آئیننامه (ابنمقفع): تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «'''آئیننامه''' نام یکی از کتابهای عصر ساسانیان بود که ابن مقفع در قرن دوم هجری (هشتم میلادی) از زبان پارسی میانه به زبان عربی ترجمه کرد. این کتاب مانند خداینامه، کتابی نیمیرسمی و دارای مضامین پندآموز و تربیتی بود.<ref>{{پک|اوشیدری|۱۳...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۳۱
آئیننامه نام یکی از کتابهای عصر ساسانیان بود که ابن مقفع در قرن دوم هجری (هشتم میلادی) از زبان پارسی میانه به زبان عربی ترجمه کرد. این کتاب مانند خداینامه، کتابی نیمیرسمی و دارای مضامین پندآموز و تربیتی بود.[۱]
ابن قتیبه این کتاب را در دسترس داشته و می گوید در کتاب آیین خواندم که یکى از ملوک عجم در خطبه میگفت: من مالک تنهاى شما هستم نه نیتهاى شما.[۲] و در موضع دیگر از کتاب آیین مطالب مفصلى در مورد لشکرکشى و تعبیهى لشکر، تاکتیکهاى جنگى، چون شبیخون و... [۳] و در جاى دیگر مطالبى در خصوص تیراندازى از این کتاب نقل نموده است.[۴]
پانویس
- ↑ اوشیدری، دانشنامه مزدیسنا، ۵۰.
- ↑ عیون الاخبار (به عربی). ج. ۱. به کوشش ابن قتیبه. صص. ۸. شابک ۹۷۸۹۷۷۱۸۰۷۳۲۲.
- ↑ عیون الاخبار (به عربی). ج. ۱. به کوشش ابن قتیبه. صص. ۱۱۲-۱۱۵. شابک ۹۷۸۹۷۷۱۸۰۷۳۲۲.
- ↑ عیون الاخبار (به عربی). ج. ۱. به کوشش ابن قتیبه. صص. ۱۳۳. شابک ۹۷۸۹۷۷۱۸۰۷۳۲۲.
منابع
- اوشیدری، جهانگیر (۱۳۸۳). دانشنامهٔ مزدیسنا: واژهنامهٔ توضیحی آیین زرتشت. تهران: نشر مرکز. شابک ۹۶۴-۳۰۵-۳۰۷-۵.