آیه ۱۹ سوره فرقان: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۹ سوره فرقان''' نوزدهمین [[آیه]] از بیست و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۹ سوره فرقان''' نوزدهمین [[آیه]] از بیست و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به سخن [[خداوند]] به [[مشرکان]] در [[قیامت]] اشاره شده که آنها را به خاطر [[شرک|شرک]]<nowiki/>شان که [[ظلم]] بزرگی است مورد سرزنش قرار داده و سرانجامشان را [[عذاب|عذابی]] بزرگ دانسته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به سخنی که خداوند به مشرکان در قیامت میدهد؛ اشاره دارد. خداوند به آنها میگوید: «این معبودان، شما را در آنچه میگویید تکذیب کردند و شما خود منحرف شدهاید؛ اکنون نیز قدرت ندارید که عذاب الهی را از خود دور کنید و خودتان را یاری کنید یا از دیگران کمک و یاری بطلبید. در حقیقت شما دچار ظلم شدید و سزاوار عذاب بزرگ و شدیدی هستید.» به گزارش مکارم، «ظلم» مفهوم وسیع و گستردهای دارد و «شرک» یکی از مصداقهای روشن آن است که در این آیات به آن اشاره شده با این وجود مفهوم کلی آن نیز پابرجاست.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۴|ج=۱۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۵۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فرقان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۷ | ||||
| شماره آیه | ۱۹ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹ سوره فرقان نوزدهمین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به سخن خداوند به مشرکان در قیامت اشاره شده که آنها را به خاطر شرکشان که ظلم بزرگی است مورد سرزنش قرار داده و سرانجامشان را عذابی بزرگ دانسته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَقَدْ كَذَّبُوكُمْ بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا ۚ وَمَنْ يَظْلِمْ مِنْكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ايشان سخنان شما را تكذيب كردند، پس بازگرداندن (عذاب الهي) و ياري دادن (خود) توان نداريد، و هركس از شما ستم كند عذاب بزرگي را بدو میچشانيم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و به راستی گفتههای [باطل] شما را تخطئه کردند، پس نه چارهای توانید و نه نصرتی یابید، و هر کس از شما که ستم [شرک]ورزیده باشد، به او عذابی سهمگین میچشانیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به سخنی که خداوند به مشرکان در قیامت میدهد؛ اشاره دارد. خداوند به آنها میگوید: «این معبودان، شما را در آنچه میگویید تکذیب کردند و شما خود منحرف شدهاید؛ اکنون نیز قدرت ندارید که عذاب الهی را از خود دور کنید و خودتان را یاری کنید یا از دیگران کمک و یاری بطلبید. در حقیقت شما دچار ظلم شدید و سزاوار عذاب بزرگ و شدیدی هستید.» به گزارش مکارم، «ظلم» مفهوم وسیع و گستردهای دارد و «شرک» یکی از مصداقهای روشن آن است که در این آیات به آن اشاره شده با این وجود مفهوم کلی آن نیز پابرجاست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۴: ۴۴۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۲۴۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۶۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۶۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۵: ۴۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فرقان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۲۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
