طلاق خلع: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Hoda Hasanat (بحث | مشارکتها) |
Hoda hasanat (بحث | مشارکتها) (خنثیسازی نسخهٔ 154409 از Hoda hasanat (بحث)) برچسب: خنثیسازی |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طلاق خلع'''، راهی برای جدایی در صورت ناخشنودی زن از شوهر است. طلاقی که تنها زوجه از زوج کراهت دارد و با پرداخت [[فدیه]] از وی جدا | '''طلاق خلع'''، راهی برای جدایی در صورت ناخشنودی زن از شوهر است. طلاقی که تنها زوجه از زوج [[کراهت]] دارد و با پرداخت [[فدیه]] از وی جدا میشودو مرد حق [[رجوع]] ندارد، مگر آنکه زن از بذل مال خود منصرف شود.<ref group="قرآن">آیه 229 سوره [[سوره بقره|بقره]]</ref> | ||
== تعریف == | == تعریف == | ||
[[آیه طلاق|طلاق]] خُلع یکی از انواع طلاق و از نوع [[بائن]] و ایقاع است. طلاقی که زوجه در آن به جهت کراهت از زوج با بخشیدن [[مهریه]] (تمام یا بخشی از آن) یا مال دیگری که به آن فدیه گفته میشود از همسر خود جدا میشود.<ref>{{ | [[آیه طلاق|طلاق]] خُلع یکی از انواع طلاق و از نوع [[بائن]] و [[ایقاع]] است. طلاقی که زوجه در آن به جهت کراهت از زوج با بخشیدن [[مهریه]] (تمام یا بخشی از آن) یا مال دیگری که به آن فدیه گفته میشود از همسر خود جدا میشود.<ref>{{پک|خمینی|1392|ک=ترجمه کتاب تحریر الوسیله|ج=2|ص=373}}</ref> تمام [[شرایط طلاق|شرایط]] [[شرایط طلاق|طلاق]] در آن معتبر است. رجوع مرد زمانی جایز است که زن از بذل (فدیه) در مدتی که در عده هست، برگردد. تا زمانی که زن از بذل خود برنگردد مرد حق رجوع ندارند. بعد از رجوع طلاق خلع تبدیل به [[طلاق رجعی]] میشود. بعد از عده چنانچه زن از بذل خود برنگردد و مرد بخواهد رجوع کند باید صیغه عقد خوانده شود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.imam-khomeini.ir/fa/c78_115121/ترجمه_تحریر_الوسیله_امام_خمینی_س_/ج_2/کتاب_خلع_و_مبارات|عنوان=کتاب خلع و مبارات|وبگاه=پرتال امام خمینی ره}}</ref> | ||
== مفهوم شناسی == | == مفهوم شناسی == | ||
۱_خلع: «خُلع» از ریشه «خَلع» استعارهای از خلع لباس، یعنی درآوردن آن است، جدا شدن مرد از لباس همسری است که از طریق ازدواج شرعی بر تن کرده، به دلیل فرموده خداوند متعال در آیه [[آیه ۱۸۷ سوره بقره|۱۸۷]] [[سوره بقره]] :(هن لباس لکم وأنتم لباس لهن)<ref> | ۱_خلع: «خُلع» از ریشه «خَلع» استعارهای از خلع لباس، یعنی درآوردن آن است، جدا شدن مرد از لباس همسری است که از طریق ازدواج شرعی بر تن کرده، به دلیل فرموده خداوند متعال در آیه [[آیه ۱۸۷ سوره بقره|۱۸۷]] [[سوره بقره]]:((هن لباس لکم وأنتم لباس لهن))<ref group="قرآن">آیه [[آیه ۱۸۷ سوره بقره|۱۸۷]] سوره [[سوره بقره|بقره]]</ref><ref>{{پک|شهید ثانی|1427|ک=الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة}}</ref> | ||
