آیه ۴۲ سوره فرقان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۲ سوره فرقان''' چهل و دومین [[آیه]] از بیست و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به سخنان و استهزاءهای [[مشرکان]] نسبت به [[پیامبر اسلام]] و پاسخهای [[قرآن]] به آنان اشاره شده است. | '''آیه ۴۲ سوره فرقان''' چهل و دومین [[آیه]] از بیست و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به سخنان و استهزاءهای [[مشرکان]] نسبت به [[پیامبر اسلام]] و پاسخهای [[قرآن]] به آنان اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در ادامه آیه قبل، از زبان آنها چنین میگوید: «اگر ما بر پرستش خدایانمان استقامت نداشته باشیم؛ بیم آن هست که این مرد ما را گمراه سازد.» سپس در پایان آیه، قرآن در پاسخ به آنها آورده است: «هنگامی که [[عذاب]] الهی را ببینند؛ به زودی خواهند فهمید که چه کسی گمراه بوده است؟!» به گفته مکارم، این عذاب ممکن است بنابه نظر بعضی [[مفسران]] اشاره به عذاب [[قیامت]] باشد و برخی نیز گفتهاند اشاره به عذاب دنیایی آنهاست. اما به باور مکارم، احتمال دارد که اشاره به هر دو باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در ادامه آیه قبل، از زبان آنها چنین میگوید: «اگر ما بر پرستش خدایانمان استقامت نداشته باشیم؛ بیم آن هست که این مرد ما را گمراه سازد.» سپس در پایان آیه، قرآن در پاسخ به آنها آورده است: «هنگامی که [[عذاب]] الهی را ببینند؛ به زودی خواهند فهمید که چه کسی گمراه بوده است؟!» به گفته مکارم، این عذاب ممکن است بنابه نظر بعضی [[مفسران]] اشاره به عذاب [[قیامت]] باشد و برخی نیز گفتهاند اشاره به عذاب دنیایی آنهاست. اما به باور مکارم، احتمال دارد که اشاره به هر دو باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۹۹–۱۰۰|ج=۱۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۲۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فرقان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۷ | ||||
| شماره آیه | ۴۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۹ | ||||
| شماره حزب | ۷۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۲ سوره فرقان چهل و دومین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به سخنان و استهزاءهای مشرکان نسبت به پیامبر اسلام و پاسخهای قرآن به آنان اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنْ كَادَ لَيُضِلُّنَا عَنْ آلِهَتِنَا لَوْلَا أَنْ صَبَرْنَا عَلَيْهَا ۚ وَسَوْفَ يَعْلَمُونَ حِينَ يَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِيلًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به راستي نزديك بود كه ما را از (پرستش) معبودانمان - اگر بر آن شكيبايي نمیورزيديم- گمراه كند، و چون عذاب را ببينند خواهند دانست كه چه كسي گمراهتر است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«چه بسا نزدیک بود که ما را از پرستش خدایانمان -اگر در راه آنان مقاومت نمیکردیمبیراه کند، و به زودی، چون عذاب را بینند، بدانند که چه کسی گمراهتر است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در ادامه آیه قبل، از زبان آنها چنین میگوید: «اگر ما بر پرستش خدایانمان استقامت نداشته باشیم؛ بیم آن هست که این مرد ما را گمراه سازد.» سپس در پایان آیه، قرآن در پاسخ به آنها آورده است: «هنگامی که عذاب الهی را ببینند؛ به زودی خواهند فهمید که چه کسی گمراه بوده است؟!» به گفته مکارم، این عذاب ممکن است بنابه نظر بعضی مفسران اشاره به عذاب قیامت باشد و برخی نیز گفتهاند اشاره به عذاب دنیایی آنهاست. اما به باور مکارم، احتمال دارد که اشاره به هر دو باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۴: ۴۶۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۳۰۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۶۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۶۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۵: ۹۹–۱۰۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فرقان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۲۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
