واجب: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''واجب'''، در زبان [[فقهی]]، به معنای عملی است که انجام آن ضروری و لازم است و ترک آن، انسان را در معرض توبیخ و [[عذاب الهی]] قرار می دهد. واجب به دسته ها و اقسام متعدد تقسیم می گردد. مهم ترین این [[واجبات شرعی]]، که [[فروع دین]] نامیده می شوند،شامل ده مورد است. که در نظر پیروان این دین، از جمله اصول اساسی اعتقادی و عملی به شمار می آیند. | '''واجب'''، در زبان [[فقهی]]، به معنای عملی است که انجام آن ضروری و لازم است و ترک آن، انسان را در معرض توبیخ و [[عذاب الهی]] قرار می دهد. واجب به دسته ها و اقسام متعدد تقسیم می گردد. مهم ترین این [[واجبات شرعی]]، که [[فروع دین]] نامیده می شوند،شامل ده مورد است. که در نظر پیروان این دین، از جمله اصول اساسی اعتقادی و عملی به شمار می آیند.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ اصطلاحات اصول|عنوان کتاب=فرهنگ اصطلاحات اصول|سال=۱۳۷۹|نام=مجتبی|نام خانوادگی=ملکی اصفهانی|ناشر=عالمه|مکان=قم|سری=چاپ اول}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عقائد المؤمنین|عنوان کتاب=عقائدالمؤمنین|سال=۱۴۱۱|نام=عادل|نام خانوادگی=علوی|ناشر=دارالذخائر|مکان=قم|سری=چاپ اول}}</ref> | ||
== مفهوم شناسی و اهمیت == | == مفهوم شناسی و اهمیت == | ||
واجب در [[ | واجب در زبان [[فقهی]]، به عملی اطلاق می شود که حکمش از سوی [[شرع]]، [[وجوب]] شناخته شده است. انجام این عمل ضروری و لازم است، و ترک آن، نه تنها موجب [[گناه]] می گردد، بلکه فرد را مستحق [[عذاب الهی]] می سازد.<ref name=":0" /> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:اصطلاحات فقهی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۵
واجب، در زبان فقهی، به معنای عملی است که انجام آن ضروری و لازم است و ترک آن، انسان را در معرض توبیخ و عذاب الهی قرار می دهد. واجب به دسته ها و اقسام متعدد تقسیم می گردد. مهم ترین این واجبات شرعی، که فروع دین نامیده می شوند،شامل ده مورد است. که در نظر پیروان این دین، از جمله اصول اساسی اعتقادی و عملی به شمار می آیند.[۱][۲]
مفهوم شناسی و اهمیت
واجب در زبان فقهی، به عملی اطلاق می شود که حکمش از سوی شرع، وجوب شناخته شده است. انجام این عمل ضروری و لازم است، و ترک آن، نه تنها موجب گناه می گردد، بلکه فرد را مستحق عذاب الهی می سازد.[۱]