حروف استعلاء: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
KhademOzahra (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در زبان عربی به حروفی که هنگام تلفظ آنها، زبان به سمت سقف دهان بالا میرود و درشت ادا میشوند، حروف استعلاء گفته میشود. حروفی که صفت استعلاء دارند را مستعلیه میگویند. حروف مستعلیه هفت حرف هستند: | در [[زبان عربی]] به حروفی که هنگام تلفظ آنها، [[زبان]] به سمت سقف دهان بالا میرود و درشت ادا میشوند، '''حروف استعلاء''' گفته میشود. حروفی که صفت استعلاء دارند را '''مستعلیه''' میگویند. حروف مستعلیه هفت حرف هستند: «خ ص ض ط ظ غ ق» | ||
== واژه شناسی == | == واژه شناسی == | ||
استعلاء در لغت به معنای | استعلاء در لغت به معنای «برتریطلبی» و «میل به بالا آمدن» میباشد. در [[علم تجوید]] عبارت است از: بالا آمدن ریشه زبان به سمت سقف دهان در هنگام تلفظ حروف.<ref>{{پک|حبیبی|شهبازی|۱۳۹۱|ک=روانخوانی و تجوید قرآن کریم|ص=۱۱۷}}</ref> | ||
== مفهوم شناسی == | |||
صفت استعلاء باعث افزایش حجم دستگاه تکلم میشود، و در نتیجه حرف درشت و پرحجم تلفظ میگردد. به این حالت در تجوید [[تفخیم]] گفته میشود. | |||
== | == پانویس == | ||
== | === ارجاعات === | ||
<references /> | |||
=== منابع === | |||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=روانخوانی و تجوید قرآن کریم|سال=۱۳۹۱|نام=علی|نام خانوادگی=حبیبی|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=شهیدی}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=روانخوانی و تجوید قرآن کریم|سال=۱۳۹۱|نام=علی|نام خانوادگی=حبیبی|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=شهیدی}} | ||
[[رده: | [[رده:ادبیات عرب]] | ||
[[رده: | [[رده:قرائت قرآن]] | ||
[[رده: | [[رده:کلمات و عبارات عربی در احکام اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۴۴
در زبان عربی به حروفی که هنگام تلفظ آنها، زبان به سمت سقف دهان بالا میرود و درشت ادا میشوند، حروف استعلاء گفته میشود. حروفی که صفت استعلاء دارند را مستعلیه میگویند. حروف مستعلیه هفت حرف هستند: «خ ص ض ط ظ غ ق»
واژه شناسی
استعلاء در لغت به معنای «برتریطلبی» و «میل به بالا آمدن» میباشد. در علم تجوید عبارت است از: بالا آمدن ریشه زبان به سمت سقف دهان در هنگام تلفظ حروف.[۱]
مفهوم شناسی
صفت استعلاء باعث افزایش حجم دستگاه تکلم میشود، و در نتیجه حرف درشت و پرحجم تلفظ میگردد. به این حالت در تجوید تفخیم گفته میشود.
پانویس
ارجاعات
منابع
- حبیبی، علی؛ شهیدی، محمدرضا (۱۳۹۱). روانخوانی و تجوید قرآن کریم.