ارهاص: تفاوت میان نسخهها
جز (Shahroudi صفحهٔ حوادث زمان ولادت پیامبر اسلام را به ارهاص منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ارهاص''' یا '''حوادث مقارن با ولادت محمد'''، از باورهای عامیانه [[مسلمان|مسلمانان]] است. ولادت پیامبر اسلام محمد در روز جمعه ۱۷ ربیعالاول در مکه مکرمه، با مجموعهای از رخدادهای خارقالعاده همراه بود که در منابع اسلامی به عنوان ارهاصات شناخته میشوند. این حوادث، از ممنوعیت [[ابلیس]] در آسمانها تا فرو ریختن ایوان کسری و خاموش شدن آتشکده فارس، نماد آغاز عصر جدیدی در تاریخ بشریت و ظهور پیامآور رحمت الهی تلقی شدهاند. | |||
== حوادث زمان ولادت پیامبر اسلام == | |||
[[پرونده:تصویری از صحن جامع پیامبر اعظم (حرم امام رضا).jpg|بندانگشتی|تصویری از صحن جامع رضوی]] | |||
== | |||
[[پرونده:تصویری از صحن جامع پیامبر اعظم (حرم امام رضا).jpg|بندانگشتی]] | |||
=== ممنوعیت ابلیس از آسمانها === | === ممنوعیت ابلیس از آسمانها === | ||
طبق روایتی از [[جعفر صادق]]، امام ششم شیعیان امامیه، ابلیس پیش از ولادت [[عیسی]] به هفت [[آسمان]] دسترسی داشت. با تولد [[عیسی]]، از سه آسمان منع شد و تنها تا چهار آسمان میتوانست بالا رود. اما با [[ولادت پیامبر اسلام]]، دسترسی او به تمامی آسمانها قطع شد و شیاطین با شهابها رانده شدند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | |||
=== واکنش قریش و عمرو بن امیه === | === واکنش قریش و عمرو بن امیه === | ||
وی در ادامه بیان نموده است:در پی این تحولات آسمانی، قریش گمان کردند قیامت فرا رسیده است. عمرو بن امیه، از دانایان جاهلیت، توصیه کرد ستارگان راهنما را بررسی کنند؛ اگر آنها سقوط کرده باشند، نابودی جهان محتمل است، و اگر ستارگان دیگر ظاهر شدهاند، حادثهای عظیم در حال وقوع است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | وی در ادامه بیان نموده است:در پی این تحولات آسمانی، قریش گمان کردند قیامت فرا رسیده است. عمرو بن امیه، از دانایان جاهلیت، توصیه کرد ستارگان راهنما را بررسی کنند؛ اگر آنها سقوط کرده باشند، نابودی جهان محتمل است، و اگر ستارگان دیگر ظاهر شدهاند، حادثهای عظیم در حال وقوع است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | ||
=== سرنگونی بتها === | === سرنگونی بتها === | ||
در صبح روز ولادت، تمامی [[بتپرستی| | در صبح روز ولادت، تمامی [[بتپرستی|بت]]<nowiki/>ها در سراسر جهان به زمین افتادند و هیچ بتی بر جای نماند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | ||
=== لرزش ایوان کسری === | === لرزش ایوان کسری === | ||
[[کاخ سلطنتی کسری]] در مدائن لرزید و چهارده کنگره آن فرو ریخت. این رخداد بهعنوان نشانهای از زوال سلطنت ساسانیان تعبیر شده است. <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | [[کاخ کسری|کاخ سلطنتی کسری]] در مدائن لرزید و چهارده کنگره آن فرو ریخت. این رخداد بهعنوان نشانهای از زوال سلطنت ساسانیان تعبیر شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | ||
=== خشک شدن دریاچه ساوه === | |||
[[دریاچه ساوه]] که سالها مورد پرستش بود، در همان شب فرورفت و خشک شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | |||
=== جاری شدن آب در وادی سماوه === | === جاری شدن آب در وادی سماوه === | ||
وادی سماوه، که سالها خشک بود، در | وادی سماوه، که سالها خشک بود، در زادروز محمد آب در آن جاری شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | ||
=== خاموش شدن آتشکده فارس === | === خاموش شدن آتشکده فارس === | ||
[[ | [[آتشکده]]<nowiki/>ای در فارس که هزار سال روشن بود، در شب ولادت پیامبر خاموش شد. این رخداد نماد پایان [[دوران زرتشتی]] و آغاز عصر جدید تلقی شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | ||