۲_کراهت:واژهای ای عربی است. معنای مصدر آن در کتب لغت :شدت، سختی، ناخوشایندی و مشقت است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=العین|نام=أبو عبد الرحمن الخلیل|نام خانوادگی=الفراهیدی البصری|ناشر=دار ومکتبة الهلال|جلد=۳|صفحه=۳۷۶|زبان=عربی|کوشش=مهدی المخزومی، إبراهیم السامرائی}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=لسان العرب|نام=محمد بن مکرم|نام خانوادگی=الانصاری الافرقی|ناشر=دار صادر - بیروت|جلد=۱۳|صفحهها=۵۳۴و۵۳۵|زبان=عربی}}</ref> | ۲_کراهت:واژهای ای عربی است. معنای مصدر آن در کتب لغت :شدت، سختی، ناخوشایندی و مشقت است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=العین|نام=أبو عبد الرحمن الخلیل|نام خانوادگی=الفراهیدی البصری|ناشر=دار ومکتبة الهلال|جلد=۳|صفحه=۳۷۶|زبان=عربی|کوشش=مهدی المخزومی، إبراهیم السامرائی}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=لسان العرب|نام=محمد بن مکرم|نام خانوادگی=الانصاری الافرقی|ناشر=دار صادر - بیروت|جلد=۱۳|صفحهها=۵۳۴و۵۳۵|زبان=عربی}}</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
۳)کراهت شدید باشد به نحوی که شوهر از گفتار ،کردار و غیر این دو مثل حال و روحیه زن بترسد که زن از متابعت شوهر خارج شده و در گناه و معصیت وارد شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تحریرالوسیله|نام=روح الله|نام خانوادگی=خمینی|جلد=۲|صفحه=۳۷۸|پینوشت=،موسوعه امام خمینی جلد۲۳،کتاب خلع و مبارات مسئله(۱۳)}}</ref> | ۳)کراهت شدید باشد به نحوی که شوهر از گفتار ،کردار و غیر این دو مثل حال و روحیه زن بترسد که زن از متابعت شوهر خارج شده و در گناه و معصیت وارد شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تحریرالوسیله|نام=روح الله|نام خانوادگی=خمینی|جلد=۲|صفحه=۳۷۸|پینوشت=،موسوعه امام خمینی جلد۲۳،کتاب خلع و مبارات مسئله(۱۳)}}</ref> | ||
== | == نفقه == | ||
{{پانویس|۳| | در طلاق خلع در زمان عده ،نفقه به زوجه تعلق نمیگیرد.نفقه مخصوص طلاق رجعی است | ||
== پانویس == | |||
==== قرآن ==== | |||
<references group="قرآن"/> | |||
=== ارجاعات === | |||
{{پانویس|۲}} | |||
=== منابع === | |||
*[[طلاق خلع#cite ref-5|↑]] ''شهید، ثانی. الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (به عربی). ج. ۶. به کوشش سید محمد کانتر. جامعة النجف الدینیة. ص. ۸۷.'' | |||
*[[طلاق خلع#cite ref-6|↑]] ''الفراهیدی البصری، أبو عبد الرحمن الخلیل. العین (به عربی). ج. ۳. به کوشش مهدی المخزومی، إبراهیم السامرائی. دار ومکتبة الهلال. ص. ۳۷۶.'' | |||
*[[طلاق خلع#cite ref-7|↑]] ''الانصاری الافرقی، محمد بن مکرم. لسان العرب (به عربی). ج. ۱۳. دار صادر - بیروت. صص. ۵۳۴و۵۳۵.'' | |||
*[[طلاق خلع#cite ref-8|↑]]آیت اللهسیستانی، منهاج الصالحین، ج 3، م 616؛ آیتالله تبریزی و آیتالله وحید، منهاج الصالحین، کتاب الطلاق، م 1496؛ صافی، هدایه العباد، ج 2، کتاب الخلع، م 16؛ امام خمینی، تحریرالوسیله، ج 2، کتاب الخلع، م 14؛ دفتر:آیات عظام فاضل، خامنهای، نوری، مکارم و بهجت. (احکام ازدواج، سیدمجتبی حسینی)* | |||
