کاربر:Wq7070/صفحه تمرین
ابن ابی عقیل عمانی حذاء (ابو محمد حسن بن علی) از فقیهان و متکلمان برجسته شیعه در سده چهارم هجری و معاصر با کلینی و علی بن بابویه بود. او در فقه و کلام جایگاه مهمی داشت و آثارش همچون المتمسک بحبل آل الرسول و کرّ و فرّ مورد توجه قرار گرفت. برخی از فتاوای او مباحثی میان علمای شیعه ایجاد کرد و به همراه ابن جنید اسکافی در میان امامیه به «قدیمین» شهرت یافت.[۱]
زندگینامه
ابن ابی عقیل عمانی حذاء، با نام کامل ابو محمد حسن بن علی، فقیه و متکلم شیعه در سده چهارم هجری بود که همعصر کلینی و علی بن بابویه بهشمار میرفت. از نسبت «حذاء» چنین برمیآید که او در خانوادهای کفشگر به دنیا آمده است. ابن ابی عقیل از عالمان ثقه و مورد اعتماد بود و فضل او در فقه و کلام ستوده شده است.
فقیهان شیعه به فتاوای او استناد میکردند و تحقیقات او در میان آنان جایگاهی ویژه داشت. از آثار او میتوان به المتمسک بحبل آل الرسول در فقه و کرّ و فرّ در موضوع امامت اشاره کرد. برخی از فتاوای او موجب بروز بحث و جدل در میان علمای شیعه شد و رسالههایی در تأیید یا رد آنها نوشته گردید. به گفته قاضی نورالله شوشتری، او نخستین مجتهد امامیه بود که با مالک بن انس موافقت کرد و بر این نظر بود که آب قلیل تنها با تماس با پلیدی نجس نمیشود.
از جمله کسانی که به نقد فتاوای او پرداخت، علامه حلی بود. ابن ابی عقیل به همراه ابن جنید اسکافی در میان فقهای امامیه با عنوان «قدیمین» شناخته میشدند.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن ابی عقیل عمانی حذاء». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
خیر خیر خیر خیر خیر خیر تاحدودی