مستحب: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مستحب‌''' به عملی اطلاق می‌شود که انجام آن نسبت به ترک آن بهتر است، هر چند [[واجب]] نیست. از جمله این اعمال می‌توان به [[نماز شب]]، [[نمازهای نافله]]، [[روزه‌های مستحبی]] و [[دعای منثور|دعاهای ماثور]] اشاره‌کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اجودالتقریرات|سال=۱۳۵۲|نام=سیدابوالقاسم|نام خانوادگی=خویی|پیوند نویسنده=تقریرات درس محمدحسین نائینی|ناشر=مطبعه العرفان|مکان=قم}}</ref> به باور مسلمانان، این نوع اعمال به [[انسان]] کمک می‌کنند تا ارتباط عمیق‌تری با [[خداوند]] برقرار کرده و از پاداش‌های معنوی بیشتری بهره‌مند شوند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اصول العامه للفقه مقارن|سال=۱۹۷۹|نام=محمدتقی|نام خانوادگی=حکیم|ناشر=مؤسسه آل البیت|مکان=بیروت}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت|سال=۱۴۲۶|نام=سیدمحمود|نام خانوادگی=هاشمی شاهرودی|ناشر=مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی|مکان=قم}}</ref>


<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اجودالتقریرات|سال=۱۳۵۲ش|نام خانوادگی=خویی|صفحه=۱۴۳|جلدها=۱|نام۲=حکیم}}</ref>'''مستحب‌‌'''‌‌‌به‌عملی‌اطلاق‌می‌شودکه‌انجام‌آن‌نسبت‌به‌ترک‌آن‌بهتر‌است،هر چند[[واجب‌]]<nowiki/>نیست.ازجمله‌این‌اعمال‌می‌توان‌به‌[[نمازشب]]،[[نمازهای‌نافله]]،روزه‌های‌مستحبی‌و [[دعا]]
== مفهوم‌شناسی ==
مستحب در [[فقه‌اسلامی|فقه اسلامی]] به عملی اطلاق می‌شود که [[حکم‌شرعی|حکم شرعی]] آن استحباب است. به بیان دیگر، انجام این عمل بهتر از ترک آن است و در عین حال، ترک آن بلا اشکال است. در [[قرآن]] و [[احادیث]]، این واژه به معنای دوست داشتنی و محبوب نیز دیده می‌شود. عناوینی چون ندب، نفل، سنت و تطوع نیز مفهوم [[استحباب]] را بیان می‌کنند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کفایة الاصول|عنوان کتاب=کفایة الاصول|سال=۱۴۰۹|نام=ملا کاظم|نام خانوادگی=آخوندخراسانی|ناشر=مؤسسه آل البیت|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رساله توضیح المسائل مراجع|عنوان کتاب=رساله توضیح المسائل مراجع|نام=محمدحسن|نام خانوادگی=بنی هاشمی خمینی|ناشر=دفتر انتشارات اسلامی|مکان=قم}}</ref>


<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ فقه|سال=۱۴۲۶ق|ناشر=مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی|جلد=ج۱|صفحه=۳۹۶}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=|عنوان کتاب=فرهنگ فقه|سال=۱۴۲۶ق|ناشر=مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی|جلد=ج۱|صفحه=۳۹۷}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اصول العامه للفقه المقارن|سال=۱۹۷۹م|نام=سید محمدتقی|نام خانوادگی=حکیم|صفحه=۶۲}}</ref>[[های‌ماثور‌]]<nowiki/>اشاره‌کرد.این‌نوع‌اعمال‌به‌[[انسان‌]]<nowiki/>کمک‌می‌کنند‌تاارتباط‌عمیق‌تری‌با[[خداوند]]<nowiki/>برقرارکرده‌وازپاداش‌های‌معنوی‌بیشتری‌‌بهره‌مندشوند.
== منابع ==
{{پانویس}}


== '''مفهوم‌'''<nowiki/>'''شناسی''' ==
[[رده:اصطلاحات فقهی]]
مستحب‌در[[فقه‌اسلامی‌]]<nowiki/>به‌عملی‌اطلاق‌می‌شودکه‌[[حکم‌شرعی‌]]<nowiki/>آن‌استحباب‌است.به‌بیان‌دیگر،انجام‌این‌عمل‌بهتر‌از‌ترک‌آن‌است‌ودرعین‌حال،ترک‌ آن‌بلا‌اشکال‌است.[۱]،[۴]
 
در[[قرآن‌]]<nowiki/>و[[احادیث]]،این‌واژه‌‌به‌معنای‌دوست‌داشتنی‌‌ومحبوب‌ نیز‌دیده‌می‌شود.[۲]
 
عناوینی‌چون‌ندب،نفل،سنت‌وتطوع نیز‌مفهوم‌استحباب‌رابیان‌می‌کنند.[۳]
 
== منابع: ==
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۲۳

مستحب‌ به عملی اطلاق می‌شود که انجام آن نسبت به ترک آن بهتر است، هر چند واجب نیست. از جمله این اعمال می‌توان به نماز شب، نمازهای نافله، روزه‌های مستحبی و دعاهای ماثور اشاره‌کرد.[۱] به باور مسلمانان، این نوع اعمال به انسان کمک می‌کنند تا ارتباط عمیق‌تری با خداوند برقرار کرده و از پاداش‌های معنوی بیشتری بهره‌مند شوند.[۲][۳]

مفهوم‌شناسی

مستحب در فقه اسلامی به عملی اطلاق می‌شود که حکم شرعی آن استحباب است. به بیان دیگر، انجام این عمل بهتر از ترک آن است و در عین حال، ترک آن بلا اشکال است. در قرآن و احادیث، این واژه به معنای دوست داشتنی و محبوب نیز دیده می‌شود. عناوینی چون ندب، نفل، سنت و تطوع نیز مفهوم استحباب را بیان می‌کنند.[۴][۵]

منابع

  1. خویی، سیدابوالقاسم (۱۳۵۲). اجودالتقریرات. قم: مطبعه العرفان.
  2. حکیم، محمدتقی (۱۹۷۹). اصول العامه للفقه مقارن. بیروت: مؤسسه آل البیت.
  3. هاشمی شاهرودی، سیدمحمود (۱۴۲۶). فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت. قم: مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی.
  4. آخوندخراسانی، ملا کاظم (۱۴۰۹). کفایة الاصول. قم: مؤسسه آل البیت.
  5. بنی هاشمی خمینی، محمدحسن. رساله توضیح المسائل مراجع. قم: دفتر انتشارات اسلامی.