خطبه بدون الف علی بن ابیطالب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[علی بن ابیطالب|علی بن ابی طالب]] و اصحابش، در محفلی گرد هم آمده بودند. یاران حضرت مشغول بحث درباره «خط» و «حروف» بودند و سرانجام به این نتیجه رسیدند که حرف «[[الف]]» بیشترین کاربرد را در میان حروف الفبا دارد و بدون آن، تکلم بسیار دشوار و سخت خواهد بود. ایشان با شنیدن این گفتگو، بلافاصله خطبهی [[بدون الف]] بلندی را آغاز نمودند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نهج السعادة فی مستدرک نهج البلاغه|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=محمودی|ناشر=سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی|جلد=۱|صفحه=۸۲}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=1. شرح ابن ابی الحدید،|جلد=۱۹|صفحهها=۱۴۰_۱۴۳}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالانوار|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=دارالکتب اسلامیه|جلد=۴۱|صفحه=۳۰۴}}</ref> این خطبه با ستایش خداوند آغاز میگردد و در ادامه به برخی از ویژگیهای برجسته '''<small>[[پیامبر اسلام]]</small>''' صلی الله علیه وآله و اهداف رسالت ایشان اشاره میکند. سپس، سخن به تقوا و ترسیم مراحل سفر آخرت میرسد. در انتها، این خطبه با طلب آمرزش به پایان میرسد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دوشاهکار علوی|سال=۱۳۸۲|نام=محمد|نام خانوادگی=احسانی فر لنگرودی|ناشر=ائمه|صفحهها=۵۰_۱۴۰}}</ref> | [[علی بن ابیطالب|علی بن ابی طالب]] و اصحابش، در محفلی گرد هم آمده بودند. یاران حضرت مشغول بحث درباره «خط» و «حروف» بودند و سرانجام به این نتیجه رسیدند که حرف «[[الف]]» بیشترین کاربرد را در میان حروف الفبا دارد و بدون آن، تکلم بسیار دشوار و سخت خواهد بود. ایشان با شنیدن این گفتگو، بلافاصله خطبهی [[بدون الف]] بلندی را آغاز نمودند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نهج السعادة فی مستدرک نهج البلاغه|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=محمودی|ناشر=سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی|جلد=۱|صفحه=۸۲}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=1. شرح ابن ابی الحدید،|جلد=۱۹|صفحهها=۱۴۰_۱۴۳}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالانوار|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=دارالکتب اسلامیه|جلد=۴۱|صفحه=۳۰۴}}</ref> این خطبه با ستایش خداوند آغاز میگردد و در ادامه به برخی از ویژگیهای برجسته '''<small>[[پیامبر اسلام]]</small>''' صلی الله علیه وآله و اهداف رسالت ایشان اشاره میکند. سپس، سخن به تقوا و ترسیم مراحل سفر آخرت میرسد. در انتها، این خطبه با طلب آمرزش به پایان میرسد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دوشاهکار علوی|سال=۱۳۸۲|نام=محمد|نام خانوادگی=احسانی فر لنگرودی|ناشر=ائمه|صفحهها=۵۰_۱۴۰}}</ref> | ||
