دعا: تفاوت میان نسخهها
Ftm.zare.z (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(لینک انجام شد) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[دعا]]'''، درخواست از دیگری است که در [[فرهنگ اسلامی]]، به درخواست از [[خدا]] تعبیر میشود. | |||
== تحریص بر دعا == | |||
بر اساس دیدگاه عقلانی، هر انسانی موظف است در صورت توانایی، زیان و آسیب را از خود دور سازد. از سوی دیگر، زندگی در جهان مادی خالی از رنج و دشواری نیست. این دشواریها میتواند در قالب بیماریهای جسمی، آزار و فشار دیگران، مشکلات شغلی یا مزاحمتهای محیطی و اجتماعی بروز یابد. حتی در صورتی که فرد در مقطعی با چنین مشکلاتی روبهرو نباشد، امکان بروز آنها در آینده منتفی نیست، زیرا جهان همواره دستخوش تغییر و حوادث گوناگون است و هیچکس از سختیها و مصائب آن در امان نخواهد بود. عقل، هم در برابر مصائب موجود و هم در برابر دشواریهایی که احتمال بروز آنها در آینده وجود دارد، بر ضرورت تلاش برای رفع و کاهش آسیبها تأکید میکند. در این چارچوب، دعا بهعنوان وسیلهای برای رویارویی با مشکلات و کسب آرامش معرفی شده و از این رو توصیه میشود انسان برای رفع گرفتاریها به آن روی آورد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آیین بندگی و نیایش|سال=۱۳۷۵|نام=احمد بن محمد|نام خانوادگی=ابن فهد حلی|مکان=ایران. قم}}</ref> | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
- | == منابع == | ||
* ابن فهد حلی، احمد بن محمد، آیین بندگی و نیایش (ترجمه عدة الداعی) - ایران؛ قم، چاپ: اول، ۱۳۷۵ش. | |||
[[رده:خدا در اسلام]] | |||
[[رده:دعا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۵
دعا، درخواست از دیگری است که در فرهنگ اسلامی، به درخواست از خدا تعبیر میشود.
تحریص بر دعا
بر اساس دیدگاه عقلانی، هر انسانی موظف است در صورت توانایی، زیان و آسیب را از خود دور سازد. از سوی دیگر، زندگی در جهان مادی خالی از رنج و دشواری نیست. این دشواریها میتواند در قالب بیماریهای جسمی، آزار و فشار دیگران، مشکلات شغلی یا مزاحمتهای محیطی و اجتماعی بروز یابد. حتی در صورتی که فرد در مقطعی با چنین مشکلاتی روبهرو نباشد، امکان بروز آنها در آینده منتفی نیست، زیرا جهان همواره دستخوش تغییر و حوادث گوناگون است و هیچکس از سختیها و مصائب آن در امان نخواهد بود. عقل، هم در برابر مصائب موجود و هم در برابر دشواریهایی که احتمال بروز آنها در آینده وجود دارد، بر ضرورت تلاش برای رفع و کاهش آسیبها تأکید میکند. در این چارچوب، دعا بهعنوان وسیلهای برای رویارویی با مشکلات و کسب آرامش معرفی شده و از این رو توصیه میشود انسان برای رفع گرفتاریها به آن روی آورد.[۱]
پانویس
- ↑ ابن فهد حلی، احمد بن محمد (۱۳۷۵). آیین بندگی و نیایش. ایران. قم.
منابع
- ابن فهد حلی، احمد بن محمد، آیین بندگی و نیایش (ترجمه عدة الداعی) - ایران؛ قم، چاپ: اول، ۱۳۷۵ش.