میرزا حسن آشتیانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
میرزا محمدحسن آشتیانی از عالمان، مجتهدان و اصولیان شیعه سده چهاردهم هجری بود. وی از شاگردان شیخ انصاری بود و پس از تکمیل تحصیلات و دستیابی به مقام اجتهاد، در سال ۱۲۸۲ قمری به تهران رفت و به تدریس و تأسیس حوزه درس پرداخت. شهرت آشتیانی بیشتر به دلیل نقش او در مخالفت با اعطای امتیاز توتون و تنباکو به بیگانگان و تلاش برای لغو این امتیاز بود. وی رهبری جنبش تنباکو در ایران را بر عهده داشت و با حمایت و ارشاد میرزای شیرازی در این مسیر گام برداشت. سرانجام در ۲۵ جمادیالثانی ۱۳۰۹ قمری، ناصرالدینشاه را به لغو قرارداد رژی وادار کرد. وی سرانجام در سال ۱۳۱۹ قمری در تهران درگذشت.[۱]
آثار
از آثار او میتوان به موارد زیر اشاره کرد:[۲]
- بحرالفوائد فی شرح الفرائد
- إزاحة الشکوک فی حکم اللباس المشکوک
- القضاء
- أوانی الذهب والفضة
- إحیاء الموات
- الوقف
- رسالهٔ فی نکاح المریض
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «آشتیانی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.