رزق: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
رزق | '''رزق''' به معنای بخششی است که از سوی خدا به مخلوقات اعطا می شود. در تعالیم اسلامی، یکی از صفات خدا را [[رزاق]] گزارش کردهاند. | ||
== معنای رزق == | == معنای رزق == | ||
درکتاب قرآن و علوم انسانی گفته شده که | درکتاب ''قرآن و علوم انسانی'' گفته شده که رزق گاهی به معنای عطای جاری می باشد خواه آن عطا دنیوی باشد یا اخروی گواهی به معنای نصیب می باشد و گاهی به آنچه که به شکم می رسد و باآن تغزیه می کنند رزق می گویند. رزق به معنای نوعی بخشش و عطا گفته می شود مثلاً پادشاه به لشکریان رزق می دهد .که این جمله تنها شامل مواد غذایی لشکر می باشد... این معنای اصلی و لغوی رزق بود ولی بعد ها در معنای آن توسعه دادند و هر غذایی راکه به آدمی می رسد چه دهنده اش معلوم باشد چه نباشد رزق خواندند .گویا رزق بخششی است که به اندازه تلاش و کوشش انسان به اومی رسد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قرآن و علوم انسانی|سال=1391|نام=محمد علی|نام خانوادگی=رضایی اصفهانی|ناشر=انتشارات پژوهش های تفسیر و علوم قرآن|جلد=1}}</ref> | ||
== | == در قرآن == | ||
رزق | رزق در [[قرآن]] شامل روزی مادی و معنوی است. بسیاری از [[آیه|آیات قرآن]] بیانگر تقسیم شدگی و مقدّرشدن روزی و تضمین آن از ناحیه [[خدا|پروردگار]] است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کار در زندگی فردی و اجتماعی از نگاه قران|سال=۱۳۸۳|پیوند=https://www.ghbook.ir/index.php?name=%D9%83%D8%A7%D8%B1%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%D9%8A%20%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%8A%20%D9%88%20%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%D9%8A%20%D8%A7%D8%B2%20%D8%AF%D9%8A%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87%20%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86&option=com_dbook&task=readonline&book_id=13962&page=29&chkhashk=CBEF878E6E&sword=%D8%B1%D8%B2%D9%82%20%D8%AF%D8%B1%20%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86&Itemid=167&tmpl=component&lang=fa|نام=مختار|نام خانوادگی=نیک فر|ناشر=مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران|صفحه=۲۸}}</ref> | ||
== منابع == | |||
[[رده:اصطلاحات قرآنی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۴۶
رزق به معنای بخششی است که از سوی خدا به مخلوقات اعطا می شود. در تعالیم اسلامی، یکی از صفات خدا را رزاق گزارش کردهاند.
معنای رزق
درکتاب قرآن و علوم انسانی گفته شده که رزق گاهی به معنای عطای جاری می باشد خواه آن عطا دنیوی باشد یا اخروی گواهی به معنای نصیب می باشد و گاهی به آنچه که به شکم می رسد و باآن تغزیه می کنند رزق می گویند. رزق به معنای نوعی بخشش و عطا گفته می شود مثلاً پادشاه به لشکریان رزق می دهد .که این جمله تنها شامل مواد غذایی لشکر می باشد... این معنای اصلی و لغوی رزق بود ولی بعد ها در معنای آن توسعه دادند و هر غذایی راکه به آدمی می رسد چه دهنده اش معلوم باشد چه نباشد رزق خواندند .گویا رزق بخششی است که به اندازه تلاش و کوشش انسان به اومی رسد.[۱]
در قرآن
رزق در قرآن شامل روزی مادی و معنوی است. بسیاری از آیات قرآن بیانگر تقسیم شدگی و مقدّرشدن روزی و تضمین آن از ناحیه پروردگار است.[۲]
منابع
- ↑ رضایی اصفهانی، محمد علی (۱۳۹۱). قرآن و علوم انسانی. ج. ۱. انتشارات پژوهش های تفسیر و علوم قرآن.
- ↑ نیک فر، مختار (۱۳۸۳). کار در زندگی فردی و اجتماعی از نگاه قران. مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران. ص. ۲۸.