*[[طلاق خلع#cite ref-9|↑]] ''مکارم شیرازی، ناصر. احکام خانواده. ۲. ج. ۱. به کوشش حجة الإسلام وحید علیان نژاد. قم: امام علی بن ابی طالب علیه السلام. ص. ۴۱۴.''* | |||
*[[طلاق خلع#cite ref-10|↑]] ''خمینی، روحالله (۱۳۹۲). رساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملا هاشم خراسانی (به فارشی). ج. ۱. به کوشش موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)- دفتر قم. ایران- تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س). ص. ۳۱۹.''* | |||
*[[طلاق خلع#cite ref-11|↑]] ''خمینی، روح الله. تحریرالوسیله. ج. ۲. ص. ۳۷۸،موسوعه امام خمینی جلد۲۳،کتاب خلع و مبارات مسئله(۱۳)'' | |||
[[رده:طلاق در اسلام]] | [[رده:طلاق در اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۳۲
طلاق خلع، راهی برای جدایی در صورت ناخشنودی زن از شوهر است. طلاقی که تنها زوجه از زوج کراهت دارد و با پرداخت فدیه از وی جدا میشودو مرد حق رجوع ندارد، مگر آنکه زن از بذل مال خود منصرف شود.[قرآن ۱]
تعریف
طلاق خُلع یکی از انواع طلاق و از نوع بائن و ایقاع است. طلاقی که زوجه در آن به جهت کراهت از زوج با بخشیدن مهریه (تمام یا بخشی از آن) یا مال دیگری که به آن فدیه گفته میشود از همسر خود جدا میشود.[۱] تمام شرایط طلاق در آن معتبر است. رجوع مرد زمانی جایز است که زن از بذل (فدیه) در مدتی که در عده هست، برگردد. تا زمانی که زن از بذل خود برنگردد مرد حق رجوع ندارند. بعد از رجوع طلاق خلع تبدیل به طلاق رجعی میشود. بعد از عده چنانچه زن از بذل خود برنگردد و مرد بخواهد رجوع کند باید صیغه عقد خوانده شود.[۲]
مفهوم شناسی
۱_خلع: «خُلع» از ریشه «خَلع» استعارهای از خلع لباس، یعنی درآوردن آن است، جدا شدن مرد از لباس همسری است که از طریق ازدواج شرعی بر تن کرده، به دلیل فرموده خداوند متعال در آیه ۱۸۷ سوره بقره:((هن لباس لکم وأنتم لباس لهن))[قرآن ۲][۳]
۲_کراهت:واژهای ای عربی است. معنای مصدر آن در کتب لغت :شدت، سختی، ناخوشایندی و مشقت است.[۴][۵]
۳_فدیه:بذل مال از طرف زن که باید با طیب نفس پرداخت شود. در بعضی مواقع، شوهر برای اینکه زن مهریهاش را ببخشد او را اذیت میکندتا زن از او متنفر شود و بگوید جانم آزاد مهرم حلال. این ببخش از روی طیب نفس نیست و در فتوای علما گرفتن این پول در قبال طلاق جایز نیست و طلاق خلع صحیح نیست[۶]
کیفیت کراهت زوجه از زوج
شرط طلاق خلع کراهت زوجه از زوج است.نوع کراهت میتواند:۱)هرنوع کراهتی باشد چه کراهت ذاتی، چه کراهت عرضی.[۷]
۲) به واسطه بعضی خصوصیات که در شوهر است باشد، مثل بد گِل بودن و کجخلق بودن، یا آن که به واسطه چیزهای خارجی باشد، مثل زن دیگر داشتن یا ادای حقوق زن را نکردن.[۸]
۳)کراهت شدید باشد به نحوی که شوهر از گفتار ،کردار و غیر این دو مثل حال و روحیه زن بترسد که زن از متابعت شوهر خارج شده و در گناه و معصیت وارد شود.[۹]
نفقه
در طلاق خلع در زمان عده ،نفقه به زوجه تعلق نمیگیرد.نفقه مخصوص طلاق رجعی است
پانویس
قرآن
ارجاعات
- ↑ خمینی، ترجمه کتاب تحریر الوسیله، ۲: ۳۷۳.
