بنیسعد
بنیسعد نام چند قبیله عربی است که از جمله مهمترین آنها، بنی سعد بن بکر بن هوازن است که حلیمه سعدیه، دایه پیامبر اسلام، از آن برخاست. یکی از شاخههای این قبیله، بنیسعد بن تغلبه، در سال سوم هجری همراه با قبیله بنیمحارب، قصد حمله به مسلمانان داشتند که با اعزام سپاه از مدینه، بدون نبرد متفرق شدند.
تاریخچه
بنیسعد، نام چند قبیله از اعراب با نام مشترک «بنیسعد» در منابع آمده است. یکی از شناختهشدهترین این قبایل، بنیسعد بن بکر بن هوازن بود که در حدود هجده مایلی مکه از سمت جده سکونت داشتند. حلیمه سعدیه، دایه پیامبر اسلام، از همین قبیله بود.[۱]
از دیگر شاخههای شناختهشده بنی سعد میتوان به بنیسعد بن همام، بنیسعد بن هزیم و بنیسعد بن تغلبه اشاره کرد. در محرم سال سوم هجری، گزارشهایی به پیامبر اسلام رسید مبنی بر اینکه گروهی از بنیسعد بن تغلبه و قبیله بنیمحارب تصمیم به حمله ناگهانی به مسلمانان گرفتهاند. در پی این گزارش، سپاهی متشکل از ۴۵۰ تن از مدینه به سوی منطقه ذیالقصه حرکت کرد. با نزدیک شدن سپاه، نیروهای مخالف گریختند و به کوهها پناه بردند. در این میان تنها یکی از افراد بنیتغلبه نزد پیامبر آمد و اسلام آورد. این رخداد بدون درگیری و خونریزی به پایان رسید و سپاه به مدینه بازگشت.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بنیسعد». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.