قسم: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(−رده:تفکر، −رده:خدا، −رده:قرآن، +رده:اصطلاحات فقهی، +رده:اصطلاحات اخلاقی، ±رده:تفسیر←رده:اصطلاحات قرآنی (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سوگند''' یا '''قسم'''، عبارتی است برای الزام کردن یا اثبات کردن چیزی بر آدمی. | |||
در | == تعریف لغوی و اصطلاحی == | ||
«قَسَم»، در [[عربی]] از ریشه «ق س م» به معنای بهره، سهم و نصیب است. این کلمه به قسامه برمی گردد و به هر قسمی اطلاق میشود. به گفته ''[[شناختنامه قرآن]]،'' سوگند آن است که خبر یا انشاء را به موجودی با شرافت و آبرومند، به جهت ارج و اعتبار آن، پیوند زنیم و مقیّد سازیم.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شناخت نامه قرآن برپایه قرآن وحدیث|سال=1391|نام=محمد|نام خانوادگی=محمد ریشهری|ناشر=موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث|جلد=4|صفحه=416}}</ref> | |||
== سوگند در قرآن == | |||
در قرآن، نود و سه قسم ذکر شده، که این سوگندها در حدود چهل [[سوره|سوره قرآن]] پراکنده است. با وجود اینکه در تعالیم اسلامی، به شدت از قسم خوردن نهی شده است، اما قسم در [[قرآن]] پرتکرار است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سوگندهای پربار قرآن|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|ناشر=مدرسه الامام علی بن ابی طالب|صفحه=27}}</ref> در همین خصوص، منابع اسلامی در توجیه پرتکرار بودن سوگندها در قرآن دو استدلال کلی آوردهاند:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سوگندهای پربار قرآن|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|ناشر=مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)|جلد=1|صفحه=27،50،51}}</ref> | |||
* همه مسائل در یک سطح نیست، برخی مهم است و برخی مهمتر. همانگونه که تمام واجبات در یک حدّ و اندازه نیستند. | |||
* دومین فلسفه قسمهای خداوند، بیان اهمیّت و ارزش موجوداتی است که به آنها سوگند یاد کرده است. | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:اصطلاحات اخلاقی]] | |||
[[رده:اصطلاحات فقهی]] | |||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات قرآنی]] | ||
[[رده: | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۳۲
سوگند یا قسم، عبارتی است برای الزام کردن یا اثبات کردن چیزی بر آدمی.
تعریف لغوی و اصطلاحی
«قَسَم»، در عربی از ریشه «ق س م» به معنای بهره، سهم و نصیب است. این کلمه به قسامه برمی گردد و به هر قسمی اطلاق میشود. به گفته شناختنامه قرآن، سوگند آن است که خبر یا انشاء را به موجودی با شرافت و آبرومند، به جهت ارج و اعتبار آن، پیوند زنیم و مقیّد سازیم.[۱]
سوگند در قرآن
در قرآن، نود و سه قسم ذکر شده، که این سوگندها در حدود چهل سوره قرآن پراکنده است. با وجود اینکه در تعالیم اسلامی، به شدت از قسم خوردن نهی شده است، اما قسم در قرآن پرتکرار است.[۲] در همین خصوص، منابع اسلامی در توجیه پرتکرار بودن سوگندها در قرآن دو استدلال کلی آوردهاند:[۳]
- همه مسائل در یک سطح نیست، برخی مهم است و برخی مهمتر. همانگونه که تمام واجبات در یک حدّ و اندازه نیستند.
- دومین فلسفه قسمهای خداوند، بیان اهمیّت و ارزش موجوداتی است که به آنها سوگند یاد کرده است.