وحیانی بودن قرآن: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ذکر منابع) |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
برخی از دانشمندان غربی مانند: موریس بوکای فرانسوی جان دیون پورت انگلیسی، ادوارد انیّلی ایتالیایی، منشأ قرآن را وحی صریح الهی دانستند که توسط فرشته [[وحی]] جبرئیل بر محمد بن عبدالله نازل شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دیدگاههای مستشرقان و اسلام شناسان غربی دربارهٔ مصدر قرآن|عنوان کتاب=مستشرقان و قرآن: نقد و بررسی آراء مستشرقان دربارهٔ قرآن|سال=1385|نام=محمدحسن|نام خانوادگی=زمانی|صفحه=126-127}}</ref> | |||
برخی از دانشمندان غربی مانند: موریس بوکای فرانسوی جان دیون پورت انگلیسی، ادوارد انیّلی ایتالیایی، منشأ قرآن را وحی صریح الهی دانستند که توسط | |||
این گروه از دانشمندان محقق و پژوهشگر پس از بررسیهای علمی فراوان وقتی به این حقیقت دست یافتند از آیین سابق مسیحیت یا یهودیت یا مانند آن دست برداشته و دین اسلام را رسماً پذیرفتند و اغلب آنان کتب و مقالاتی را در این زمینه تألیف و به جامعه بشری عرضه کردند. اسامی حدود دویست نفر آنان در کتاب مستقلی جمعآوری و منتشر شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اعترافات خاورشناسان|نام=حسین|نام خانوادگی= | این گروه از دانشمندان محقق و پژوهشگر پس از بررسیهای علمی فراوان وقتی به این حقیقت دست یافتند از آیین سابق مسیحیت یا یهودیت یا مانند آن دست برداشته و دین اسلام را رسماً پذیرفتند و اغلب آنان کتب و مقالاتی را در این زمینه تألیف و به جامعه بشری عرضه کردند. اسامی حدود دویست نفر آنان در کتاب مستقلی جمعآوری و منتشر شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اعترافات خاورشناسان|نام=حسین|نام خانوادگی=عبداللهی خرورش}}</ref> | ||
== منابع == | |||
[[رده:وحی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۴۶
برخی از دانشمندان غربی مانند: موریس بوکای فرانسوی جان دیون پورت انگلیسی، ادوارد انیّلی ایتالیایی، منشأ قرآن را وحی صریح الهی دانستند که توسط فرشته وحی جبرئیل بر محمد بن عبدالله نازل شده است.[۱]
این گروه از دانشمندان محقق و پژوهشگر پس از بررسیهای علمی فراوان وقتی به این حقیقت دست یافتند از آیین سابق مسیحیت یا یهودیت یا مانند آن دست برداشته و دین اسلام را رسماً پذیرفتند و اغلب آنان کتب و مقالاتی را در این زمینه تألیف و به جامعه بشری عرضه کردند. اسامی حدود دویست نفر آنان در کتاب مستقلی جمعآوری و منتشر شده است.[۲]