهارشنبه
چهارشنبه که در منابع کهن عربی با نام «أَربِعاء» و نام قدیم «دُبار» یاد شده، یکی از روزهای هفته در تقویم عربی است. در برخی گزارشهای روایی، درباره باورهای مربوط به نحوست چهارشنبهٔ پایانی ماه گزارشهایی در منابع اسلامی وجود دارد.
در لغت
واژهٔ «چهارشنبه» در عربی «أَربِعاء» نام دارد و در منابع قدیمتر، نام دیگری نیز برای آن ذکر شده است: «دُبار» بر وزن «غُراب».[۱]
در منابع اسلامی
در برخی منابع روایی، از جمله روایتی منسوب به محمد بن احمد دقّاق، دربارهٔ اعتقاد به شوم بودن چهارشنبهٔ پایانی ماه پرسشی مطرح شده است. در این گزارش آمده است که او در نامهای از علی النقی، امام دهم شیعیان امامیه، پرسید آیا سفر در چهارشنبهٔ آخر ماه—که گروهی آن را نحس میشمارند—اشکالی دارد یا خیر. در پاسخ نقل شده است که اگر کسی در این روز برای مخالفت با این باور سفر کند، از آسیبها مصون میماند و از بیماریها شفا مییابد و نیازهایش برآورده میشود.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «چهارشنبه». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.