کاربر:Wq7070/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
موسی صدر در ۱۴ خرداد ۱۳۰۷ در محله چهارمردان [[قم]] به دنیا آمد. پدرش [[سید صدرالدین صدر]] از مراجع دینی و جانشین [[عبدالکریم حائری]]، بنیان‌گذار [[حوزه علمیه قم]] بود و مادرش صفیه طباطبایی قمی از خاندان [[طباطبایی]] این شهر به شمار می‌رفت. او تحصیلات ابتدایی را در دبستان حیات و متوسطه را در دبیرستان سنایی قم گذراند و هم‌زمان تحصیل علوم دینی را در حوزه علمیه آغاز کرد. [[خاندان صدر]] از خاندان‌های شناخته‌شده [[شیعه]] در [[ایران]]، [[عراق]] و [[لبنان]] است و شخصیت‌هایی چون [[سید اسماعیل صدر]]، [[حسین طباطبایی قمی]] و [[سید رضا صدر]] از آن برخاسته‌اند. موسی صدر پس از پایان دبیرستان به حوزه علمیه پیوست و نزد استادانی چون [[سید محمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[حسینعلی منتظری]]، [[سید حسین طباطبایی بروجردی]]، [[محمدحسین طباطبایی]] و [[سید محمد محقق داماد]] به فراگیری فقه، اصول و فلسفه پرداخت.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=امام موسی صدر کیست و از سرنوشت نامعلوم او چه می‌دانیم |نشانی=https://www.rouydad24.ir/fa/news/187827/
[[ابن ابی عقیل عمانی حذاء]] (ابو محمد حسن بن علی) از فقیهان و متکلمان برجسته شیعه در سده چهارم هجری و معاصر با [[کلینی]] و [[علی بن بابویه]] بود. او در فقه و کلام جایگاه مهمی داشت و آثارش همچون ''المتمسک بحبل آل الرسول'' و ''کرّ و فرّ'' مورد توجه قرار گرفت. برخی از فتاوای او مباحثی میان علمای شیعه ایجاد کرد و به همراه [[ابن جنید اسکافی]] در میان امامیه به «قدیمین» شهرت یافت.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابن ابی عقیل عمانی حذاء}}</ref>
  |ناشر=رویداد۲۴ |تاریخ بازبینی=۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵}}</ref>
 
== زندگینامه ==
[[ابن ابی عقیل عمانی حذاء]]، با نام کامل ابو محمد حسن بن علی، فقیه و متکلم شیعه در سده چهارم هجری بود که هم‌عصر [[کلینی]] و [[علی بن بابویه]] به‌شمار می‌رفت. از نسبت «حذاء» چنین برمی‌آید که او در خانواده‌ای کفشگر به دنیا آمده است. ابن ابی عقیل از عالمان ثقه و مورد اعتماد بود و فضل او در فقه و کلام ستوده شده است. 
 
فقیهان شیعه به فتاوای او استناد می‌کردند و تحقیقات او در میان آنان جایگاهی ویژه داشت. از آثار او می‌توان به ''المتمسک بحبل آل الرسول'' در فقه و ''کرّ و فرّ'' در موضوع امامت اشاره کرد. برخی از فتاوای او موجب بروز بحث و جدل در میان علمای شیعه شد و رساله‌هایی در تأیید یا رد آنها نوشته گردید. به گفته قاضی نورالله شوشتری، او نخستین مجتهد امامیه بود که با [[مالک بن انس]] موافقت کرد و بر این نظر بود که آب قلیل تنها با تماس با پلیدی نجس نمی‌شود. 
 
از جمله کسانی که به نقد فتاوای او پرداخت، [[علامه حلی]] بود. ابن ابی عقیل به همراه [[ابن جنید اسکافی]] در میان فقهای امامیه با عنوان «قدیمین» شناخته می‌شدند.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابن ابی عقیل عمانی حذاء}}</ref> 
 
== پانویس == 
=== ارجاعات === 
{{پانویس|۴|اندازه=ریز}} 
 
=== منابع ===  
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابن ابی عقیل عمانی حذاء|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} 
 
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۹

ابن ابی عقیل عمانی حذاء (ابو محمد حسن بن علی) از فقیهان و متکلمان برجسته شیعه در سده چهارم هجری و معاصر با کلینی و علی بن بابویه بود. او در فقه و کلام جایگاه مهمی داشت و آثارش همچون المتمسک بحبل آل الرسول و کرّ و فرّ مورد توجه قرار گرفت. برخی از فتاوای او مباحثی میان علمای شیعه ایجاد کرد و به همراه ابن جنید اسکافی در میان امامیه به «قدیمین» شهرت یافت.[۱]

زندگینامه

ابن ابی عقیل عمانی حذاء، با نام کامل ابو محمد حسن بن علی، فقیه و متکلم شیعه در سده چهارم هجری بود که هم‌عصر کلینی و علی بن بابویه به‌شمار می‌رفت. از نسبت «حذاء» چنین برمی‌آید که او در خانواده‌ای کفشگر به دنیا آمده است. ابن ابی عقیل از عالمان ثقه و مورد اعتماد بود و فضل او در فقه و کلام ستوده شده است.

فقیهان شیعه به فتاوای او استناد می‌کردند و تحقیقات او در میان آنان جایگاهی ویژه داشت. از آثار او می‌توان به المتمسک بحبل آل الرسول در فقه و کرّ و فرّ در موضوع امامت اشاره کرد. برخی از فتاوای او موجب بروز بحث و جدل در میان علمای شیعه شد و رساله‌هایی در تأیید یا رد آنها نوشته گردید. به گفته قاضی نورالله شوشتری، او نخستین مجتهد امامیه بود که با مالک بن انس موافقت کرد و بر این نظر بود که آب قلیل تنها با تماس با پلیدی نجس نمی‌شود.

از جمله کسانی که به نقد فتاوای او پرداخت، علامه حلی بود. ابن ابی عقیل به همراه ابن جنید اسکافی در میان فقهای امامیه با عنوان «قدیمین» شناخته می‌شدند.[۲]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن ابی عقیل عمانی حذاء». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.

خیر‌ خیر خیر خیر خیر خیر تاحدودی درجه بندی