کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات مکان‌های مقدس|مکان=کربلا|کاربرد اصلی=زیارت|بازدیدکنندگان=مسلمانان|مقدس برای=مسلمانان}}
[[پرونده:139309261442415624315244.jpg|بندانگشتی|منطقه [[بین‌الحرمین]] در شهر کربلا]]
شهر کربلا، یکی از شهرهای در استان کربلا است. این استان، یکی از استان‌های کشور [[عراق]] است. که مساحتی بالغ بر ۸۵٬۹۲۵ کیلومتر مربع دارد و در سال ۱۹۷۷ جمعیتی برابر با ۵۹۴٬۸۳۳ نفر را ثبت کرده است. در آن سال، ۷۱ درصد از جمعیت شهرنشین و ۲۹ درصد روستانشین بوده‌اند. آب و هوای کربلا در تابستان گرم و در زمستان سرد است. میزان بارش در تابستان کم بوده و بیشتر بارش‌ها به صورت فصلی و عمدتاً در زمستان و بهار رخ می‌دهد. به دلیل موقعیت مذهبی ویژه، شهر کربلا از رونق قابل توجهی برخوردار است. این شهر میزبان حسین و ابوالفضل است. منطقه اطراف، که به «[[بین‌الحرمین]]» مشهور است، به صورت بلواری عریض توسعه یافته است. [[حرم حضرت ابوالفضل]] در بخش شرقی و [[حرم امام حسین]] در بخش غربی این منطقه قرار گرفته‌اند.<ref>{{پانویس کوتاه‌شده|سپهری اردکانی|۱۳۸۹|ک=آشنایی با عتبات عالیات|ص=۱۳۷}}</ref>


== '''استان کربلا''' ==
== پانویس ==
استان [[کربلا]]، یکی از استان‌های کشور [[عراق]] است. این استان با مساحتی بالغ بر ۸۵٬۹۲۵ کیلومتر مربع، در سال ۱۹۷۷ جمعیتی برابر با ۵۹۴٬۸۳۳ نفر را ثبت کرده است. در آن سال، ۷۱ درصد از جمعیت شهرنشین و ۲۹ درصد روستانشین بوده‌اند.
=== ارجاعات ===
 
{{پانویس}}
== '''جغرافیا و آب و هوا''' ==
[[پرونده:کربلا.jpg|جایگزین=بین الحرمین|بندانگشتی|کربلا]]
آب و هوای کربلا در تابستان گرم و در زمستان سرد است. میزان بارش در تابستان کم بوده و بیشتر بارش‌ها به صورت فصلی و عمدتاً در زمستان و بهار رخ می‌دهد.
 
== '''اهمیت و ویژگی‌های شهری''' ==
به دلیل موقعیت مذهبی ویژه، شهر کربلا از رونق قابل توجهی برخوردار است. این شهر میزبان حسین و ابوالفضل است. منطقه اطراف، که به «بین الحرمین» مشهور است، به صورت بلواری عریض توسعه یافته است.  [[ابوالفضل]] در بخش شرقی و  [[حسین بن علی|حسین]] در بخش غربی این منطقه قرار گرفته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کربلا|عنوان کتاب=آشنایی با عتبات عالیات|سال=1389|نام=علی|نام خانوادگی=سپهری اردکانی|ناشر=موسسه انتشارات مشهور - میراث ماندگار|صفحه=137}}</ref>


== پانویس ==
=== منابع ===
{{پانویس کوتاه‌شده|سپهری اردکانی|۱۳۸۹|ک=آشنایی با عتبات عالیات|ص=۱۳۷}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=کربلا|عنوان کتاب=آشنایی با عتبات عالیات|سال=1389|نام=علی|نام خانوادگی=سپهری اردکانی|ناشر=موسسه انتشارات مشهور - میراث ماندگار|صفحه=137}}


== منابع ==
[[رده:کربلا| ]]
{{جعبه اطلاعات استان‌های عراق
[[رده:استان کربلا]]
|نام_رسمی_فارسی      = استان کربلا
[[رده:شهرهای عراق]]
|نام_رسمی_عربی      = محافظة كربلاء
[[رده:شهرهای مقدس نزد شیعه]]
|نشان‌واره          = (تصویر نشان‌واره استان در صورت وجود)
|پرچم              = (تصویر پرچم استان در صورت وجود)
|موقعیت            = (نقشه موقعیت استان در عراق)
|موقعیت_مرکز      = (نقشه موقعیت مرکز استان در عراق)
|مرکز_استان        = کربلا
|مساحت            = 85925
|واحد_مساحت        = کیلومتر مربع
|جمعیت_تخمینی      = (تعداد جمعیت به‌روزتر در صورت وجود)
|جمعیت_سرشماری_سال = 1977
|جمعیت_سرشماری_عدد = 594833
|تراکم_جمعیت        = (محاسبه تراکم بر اساس داده‌های به‌روزتر)
|بخش‌ها_و_شهرستان‌ها = (فهرست شهرستان‌ها و بخش‌ها)
|شهرهای_مهم        = کربلا، الهری، عین التمر
|زبان_رسمی          = عربی
|وبگاه_رسمی        = (لینک وب‌سایت رسمی استانداری در صورت وجود)
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۷

منطقه بین‌الحرمین در شهر کربلا

شهر کربلا، یکی از شهرهای در استان کربلا است. این استان، یکی از استان‌های کشور عراق است. که مساحتی بالغ بر ۸۵٬۹۲۵ کیلومتر مربع دارد و در سال ۱۹۷۷ جمعیتی برابر با ۵۹۴٬۸۳۳ نفر را ثبت کرده است. در آن سال، ۷۱ درصد از جمعیت شهرنشین و ۲۹ درصد روستانشین بوده‌اند. آب و هوای کربلا در تابستان گرم و در زمستان سرد است. میزان بارش در تابستان کم بوده و بیشتر بارش‌ها به صورت فصلی و عمدتاً در زمستان و بهار رخ می‌دهد. به دلیل موقعیت مذهبی ویژه، شهر کربلا از رونق قابل توجهی برخوردار است. این شهر میزبان حسین و ابوالفضل است. منطقه اطراف، که به «بین‌الحرمین» مشهور است، به صورت بلواری عریض توسعه یافته است. حرم حضرت ابوالفضل در بخش شرقی و حرم امام حسین در بخش غربی این منطقه قرار گرفته‌اند.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • سپهری اردکانی، علی (۱۳۸۹). کربلا. موسسه انتشارات مشهور - میراث ماندگار. ص. ۱۳۷.