رزق: تفاوت میان نسخهها
جز (Shahroudi صفحهٔ کاربر:Asma1378/صفحه تمرین را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به رزق منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رزق''' به معنای بخششی است که از سوی خدا به مخلوقات اعطا می شود. | '''رزق''' به معنای بخششی است که از سوی خدا به مخلوقات اعطا می شود. در تعالیم اسلامی، یکی از صفات خدا را [[رزاق]] گزارش کردهاند. | ||
== معنای رزق == | == معنای رزق == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۴۶
رزق به معنای بخششی است که از سوی خدا به مخلوقات اعطا می شود. در تعالیم اسلامی، یکی از صفات خدا را رزاق گزارش کردهاند.
معنای رزق
درکتاب قرآن و علوم انسانی گفته شده که رزق گاهی به معنای عطای جاری می باشد خواه آن عطا دنیوی باشد یا اخروی گواهی به معنای نصیب می باشد و گاهی به آنچه که به شکم می رسد و باآن تغزیه می کنند رزق می گویند. رزق به معنای نوعی بخشش و عطا گفته می شود مثلاً پادشاه به لشکریان رزق می دهد .که این جمله تنها شامل مواد غذایی لشکر می باشد... این معنای اصلی و لغوی رزق بود ولی بعد ها در معنای آن توسعه دادند و هر غذایی راکه به آدمی می رسد چه دهنده اش معلوم باشد چه نباشد رزق خواندند .گویا رزق بخششی است که به اندازه تلاش و کوشش انسان به اومی رسد.[۱]
در قرآن
رزق در قرآن شامل روزی مادی و معنوی است. بسیاری از آیات قرآن بیانگر تقسیم شدگی و مقدّرشدن روزی و تضمین آن از ناحیه پروردگار است.[۲]
منابع
- ↑ رضایی اصفهانی، محمد علی (۱۳۹۱). قرآن و علوم انسانی. ج. ۱. انتشارات پژوهش های تفسیر و علوم قرآن.
- ↑ نیک فر، مختار (۱۳۸۳). کار در زندگی فردی و اجتماعی از نگاه قران. مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران. ص. ۲۸.