Mekail:کاربر/صفحه تمرین ۳: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «شجاعت یکی از برجسته‌ترین فضایل اخلاقی در انسان است که در قرآن و روایات بر آن تأکید فراوان شده و از ویژگی‌های مؤمنان راستین دانسته شده است. قرآن کریم در آیات گوناگون، شجاعت را در کنار ایمان، استقامت و جهاد در راه خدا قرار داده و آن را از صفات مح...» ایجاد کرد)
 
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
شجاعت یکی از برجسته‌ترین فضایل اخلاقی در انسان است که در قرآن و روایات بر آن تأکید فراوان شده و از ویژگی‌های مؤمنان راستین دانسته شده است. قرآن کریم در آیات گوناگون، شجاعت را در کنار ایمان، استقامت و جهاد در راه خدا قرار داده و آن را از صفات محبوب نزد پروردگار شمرده است.
= شجاعت =


<nowiki>###</nowiki> معنای شجاعت
== <nowiki>###</nowiki> شجاعت؛ فضیلتی بنیادین و نشانه امامت ==
شجاعت یکی از مهم‌ترین فضایل اخلاقی و از ویژگی‌های ذاتی رهبران الهی است. در منابع اسلامی، به‌ویژه در نگاه اهل سنت، شجاعت از شروط لازم برای امامت و رهبری جامعه دانسته شده است. عضدالدین ایجی، متکلم نامدار اهل سنت، در کتاب «المواقف فی علم الکلام» تصریح می‌کند که امام باید در اصول و فروع دین مجتهد، عاقل، و شجاع باشد و ترس و ضعف در او راه نداشته باشد (المواقف، ج 3، ص 585).


شجاعت در لغت به معنای قوت قلب و پایداری در برابر خطر، ترس و سختی است. در اخلاق اسلامی، شجاعت حالتی نفسانی است که انسان را در مسیر حق، عقل و ایمان استوار می‌دارد. برخلاف تصور رایج، شجاعت حدّ میانه‌ای میان تهوّر و جبن نیست، بلکه خودِ قوت قلب است و افراط و تفریط در آن معنا ندارد؛ زیرا تهوّر (بی‌احتیاطی نابخردانه) عملی ناپسند و جبن (ترس افراطی) نشانه ضعف نفس است و هیچ‌کدام از جنس شجاعت نیستند.
== <nowiki>###</nowiki> شجاعت علی بن ابی طالب ==
[[پرونده:1762403844105 9052936551086442082.png|بندانگشتی]]


<nowiki>###</nowiki> مراتب شجاعت
== در میان مسلمانان،  علی بن ابی طالب علیه‌السلام نمونه کامل شجاعت و دلاوری شمرده می‌شود. این فضیلت نه‌تنها در تاریخ اسلام بلکه در منابع معتبر اهل سنت نیز مورد تصریح قرار گرفته است. در روایت‌های متعددی آمده که او تنها کسی بود که در تمام جنگ‌های صدر اسلام در کنار پیامبر حضور داشت و در سخت‌ترین لحظات از جان رسول خدا دفاع می‌کرد. ==


شجاعت دارای مراتب و درجات گوناگون است که هر مرتبه نسبت به دیگری برتر یا ضعیف‌تر است:
== شجاعت در نگاه قرآن ==
شجاعت در نگاه قرآن، فضیلتی بنیادین و ریشه‌ای برای حکومت الهی به شمار می‌آید. خداوند مردمانی را محبوب خود می‌داند که در راه او مجاهدت می‌کنند، در برابر دشمنان استوار و در میان مؤمنان فروتن و مهربان‌اند. قرآن کریم مؤمنان شجاع را کسانی معرفی می‌کند که در صف جهاد، همانند دیواری آهنین منسجم و استوارند


1. **غلبه بر دشمن در میدان نبرد و رقابت‌های مشروع**  
128).


   در این مرتبه، انسان توانایی ایستادگی در برابر دشمنان بیرونی و مقابله با فشارها و تهدیدها را دارد. قرآن این مرتبه را با مفاهیمی چون قدرت، علم و پایداری بیان کرده است: «خدا او را بر شما برگزید و در دانش و توانایی برتری بخشید» (بقره، 247).
پ:


2. **چیرگی بر نفس امّاره و هوس‌های درونی**  
434).


