عمرو بن عبدالله حضرمی
عمرو بن عبدالله بن عمار مشهور به ابنحضرمی نخستین فرد از قریش بود که در درگیری با مسلمانان کشته شد. این حادثه در ماه رجب و پیش از جنگ بدر، طی حمله گروهی به سرکردگی عبدالله بن جحش به کاروان قریش روی داد و سبب نزول آیهای در قرآن درباره قتال در ماههای حرام شد.
زندگی
عمرو بن عبدالله بن عمار، مشهور به ابنحضرمی، پدر عبدالله بن عامر یا عمار حضرمی بود. او نخستین فرد از قریش به شمار میرود که در مواجهه نظامی با مسلمانان کشته شد. ماجرا به زمانی بازمیگردد که پیامبر اسلام، گروهی را به فرماندهی عبدالله بن جحش اسدی، پسرعمه خود، برای گشت و شناسایی به ناحیه نخله اعزام کرد. این رویداد در نخستین روز از ماه رجب و حدود دو ماه پیش از جنگ بدر رخ داد.
در این مأموریت، کاروانی از قریش به سرپرستی عمرو بن حضرمی مشاهده شد. اختلافی میان افراد گروه مسلمانان درگرفت؛ برخی تصور میکردند که هنوز آخرین روز جمادیالثانی است و میتوان درگیر شد، در حالیکه دیگران باور داشتند که وارد ماه رجب شدهاند و بر اساس تعالیم اسلامی، قتال در این ماه جایز نیست. با این حال، گروه نخست غلبه یافت و اقدام به حمله کردند. در این نبرد، عمرو بن حضرمی کشته شد و کاروان قریش به غنیمت گرفته شد.
پس از بازگشت مسلمانان به مدینه، گروهی از مکه برای اعتراض نزد محمد آمدند و اقدام او را نقض حرمت ماه حرام دانستند. در پی این ماجرا، آیهای در قرآن درباره قتال در ماه حرام نازل شد: «یسئلونک عن الشهر الحرام قتال فیه...».[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابنحضرمی». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.