== متن خطبه == | == قسمتی از خطبه == | ||
=== متن خطبه === | |||
حَمِدْتُ مَنْ عَظُمَتْ مِنَّتُهُ، وَسَبَغَتْ نِعْمَتُهُ، وَسَبَقَتْ غَضَبَهُ رَحْمَتُهُ، وَتَمَّتْ كَلِمَتُهُ، وَنَفِذَتْ مَشيئَتُهُ، وَبَلَغَتْ قَضِيَّتُهُ، حَمِدْتُهُ حَمْدَ مُقِرٍّ بِرُبوُبِيَّتِهِ، مُتَخَضِّعٍ لِعُبوُدِيَّتِهِ، مُتَنَصِّلٍ مِنْ خَطيئَتِهِ، مُتَفَرِّدٍ بِتَوْحيدِهِ، مُؤَمِّلٍ مِنْهُ مَغْفِرَةً تُنْجيهِ، يَوْمَ يُشْغَلُ عَنْ فَصيلَتِهِ وَبَنيهِ. | حَمِدْتُ مَنْ عَظُمَتْ مِنَّتُهُ، وَسَبَغَتْ نِعْمَتُهُ، وَسَبَقَتْ غَضَبَهُ رَحْمَتُهُ، وَتَمَّتْ كَلِمَتُهُ، وَنَفِذَتْ مَشيئَتُهُ، وَبَلَغَتْ قَضِيَّتُهُ، حَمِدْتُهُ حَمْدَ مُقِرٍّ بِرُبوُبِيَّتِهِ، مُتَخَضِّعٍ لِعُبوُدِيَّتِهِ، مُتَنَصِّلٍ مِنْ خَطيئَتِهِ، مُتَفَرِّدٍ بِتَوْحيدِهِ، مُؤَمِّلٍ مِنْهُ مَغْفِرَةً تُنْجيهِ، يَوْمَ يُشْغَلُ عَنْ فَصيلَتِهِ وَبَنيهِ. | ||
==== ترجمه خطبه ==== | |||
ستایش میکنم ستایش کسیکه اقرار به پروردگاریاش دارد، برای پرستش او کُرنِش میکند، رها شونده از گناهش، پذیرندهٔ توحید و یکتائیاش، پناه برنده از عذابش، آرزو دارنده از پروردگارش آمرزشی را که نجات دهد او را روزیکه سرگرم شود هر کس حتی از فرزند شیرخوار و فرزندانش. | |||
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۲۹
خطبه بدون الف
علی بن ابی طالب و اصحابش، در محفلی گرد هم آمده بودند. یاران حضرت مشغول بحث درباره «خط» و «حروف» بودند و سرانجام به این نتیجه رسیدند که حرف «الف» بیشترین کاربرد را در میان حروف الفبا دارد و بدون آن، تکلم بسیار دشوار و سخت خواهد بود. ایشان با شنیدن این گفتگو، بلافاصله خطبهی بدون الف بلندی را آغاز نمودند[۱][۲][۳] این خطبه با ستایش خداوند آغاز میگردد و در ادامه به برخی از ویژگیهای برجسته پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و اهداف رسالت ایشان اشاره میکند. سپس، سخن به تقوا و ترسیم مراحل سفر آخرت میرسد. در انتها، این خطبه با طلب آمرزش به پایان میرسد[۴]
قسمتی از خطبه
متن خطبه
حَمِدْتُ مَنْ عَظُمَتْ مِنَّتُهُ، وَسَبَغَتْ نِعْمَتُهُ، وَسَبَقَتْ غَضَبَهُ رَحْمَتُهُ، وَتَمَّتْ كَلِمَتُهُ، وَنَفِذَتْ مَشيئَتُهُ، وَبَلَغَتْ قَضِيَّتُهُ، حَمِدْتُهُ حَمْدَ مُقِرٍّ بِرُبوُبِيَّتِهِ، مُتَخَضِّعٍ لِعُبوُدِيَّتِهِ، مُتَنَصِّلٍ مِنْ خَطيئَتِهِ، مُتَفَرِّدٍ بِتَوْحيدِهِ، مُؤَمِّلٍ مِنْهُ مَغْفِرَةً تُنْجيهِ، يَوْمَ يُشْغَلُ عَنْ فَصيلَتِهِ وَبَنيهِ.
ترجمه خطبه
ستایش میکنم ستایش کسیکه اقرار به پروردگاریاش دارد، برای پرستش او کُرنِش میکند، رها شونده از گناهش، پذیرندهٔ توحید و یکتائیاش، پناه برنده از عذابش، آرزو دارنده از پروردگارش آمرزشی را که نجات دهد او را روزیکه سرگرم شود هر کس حتی از فرزند شیرخوار و فرزندانش.