اصل برائت

اصل برائت یا اصالة البرائة، از اصول عملیه در علم اصول فقه است که کاربرد حقوقی نیز دارد. بر اساس این اصل، در مورد شک در تکلیف یک حکم، اصل بر آن است که چنین حکمی بر کسی تکلیف نشده باشد. اساس این اصل بر این استدلال است که مواخذه بدون بیان، عملی قبیح و ناپسند است.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اصالة البرائة». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.