- ↑ «کتاب خلع و مبارات». پرتال امام خمینی ره.
- ↑ شهید ثانی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة.
- ↑ الفراهیدی البصری، أبو عبد الرحمن الخلیل. العین (به عربی). ج. ۳. به کوشش مهدی المخزومی، إبراهیم السامرائی. دار ومکتبة الهلال. ص. ۳۷۶.
- ↑ الانصاری الافرقی، محمد بن مکرم. لسان العرب (به عربی). ج. ۱۳. دار صادر - بیروت. صص. ۵۳۴و۵۳۵.
- ↑ آیت اللهسیستانی، منهاج الصالحین، ج 3، م 616؛ آیتالله تبریزی و آیتالله وحید، منهاج الصالحین، کتاب الطلاق، م 1496؛ صافی، هدایه العباد، ج 2، کتاب الخلع، م 16؛ امام خمینی، تحریرالوسیله، ج 2، کتاب الخلع، م 14؛ دفتر:آیات عظام فاضل، خامنهای، نوری، مکارم و بهجت. (احکام ازدواج، سیدمجتبی حسینی)
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر. احکام خانواده. ۲. ج. ۱. به کوشش حجة الإسلام وحید علیان نژاد. قم: امام علی بن ابی طالب علیه السلام. ص. ۴۱۴.
- ↑ خمینی، روحالله (۱۳۹۲). رساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملا هاشم خراسانی (به فارشی). ج. ۱. به کوشش موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)- دفتر قم. ایران- تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س). ص. ۳۱۹.
- ↑ خمینی، روح الله. تحریرالوسیله. ج. ۲. ص. ۳۷۸،موسوعه امام خمینی جلد۲۳،کتاب خلع و مبارات مسئله(۱۳)
منابع
- ↑ شهید، ثانی. الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (به عربی). ج. ۶. به کوشش سید محمد کانتر. جامعة النجف الدینیة. ص. ۸۷.
- ↑ الفراهیدی البصری، أبو عبد الرحمن الخلیل. العین (به عربی). ج. ۳. به کوشش مهدی المخزومی، إبراهیم السامرائی. دار ومکتبة الهلال. ص. ۳۷۶.
- ↑ الانصاری الافرقی، محمد بن مکرم. لسان العرب (به عربی). ج. ۱۳. دار صادر - بیروت. صص. ۵۳۴و۵۳۵.
- ↑آیت اللهسیستانی، منهاج الصالحین، ج 3، م 616؛ آیتالله تبریزی و آیتالله وحید، منهاج الصالحین، کتاب الطلاق، م 1496؛ صافی، هدایه العباد، ج 2، کتاب الخلع، م 16؛ امام خمینی، تحریرالوسیله، ج 2، کتاب الخلع، م 14؛ دفتر:آیات عظام فاضل، خامنهای، نوری، مکارم و بهجت. (احکام ازدواج، سیدمجتبی حسینی)*
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر. احکام خانواده. ۲. ج. ۱. به کوشش حجة الإسلام وحید علیان نژاد. قم: امام علی بن ابی طالب علیه السلام. ص. ۴۱۴.*
- ↑ خمینی، روحالله (۱۳۹۲). رساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملا هاشم خراسانی (به فارشی). ج. ۱. به کوشش موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)- دفتر قم. ایران- تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س). ص. ۳۱۹.*
- ↑ خمینی، روح الله. تحریرالوسیله. ج. ۲. ص. ۳۷۸،موسوعه امام خمینی جلد۲۳،کتاب خلع و مبارات مسئله(۱۳)