بابالحوائج: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
'''باب''' در عربی به معنای (در) یعنی محل ورود و خروج است. از نظر راغب، محل ورود به چیزی را، باب می گویند؛ مثل (باب البیت). به ائمه(ع)، 'باب الله' می گویند، زیرا آنها تنها راه رسیدن به لقای خداوند هستند. پس '''باب''' یعنی چیزی که می توان به وسیله آن به چیز دیگر رسید. باب در روایات مختلف به معصومین(علیهم السلام)، نسبت داده شده است، مانند: باب الحوائج.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دانشنامه مهدویت و امام زمان عجل الله تعالی فرجه|عنوان کتاب=دانشنامه مهدویت و امام زمان عجل الله تعالی فرجه|پیوند=https://lib.eshia.ir/71814/1/135|نام=جمعی از نویسندگان|نام خانوادگی=.|جلد=1|صفحه=135}}</ref> | '''باب''' در عربی به معنای (در) یعنی محل ورود و خروج است. از نظر راغب، محل ورود به چیزی را، باب می گویند؛ مثل (باب البیت). به ائمه(ع)، 'باب الله' می گویند، زیرا آنها تنها راه رسیدن به لقای خداوند هستند. پس '''باب''' یعنی چیزی که می توان به وسیله آن به چیز دیگر رسید. باب در روایات مختلف به معصومین(علیهم السلام)، نسبت داده شده است، مانند: باب الحوائج.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دانشنامه مهدویت و امام زمان عجل الله تعالی فرجه|عنوان کتاب=دانشنامه مهدویت و امام زمان عجل الله تعالی فرجه|پیوند=https://lib.eshia.ir/71814/1/135|نام=جمعی از نویسندگان|نام خانوادگی=.|جلد=1|صفحه=135}}</ref> | ||
امام کاظم(ع)، طبق نظر خاص و عام و شیعه و سنی؛ باب الحوائج هستند. یعنی هر مسلمانی که مشکلی داشته باشد و به زیارت ایشان برود یا توسل پیدا کند، به وسیله ایشان، خداوند متعال حاجت فرد را روا می کند. امام کاظم(ع) در عراق معروف به باب الحوائج شدند، زیرا هر کس از ایشان حوائجی داشت، حاجت روا می شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دانشنامه امام کاظم علیه السلام|عنوان کتاب=دانشنامه امام کاظم علیه السلام|نام=.|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|جلد=1|صفحه=105}}</ref> | امام کاظم(ع)، طبق نظر خاص و عام و شیعه و سنی؛ باب الحوائج هستند. یعنی هر مسلمانی که مشکلی داشته باشد و به زیارت ایشان برود یا توسل پیدا کند، به وسیله ایشان، خداوند متعال حاجت فرد را روا می کند. امام کاظم(ع) در عراق معروف به باب الحوائج شدند، زیرا هر کس از ایشان حوائجی داشت، حاجت روا می شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دانشنامه امام کاظم علیه السلام|عنوان کتاب=دانشنامه امام کاظم علیه السلام|پیوند=https://lib.eshia.ir/71812/1/105|نام=.|نام خانوادگی=جمعی از نویسندگان|جلد=1|صفحه=105}}</ref> | ||
لقب باب الحوائج از مشهورترین القاب حضرت عباس(ع) در بین مردم است و اعتقاد دارند که ایشان، هر حاجتمندی که با نیت خالص به ایشان متوسل شود را، حاجت روا می کنند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.hawzahnews.com/news/1038403/%D9%84%D9%82%D8%A8-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%A6%D8%AC-%D8%B1%D8%A7-%DA%86%D9%87-%DA%A9%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%A6%D8%AC%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان=لقب باب الحوائج را چه کسی به باب الحوائجین داده است؟}}</ref> | لقب باب الحوائج از مشهورترین القاب حضرت عباس(ع) در بین مردم است و اعتقاد دارند که ایشان، هر حاجتمندی که با نیت خالص به ایشان متوسل شود را، حاجت روا می کنند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.hawzahnews.com/news/1038403/%D9%84%D9%82%D8%A8-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%A6%D8%AC-%D8%B1%D8%A7-%DA%86%D9%87-%DA%A9%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%A6%D8%AC%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان=لقب باب الحوائج را چه کسی به باب الحوائجین داده است؟}}</ref> | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۳۲
باب الحوائج
حوائج، جمع "حاجة" است و به معنی نیازها، حاجتها، خواسته ها است؛ یعنی امور و چیزهایی که انسان به آنها نیاز دارد یا طلب میکند.همچنین"حوائج" نشاندهنده شدت و تعدد حاجات است و یاء حذف شده در مفرد "حاجة" در جمع "حوائج" برگشته است.[۱]
باب در عربی به معنای (در) یعنی محل ورود و خروج است. از نظر راغب، محل ورود به چیزی را، باب می گویند؛ مثل (باب البیت). به ائمه(ع)، 'باب الله' می گویند، زیرا آنها تنها راه رسیدن به لقای خداوند هستند. پس باب یعنی چیزی که می توان به وسیله آن به چیز دیگر رسید. باب در روایات مختلف به معصومین(علیهم السلام)، نسبت داده شده است، مانند: باب الحوائج.[۲]
امام کاظم(ع)، طبق نظر خاص و عام و شیعه و سنی؛ باب الحوائج هستند. یعنی هر مسلمانی که مشکلی داشته باشد و به زیارت ایشان برود یا توسل پیدا کند، به وسیله ایشان، خداوند متعال حاجت فرد را روا می کند. امام کاظم(ع) در عراق معروف به باب الحوائج شدند، زیرا هر کس از ایشان حوائجی داشت، حاجت روا می شد.[۳]
لقب باب الحوائج از مشهورترین القاب حضرت عباس(ع) در بین مردم است و اعتقاد دارند که ایشان، هر حاجتمندی که با نیت خالص به ایشان متوسل شود را، حاجت روا می کنند.[۴]
در میان عامه ی مردم ،چهار تن؛ حضرت رقیه، حضرت علی اصغر، امام کاظم(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) به باب الحوائج معروف هستند. و مردم اعتقاد دارند که هر کس حاجتی داشته باشد و به ایشان رجوع کند، نا امید بر نمی گردد.[۵]
- ↑ ابن منظور، جمال الدین. لسان العرب. ج. ۲. ص. ۲۴۲.
- ↑ .، جمعی از نویسندگان. دانشنامه مهدویت و امام زمان عجل الله تعالی فرجه. ج. ۱. ص. ۱۳۵.
- ↑ جمعی از نویسندگان، . دانشنامه امام کاظم علیه السلام. ج. ۱. ص. ۱۰۵.
- ↑ «لقب باب الحوائج را چه کسی به باب الحوائجین داده است؟».
- ↑ «باب الحوائج».