=== خواب موبدان مجوس === | === خواب موبدان مجوس === | ||
دانشمندترین موبدان مجوس در خواب دیدند که شترانی عربی از دجله عبور کرده و وارد سرزمینشان شدند. همچنین طاق کسری از وسط شکافت و آب دجله در آن جاری شد. این خوابها بهعنوان نشانهای از نفوذ اسلام در ایران تعبیر شدند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | دانشمندترین موبدان مجوس در خواب دیدند که شترانی عربی از دجله عبور کرده و وارد سرزمینشان شدند. همچنین طاق کسری از وسط شکافت و آب دجله در آن جاری شد. این خوابها بهعنوان نشانهای از نفوذ اسلام در ایران تعبیر شدند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | ||
=== ظهور نور از حجاز === | === ظهور نور از حجاز === | ||
در شب ولادت، نوری از سمت [[حجاز]] ظاهر شد و تا مشرق عالم گسترش یافت. این نور نماد ظهور پیامآور الهی و گسترش [[تاریخ اسلام|دین اسلام]] دانسته شده است.انصاریان، حسین،(۱۳۸۹).تفسیر و شرح صحیفه سجادیه، ج۲. قم:دارالعرفان.ص۱۳۲.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | در شب ولادت، نوری از سمت [[حجاز]] ظاهر شد و تا مشرق عالم گسترش یافت. این نور نماد ظهور پیامآور الهی و گسترش [[تاریخ اسلام|دین اسلام]] دانسته شده است. انصاریان، حسین، (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه، ج۲. قم:دارالعرفان. ص۱۳۲.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۲|مکان=قم}}</ref> | ||
[[پرونده:الضريح الأيمن لضريح السيدة آمنة عليها السلام.JPG|بندانگشتی| | [[پرونده:الضريح الأيمن لضريح السيدة آمنة عليها السلام.JPG|بندانگشتی|قبر منسوب به [[آمنه بنت وهب|آمنه]]، مادر محمد]] | ||
=== سکوت پادشاهان و زوال سحر === | === سکوت پادشاهان و زوال سحر === | ||
در صبح آن روز، تختهای پادشاهان سرنگون شد، آنان لال شدند، علم کاهنان از میان رفت و سحر [[ساحران]] باطل گردید.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرج صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۳|مکان=قم}}</ref> | در صبح آن روز، تختهای پادشاهان سرنگون شد، آنان لال شدند، علم [[کاهنان]] از میان رفت و سحر [[ساحران]] باطل گردید.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرج صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۳|مکان=قم}}</ref> | ||
=== روایت | |||
[[آمنه]]، مادر | === روایت آمنه === | ||
[[آمنه بنت وهب|آمنه]]، مادر محمد، نقل میکند که هنگام تولد فرزندش، او دستها را بر زمین گذاشت، سر به آسمان بلند کرد و نوری از او ساطع شد که قصرهای [[فتوحات شام|شام]] را روشن کرد. صدایی شنید که گفت: «زائیدی بهترین مردم را، پس او را [[محمد]] بنام».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر و شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحه=۱۳۳|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیرو شرح صحیفه سجادیه|سال=۱۳۸۹|نام=حسین|نام خانوادگی=انصاریان|ناشر=دارالعرفان|جلد=۲|صفحهها=۱۳۲–۱۳۳|مکان=قم}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | |||
[[رده:تاریخ ادیان]] | [[رده:تاریخ ادیان]] | ||
[[رده:تاریخ اسلام]] | [[رده:تاریخ اسلام]] | ||
[[رده: | [[رده:محمد]] | ||
[[رده: | [[رده:معجزات اسلامی]] | ||
[[رده:معجزات منسوب به محمد]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۵۳
ارهاص یا حوادث مقارن با ولادت محمد، از باورهای عامیانه مسلمانان است. ولادت پیامبر اسلام محمد در روز جمعه ۱۷ ربیعالاول در مکه مکرمه، با مجموعهای از رخدادهای خارقالعاده همراه بود که در منابع اسلامی به عنوان ارهاصات شناخته میشوند. این حوادث، از ممنوعیت ابلیس در آسمانها تا فرو ریختن ایوان کسری و خاموش شدن آتشکده فارس، نماد آغاز عصر جدیدی در تاریخ بشریت و ظهور پیامآور رحمت الهی تلقی شدهاند.
