توحید در قرآن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== شکر == | == شکر == | ||
'''شکر'''( به ضمّ شین) در | '''شکر'''( به ضمّ شین) در آموزههای اسلامی از بزرگترین عبادات شمرده میشود که دارای آثار فراوانی در زندگی مادّی و معنوی انسان است. | ||
== معنای شکر == | == معنای شکر == | ||
شناختن احسان و نشر آن و ستایش کردن صاحب آن از '''معنای لغوی شکر''' است و کفر واژهای است | شناختن احسان و نشر آن و ستایش کردن صاحب آن از '''معنای لغوی شکر''' است و کفر واژهای است ضدّ شکر، به معنای فراموش کردن نعمت و پوشاندن آن. | ||
'''معنای اصطلاحی شکر''' نیز، [[حالت نفسانی]] قدردانی از نعمتهای خداوند با ظهور آن در قلب به صورت خضوع،خشوع و مانند آن و در زبان به شکل حمد | '''معنای اصطلاحی شکر''' نیز، [[حالت نفسانی]] قدردانی از نعمتهای خداوند با ظهور آن در قلب به صورت خضوع،خشوع و مانند آن و در زبان به شکل حمد و ثنا و در اعمال به صورت بهرهگیری از نعمتها در راه رضای خداوند است.<ref name=":0">{{یادکرد وب|وبگاه=دانشنامه اسلامی|نشانی=https://wiki.ahlolbait.com/|عنوان=شکر}}</ref> | ||
== اهمیت شکرگزاری == | == اهمیت شکرگزاری == | ||
یکی از اسماء خداوند '''«[[شکور]]»''' است و ذکر همین امر که خداوند، خود رابه چنین صفتی | یکی از اسماء خداوند '''«[[شکور]]»''' است و ذکر همین امر که خداوند، خود رابه چنین صفتی متّصف کرده؛ در اهمیت شکرگزاری کافی است.<ref>{{یادکرد وب|تاریخ=11 مهر 1390|وبگاه=حوزه نیوز|نشانی=https://hawzah.net/fa/Article/View/92417|عنوان=خاصیت شکر و اهمیت آن|تاریخ بازبینی=6 مرداد 1404}}</ref> | ||
== اقسام شکر == | == اقسام شکر == | ||
شکر بر اساس تعریف لغوی | شکر بر اساس تعریف لغوی آن، به سه قسم '''قلبی، زبانی و عملی''' تقسیم میشود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فصل در حقيقت شكر است|عنوان کتاب=چهل حدیث|سال=1376|نام=سید روح الله|نام خانوادگی=موسوی خمینی|ناشر=مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی|جلد=12|صفحه=344-343}}</ref> | ||
== اقسام شاکران == | == اقسام شاکران == | ||
بر اساس تقسیم بندی شکر، شاکران نیز به سه گروه '''عالمان، عابدان و عارفان''' تقسیم میشوند.<ref>{{یادکرد | بر اساس تقسیم بندی شکر، شاکران نیز به سه گروه '''عالمان، عابدان و عارفان''' تقسیم میشوند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شُکر ، اصطلاحی دینی و اخلاقی، به معنای قدردانی کردن از خدا.|عنوان کتاب=دانشنامه جهان اسلام|نام خانوادگی=بنیاد دائرة المعارف اسلامی}}</ref> | ||
== آثار شکرگزاری == | == آثار شکرگزاری == | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۶
شکر
شکر( به ضمّ شین) در آموزههای اسلامی از بزرگترین عبادات شمرده میشود که دارای آثار فراوانی در زندگی مادّی و معنوی انسان است.
معنای شکر
شناختن احسان و نشر آن و ستایش کردن صاحب آن از معنای لغوی شکر است و کفر واژهای است ضدّ شکر، به معنای فراموش کردن نعمت و پوشاندن آن.
معنای اصطلاحی شکر نیز، حالت نفسانی قدردانی از نعمتهای خداوند با ظهور آن در قلب به صورت خضوع،خشوع و مانند آن و در زبان به شکل حمد و ثنا و در اعمال به صورت بهرهگیری از نعمتها در راه رضای خداوند است.[۱]
اهمیت شکرگزاری
یکی از اسماء خداوند «شکور» است و ذکر همین امر که خداوند، خود رابه چنین صفتی متّصف کرده؛ در اهمیت شکرگزاری کافی است.[۲]
اقسام شکر
شکر بر اساس تعریف لغوی آن، به سه قسم قلبی، زبانی و عملی تقسیم میشود.[۳]
اقسام شاکران
بر اساس تقسیم بندی شکر، شاکران نیز به سه گروه عالمان، عابدان و عارفان تقسیم میشوند.[۴]
آثار شکرگزاری
ادراک آیات الهی، افزایش نعمت و پاداش اخروی، نجات از فتنه و بلا و برگزیده شدن و هدایت ویژه، از جمله آثار شکرگزاری در اسلام است.[۱]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «شکر». دانشنامه اسلامی.
- ↑ «خاصیت شکر و اهمیت آن». حوزه نیوز. ۱۱ مهر ۱۳۹۰. دریافتشده در ۶ مرداد ۱۴۰۴.
- ↑ موسوی خمینی، سید روح الله (۱۳۷۶). فصل در حقيقت شكر است. ج. ۱۲. مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی. ص. ۳۴۴-۳۴۳.
- ↑ بنیاد دائرة المعارف اسلامی. شُکر ، اصطلاحی دینی و اخلاقی، به معنای قدردانی کردن از خدا.