کاربر:Mouod/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(با توجه به آیه ۱۰۵ سوره انبیا و سوره والعصر ثابت میکنیم که قیام‌ امام زمان قطعي است)
 
 
خط ۵: خط ۵:
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:


وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر کبیر|نام=فخر رازی}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر المیزان|نام=سید محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبایی|جلد=۱۴|صفحه=۴۵۱}}</ref>
وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر کبیر|سال=۱۴۲۰|نام=محمد بن عمر|نام خانوادگی=فخر رازی|ناشر=دار إحياء التراث العربي - بیروت - لبنان|زبان=عربی}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر المیزان|نام=سید محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبایی|جلد=۱۴|صفحه=۴۵۱}}</ref>


و همانا ما پس از [[تورات]] در [[زبور]] نوشتیم که زمین را [[بندگان]] شایسته ما به [[ارث|میراث]] می برند.
و همانا ما پس از [[تورات]] در [[زبور]] نوشتیم که زمین را [[بندگان]] شایسته ما به [[ارث|میراث]] می برند.

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۱

مهدویت در قرآن

اشاره به امام‌زمان در آیه ۱۰۵ سوره انبیاء

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:

وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ[۱][۲]

و همانا ما پس از تورات در زبور نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به میراث می برند.

مرحوم طبرسی در تفسیر مجمع البیان ذیل آیه ۱۰۵

سوره انبیا از امام باقر روایت می کند:

هُم اَصحاب المَهدی فی آخَر الزَّمان [۳]

بندگان صالحی را که خداوند در این آیه به عنوان وارثان زمین یاد می کند یاران مهدی موعود در آخرالزمان هستند.[۴]

منظور از واژه (والعصر) در سوره عصر[۵]

جمعی از مفسران معتقدند این عصر که خداوند بدان سوگند ياد مي نماید، دوره قیام امام زمان است.

از امام صادق روایت شده:

والعَصِر، عَصرِ خُرُوج القائم[۶]

منظور از عصر در آیه مبارکه، عصر قیام امام زمان است.[۷]

منبع

  1. فخر رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). تفسیر کبیر (به عربی). دار إحياء التراث العربي - بیروت - لبنان.
  2. طباطبایی، سید محمد حسین. تفسیر المیزان. ج. ۱۴. ص. ۴۵۱.
  3. طبرسی، ابوعلی فاضل بن حسن (۱۴۰۲). ترجمه تفسیر مجمع البیان. فراهانی.
  4. حکیمی، محمد رضا (۱۳۸۷). خورشید مغرب. دلیل ما. ص. ۱۱۵.
  5. کمساری، عباس (۱۳۸۱). سیمای نورانی امام زمان در قرآن و نهج‌البلاغه. انتشارات موسسه فرهنگی سما. ص. ۶۷.
  6. حویزی، عبدالعلی بن جمعه. تفسیر نور الثقلین (به عربی). ج. ۵. ص. ۶۶۶.
  7. علیقلی، امیرحسین (۱۳۸۸). امام زمان شناسی. انتشارات صائب. ص. ۵۸.