   مرتبه‌ای والاتر از مبارزه بیرونی است. پیامبر اسلام فرمود: «شجاع‌ترین مردم کسی است که بر هوای نفس خود چیره گردد.» این گونه پیکار «جهاد اکبر» نامیده شده است، زیرا انسان در برابر دشمن درونی خود ایستادگی می‌کند.


3. **ایستادگی در برابر دشواری‌های زندگی**  


   در این مرحله، انسان با مشکلات، آزمایش‌ها و دگرگونی‌های دنیا روبه‌رو می‌شود و با صبر و اعتماد به خدا مسیر حق را ادامه می‌دهد. قرآن آزمون‌های الهی را وسیله شناخت راست‌گویان از دروغ‌گویان می‌داند: «آیا مردم پنداشتند که چون گفتند ایمان آوردیم، رها می‌شوند و آزمایش نمی‌شوند؟» (عنکبوت، 2-3).


4. **غلبه بر صفات ناپسند و تزکیه نفس**  


   بلندترین مرتبه شجاعت، مبارزه با رذایل درونی و تلاش برای پاک‌سازی جان از خشم، حسد، خودخواهی و دیگر صفات ناپسند است. قرآن در سوره شمس رستگاری را در تزکیه نفس می‌داند: «هر که نفس خود را پاکیزه سازد، رستگار است» (شمس، 9).
   


<nowiki>###</nowiki> نتایج و آثار شجاعت


= شجاعت حقیقی موجب شکوفایی فضایل دیگر مانند صبر، عفت، عدالت و ایمان می‌شود. فرد شجاع هم در عرصه‌های اجتماعی و هم در ساحت درونی، از انحراف و سستی مصون می‌ماند. در مقابل، ترس و جبن انسان را از بسیاری از نعمت‌های معنوی و فرصت‌های رشد محروم می‌کند، و تهوّر نیز او را به هلاکت و فساد می‌کشاند. بدین‌سان، شجاعت نیرویی الهی است که با اتکال به خدا و تربیت عقلانی به کمال می‌رسد. =
 
 
 
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۲۴

شجاعت

### شجاعت؛ فضیلتی بنیادین و نشانه امامت

شجاعت یکی از مهم‌ترین فضایل اخلاقی و از ویژگی‌های ذاتی رهبران الهی است. در منابع اسلامی، به‌ویژه در نگاه اهل سنت، شجاعت از شروط لازم برای امامت و رهبری جامعه دانسته شده است. عضدالدین ایجی، متکلم نامدار اهل سنت، در کتاب «المواقف فی علم الکلام» تصریح می‌کند که امام باید در اصول و فروع دین مجتهد، عاقل، و شجاع باشد و ترس و ضعف در او راه نداشته باشد (المواقف، ج 3، ص 585).

### شجاعت علی بن ابی طالب

در میان مسلمانان، علی بن ابی طالب علیه‌السلام نمونه کامل شجاعت و دلاوری شمرده می‌شود. این فضیلت نه‌تنها در تاریخ اسلام بلکه در منابع معتبر اهل سنت نیز مورد تصریح قرار گرفته است. در روایت‌های متعددی آمده که او تنها کسی بود که در تمام جنگ‌های صدر اسلام در کنار پیامبر حضور داشت و در سخت‌ترین لحظات از جان رسول خدا دفاع می‌کرد.

شجاعت در نگاه قرآن

شجاعت در نگاه قرآن، فضیلتی بنیادین و ریشه‌ای برای حکومت الهی به شمار می‌آید. خداوند مردمانی را محبوب خود می‌داند که در راه او مجاهدت می‌کنند، در برابر دشمنان استوار و در میان مؤمنان فروتن و مهربان‌اند. قرآن کریم مؤمنان شجاع را کسانی معرفی می‌کند که در صف جهاد، همانند دیواری آهنین منسجم و استوارند

128).

پ:

434).