کاربر:Wq7070/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
خلاصه: 
[[ابن ابی عقیل عمانی حذاء]] (ابو محمد حسن بن علی) از فقیهان و متکلمان برجسته شیعه در سده چهارم هجری و معاصر با [[کلینی]] و [[علی بن بابویه]] بود. او در فقه و کلام جایگاه مهمی داشت و آثارش همچون ''المتمسک بحبل آل الرسول'' و ''کرّ و فرّ'' مورد توجه قرار گرفت. برخی از فتاوای او مباحثی میان علمای شیعه ایجاد کرد و به همراه [[ابن جنید اسکافی]] در میان امامیه به «قدیمین» شهرت یافت.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابن ابی عقیل عمانی حذاء}}</ref>
[[تابعین]] به کسانی گفته می‌شود که پیامبر اسلام را درک نکرده ولی با صحابه ایشان معاشرت و آشنایی داشته‌اند. آنان در عصر دوم اسلام جایگاه ویژه‌ای یافتند و پس از آن گروه بعدی با عنوان اتباع تابعین شناخته شدند.


متن استانداردنگاری‌شده: 
== زندگینامه ==
[[تابعین]] جمع «تابع» در حالت نصبی و جر است و در اصطلاح تاریخ اسلام به کسانی گفته می‌شود که پیامبر اسلام را درک نکرده ولی با صحابه آن حضرت آشنا و همراه بوده‌اند. افاضل مسلمین در زمان پیامبر اسلام به دلیل مصاحبت با ایشان، برتر از دیگران محسوب می‌شدند و به این دلیل صحابه نامیده می‌شدند. با گذشت زمان و فرا رسیدن عصر دوم اسلام، کسانی که با صحابه پیامبر معاشرت داشته‌اند، تابعین نامیده شدند و گروه پس از آنان، اتباع تابعین خوانده شدند.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=تابعین}}</ref>   
[[ابن ابی عقیل عمانی حذاء]]، با نام کامل ابو محمد حسن بن علی، فقیه و متکلم شیعه در سده چهارم هجری بود که هم‌عصر [[کلینی]] و [[علی بن بابویه]] به‌شمار می‌رفت. از نسبت «حذاء» چنین برمی‌آید که او در خانواده‌ای کفشگر به دنیا آمده است. ابن ابی عقیل از عالمان ثقه و مورد اعتماد بود و فضل او در فقه و کلام ستوده شده است
 
فقیهان شیعه به فتاوای او استناد می‌کردند و تحقیقات او در میان آنان جایگاهی ویژه داشت. از آثار او می‌توان به ''المتمسک بحبل آل الرسول'' در فقه و ''کرّ و فرّ'' در موضوع امامت اشاره کرد. برخی از فتاوای او موجب بروز بحث و جدل در میان علمای شیعه شد و رساله‌هایی در تأیید یا رد آنها نوشته گردید. به گفته قاضی نورالله شوشتری، او نخستین مجتهد امامیه بود که با [[مالک بن انس]] موافقت کرد و بر این نظر بود که آب قلیل تنها با تماس با پلیدی نجس نمی‌شود.
 
از جمله کسانی که به نقد فتاوای او پرداخت، [[علامه حلی]] بود. ابن ابی عقیل به همراه [[ابن جنید اسکافی]] در میان فقهای امامیه با عنوان «قدیمین» شناخته می‌شدند.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابن ابی عقیل عمانی حذاء}}</ref>   


== پانویس ==   
== پانویس ==   
خط ۱۰: خط ۱۳:


=== منابع ===   
=== منابع ===   
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=تابعین|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}}   
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابن ابی عقیل عمانی حذاء|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}}   


{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
3. تابعین
جمع تابع در حالت نصبی و جري. در اصطلاح تاریخ اسلام کسانی را گویند که پیغمبر اسلام را درك نکرده ولی اصحاب آن
حضرت را درك کرده باشند. افاضل مسلمین را در زمان حضرت ختمی مرتبت مصاحب رسول می نامیدند زیرا فضیلتی برتر از این
صفحه 2183 از 6009 www.Ghaemiyeh.com دائرة المعارف جامع اسلامی مرکز تحقیقات رایانهاي قائمیه اصفهان
عنوان نبود و بدین سبب آنها را صحابه می گفتند و چون عصر دوم اسلام فرا رسید آنان که درك صحبت صحابه رسول کرده
بودند تابعین خوانده می شدند و گروه پس از آنها را اتباع تابعین می نامیدند.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۹

ابن ابی عقیل عمانی حذاء (ابو محمد حسن بن علی) از فقیهان و متکلمان برجسته شیعه در سده چهارم هجری و معاصر با کلینی و علی بن بابویه بود. او در فقه و کلام جایگاه مهمی داشت و آثارش همچون المتمسک بحبل آل الرسول و کرّ و فرّ مورد توجه قرار گرفت. برخی از فتاوای او مباحثی میان علمای شیعه ایجاد کرد و به همراه ابن جنید اسکافی در میان امامیه به «قدیمین» شهرت یافت.[۱]

زندگینامه

ابن ابی عقیل عمانی حذاء، با نام کامل ابو محمد حسن بن علی، فقیه و متکلم شیعه در سده چهارم هجری بود که هم‌عصر کلینی و علی بن بابویه به‌شمار می‌رفت. از نسبت «حذاء» چنین برمی‌آید که او در خانواده‌ای کفشگر به دنیا آمده است. ابن ابی عقیل از عالمان ثقه و مورد اعتماد بود و فضل او در فقه و کلام ستوده شده است.

فقیهان شیعه به فتاوای او استناد می‌کردند و تحقیقات او در میان آنان جایگاهی ویژه داشت. از آثار او می‌توان به المتمسک بحبل آل الرسول در فقه و کرّ و فرّ در موضوع امامت اشاره کرد. برخی از فتاوای او موجب بروز بحث و جدل در میان علمای شیعه شد و رساله‌هایی در تأیید یا رد آنها نوشته گردید. به گفته قاضی نورالله شوشتری، او نخستین مجتهد امامیه بود که با مالک بن انس موافقت کرد و بر این نظر بود که آب قلیل تنها با تماس با پلیدی نجس نمی‌شود.

از جمله کسانی که به نقد فتاوای او پرداخت، علامه حلی بود. ابن ابی عقیل به همراه ابن جنید اسکافی در میان فقهای امامیه با عنوان «قدیمین» شناخته می‌شدند.[۲]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن ابی عقیل عمانی حذاء». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.

خیر‌ خیر خیر خیر خیر خیر تاحدودی درجه بندی