حوادث زمان ولادت پیامبر اسلام

ممنوعیت ابلیس از آسمانها
طبق روایتی از جعفر صادق، امام ششم شیعیان امامیه، ابلیس پیش از ولادت عیسی به هفت آسمان دسترسی داشت. با تولد عیسی، از سه آسمان منع شد و تنها تا چهار آسمان میتوانست بالا رود. اما با ولادت پیامبر اسلام، دسترسی او به تمامی آسمانها قطع شد و شیاطین با شهابها رانده شدند.[۱]
واکنش قریش و عمرو بن امیه
وی در ادامه بیان نموده است:در پی این تحولات آسمانی، قریش گمان کردند قیامت فرا رسیده است. عمرو بن امیه، از دانایان جاهلیت، توصیه کرد ستارگان راهنما را بررسی کنند؛ اگر آنها سقوط کرده باشند، نابودی جهان محتمل است، و اگر ستارگان دیگر ظاهر شدهاند، حادثهای عظیم در حال وقوع است.[۲]
سرنگونی بتها
در صبح روز ولادت، تمامی بتها در سراسر جهان به زمین افتادند و هیچ بتی بر جای نماند.[۳]
لرزش ایوان کسری
کاخ سلطنتی کسری در مدائن لرزید و چهارده کنگره آن فرو ریخت. این رخداد بهعنوان نشانهای از زوال سلطنت ساسانیان تعبیر شده است.[۴]
خشک شدن دریاچه ساوه
دریاچه ساوه که سالها مورد پرستش بود، در همان شب فرورفت و خشک شد.[۵]
جاری شدن آب در وادی سماوه
وادی سماوه، که سالها خشک بود، در زادروز محمد آب در آن جاری شد.[۶]
خاموش شدن آتشکده فارس
آتشکدهای در فارس که هزار سال روشن بود، در شب ولادت پیامبر خاموش شد. این رخداد نماد پایان دوران زرتشتی و آغاز عصر جدید تلقی شده است.[۷]
خواب موبدان مجوس
دانشمندترین موبدان مجوس در خواب دیدند که شترانی عربی از دجله عبور کرده و وارد سرزمینشان شدند. همچنین طاق کسری از وسط شکافت و آب دجله در آن جاری شد. این خوابها بهعنوان نشانهای از نفوذ اسلام در ایران تعبیر شدند.[۸]
ظهور نور از حجاز
در شب ولادت، نوری از سمت حجاز ظاهر شد و تا مشرق عالم گسترش یافت. این نور نماد ظهور پیامآور الهی و گسترش دین اسلام دانسته شده است. انصاریان، حسین، (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه، ج۲. قم:دارالعرفان. ص۱۳۲.[۹]
سکوت پادشاهان و زوال سحر
در صبح آن روز، تختهای پادشاهان سرنگون شد، آنان لال شدند، علم کاهنان از میان رفت و سحر ساحران باطل گردید.[۱۰]
روایت آمنه
آمنه، مادر محمد، نقل میکند که هنگام تولد فرزندش، او دستها را بر زمین گذاشت، سر به آسمان بلند کرد و نوری از او ساطع شد که قصرهای شام را روشن کرد. صدایی شنید که گفت: «زائیدی بهترین مردم را، پس او را محمد بنام».[۱۱][۱۲]
منابع
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. ص. ۱۳۲.
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. ص. ۱۳۲.
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. ص. ۱۳۲.
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. ص. ۱۳۲.
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. ص. ۱۳۲.
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. ص. ۱۳۲.
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. ص. ۱۳۲.
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. ص. ۱۳۲.
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. ص. ۱۳۲.
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیر و شرج صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. ص. ۱۳۳.
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیر و شرح صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. ص. ۱۳۳.
- ↑ انصاریان، حسین (۱۳۸۹). تفسیرو شرح صحیفه سجادیه. ج. ۲. قم: دارالعرفان. صص. ۱۳۲–۱۳۳.