طلاق خلع: تفاوت میان نسخهها
Hoda Hasanat (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طلاق خلع'''، راهی برای جدایی در صورت ناخشنودی زن از شوهر است. طلاقی که تنها زوجه از زوج کراهت دارد و با پرداخت [[فدیه]] از وی جدا میشود<ref>قرآن، سوره بقره، آیه ۲۲۹</ref> و مرد حق [[رجوع]] ندارد، مگر آنکه زن از بذل مال خود منصرف شود. | |||
طلاقی که تنها زوجه از زوج کراهت دارد و با پرداخت [[فدیه]] از وی جدا میشود<ref>قرآن، سوره بقره، آیه ۲۲۹</ref> و مرد حق [[رجوع]] ندارد، مگر آنکه زن از بذل مال خود منصرف شود | |||
== تعریف == | == تعریف == | ||
[[آیه طلاق|طلاق]] خُلع یکی از انواع طلاق و از نوع [[بائن]] است. طلاقی که زوجه در آن به جهت کراهت از زوج با بخشیدن [[مهریه]] (تمام یا بخشی از آن) یا مال دیگری که به آن فدیه گفته میشود از همسر خود جدا میشود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ترجمه کتاب تحریر الوسیله|عنوان کتاب=کتاب خلع و مبارات|سال=۱۳۹۲|نام=روحالله|نام خانوادگی=خمینی|ناشر=موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی|جلد=۲|صفحه=۳۷۳}}</ref> تمام [[شرایط طلاق|شرایط]] [[شرایط طلاق|طلاق]] در آن معتبر است. رجوع مرد زمانی جایز است که زن از بذل (فدیه) در مدتی که در عده هست، برگردد. تا زمانی که زن از بذل خود برنگردد مرد حق رجوع ندارند. بعد از رجوع طلاق خلع تبدیل به طلاق [[رجعی]] میشود. بعد از عده چنانچه زن از بذل خود برنگردد و مرد بخواهد رجوع کند باید صیغه عقد خوانده شود<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.imam-khomeini.ir/fa/c78_115121/ترجمه_تحریر_الوسیله_امام_خمینی_س_/ج_2/کتاب_خلع_و_مبارات|عنوان=کتاب خلع و مبارات|وبگاه=پرتال امام خمینی ره}}</ref> | [[آیه طلاق|طلاق]] خُلع یکی از انواع طلاق و از نوع [[بائن]] است. طلاقی که زوجه در آن به جهت کراهت از زوج با بخشیدن [[مهریه]] (تمام یا بخشی از آن) یا مال دیگری که به آن فدیه گفته میشود از همسر خود جدا میشود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ترجمه کتاب تحریر الوسیله|عنوان کتاب=کتاب خلع و مبارات|سال=۱۳۹۲|نام=روحالله|نام خانوادگی=خمینی|ناشر=موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی|جلد=۲|صفحه=۳۷۳}}</ref> تمام [[شرایط طلاق|شرایط]] [[شرایط طلاق|طلاق]] در آن معتبر است. رجوع مرد زمانی جایز است که زن از بذل (فدیه) در مدتی که در عده هست، برگردد. تا زمانی که زن از بذل خود برنگردد مرد حق رجوع ندارند. بعد از رجوع طلاق خلع تبدیل به طلاق [[رجعی]] میشود. بعد از عده چنانچه زن از بذل خود برنگردد و مرد بخواهد رجوع کند باید صیغه عقد خوانده شود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.imam-khomeini.ir/fa/c78_115121/ترجمه_تحریر_الوسیله_امام_خمینی_س_/ج_2/کتاب_خلع_و_مبارات|عنوان=کتاب خلع و مبارات|وبگاه=پرتال امام خمینی ره}}</ref> | ||
== مفهوم شناسی == | == مفهوم شناسی == | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۱: | ||
۳_فدیه:بذل مال از طرف زن که باید با طیب نفس پرداخت شود. در بعضی مواقع، شوهر برای اینکه زن مهریهاش را ببخشد او را اذیت میکندتا زن از او متنفر شود و بگوید جانم آزاد مهرم حلال. این ببخش از روی طیب نفس نیست و در فتوای علما گرفتن این پول در قبال طلاق جایز نیست و طلاق خلع صحیح نیست<ref>آیت اللهسیستانی، منهاج الصالحین، ج 3، م 616؛ آیتالله تبریزی و آیتالله وحید، منهاج الصالحین، کتاب الطلاق، م 1496؛ صافی، هدایه العباد، ج 2، کتاب الخلع، م 16؛ امام خمینی، تحریرالوسیله، ج 2، کتاب الخلع، م 14؛ دفتر:آیات عظام فاضل، خامنهای، نوری، مکارم و بهجت. (احکام ازدواج، سیدمجتبی حسینی)</ref> | ۳_فدیه:بذل مال از طرف زن که باید با طیب نفس پرداخت شود. در بعضی مواقع، شوهر برای اینکه زن مهریهاش را ببخشد او را اذیت میکندتا زن از او متنفر شود و بگوید جانم آزاد مهرم حلال. این ببخش از روی طیب نفس نیست و در فتوای علما گرفتن این پول در قبال طلاق جایز نیست و طلاق خلع صحیح نیست<ref>آیت اللهسیستانی، منهاج الصالحین، ج 3، م 616؛ آیتالله تبریزی و آیتالله وحید، منهاج الصالحین، کتاب الطلاق، م 1496؛ صافی، هدایه العباد، ج 2، کتاب الخلع، م 16؛ امام خمینی، تحریرالوسیله، ج 2، کتاب الخلع، م 14؛ دفتر:آیات عظام فاضل، خامنهای، نوری، مکارم و بهجت. (احکام ازدواج، سیدمجتبی حسینی)</ref> | ||
== | == منابع == | ||
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | {{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | ||
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۸
طلاق خلع، راهی برای جدایی در صورت ناخشنودی زن از شوهر است. طلاقی که تنها زوجه از زوج کراهت دارد و با پرداخت فدیه از وی جدا میشود[۱] و مرد حق رجوع ندارد، مگر آنکه زن از بذل مال خود منصرف شود.
تعریف
طلاق خُلع یکی از انواع طلاق و از نوع بائن است. طلاقی که زوجه در آن به جهت کراهت از زوج با بخشیدن مهریه (تمام یا بخشی از آن) یا مال دیگری که به آن فدیه گفته میشود از همسر خود جدا میشود.[۲] تمام شرایط طلاق در آن معتبر است. رجوع مرد زمانی جایز است که زن از بذل (فدیه) در مدتی که در عده هست، برگردد. تا زمانی که زن از بذل خود برنگردد مرد حق رجوع ندارند. بعد از رجوع طلاق خلع تبدیل به طلاق رجعی میشود. بعد از عده چنانچه زن از بذل خود برنگردد و مرد بخواهد رجوع کند باید صیغه عقد خوانده شود.[۳]
مفهوم شناسی
۱_خلع: «خُلع» از ریشه «خَلع» استعارهای از خلع لباس، یعنی درآوردن آن است، جدا شدن مرد از لباس همسری است که از طریق ازدواج شرعی بر تن کرده، به دلیل فرموده خداوند متعال:(هن لباس لکم وأنتم لباس لهن)[۴][۵]
۲_کراهت:
۳_فدیه:بذل مال از طرف زن که باید با طیب نفس پرداخت شود. در بعضی مواقع، شوهر برای اینکه زن مهریهاش را ببخشد او را اذیت میکندتا زن از او متنفر شود و بگوید جانم آزاد مهرم حلال. این ببخش از روی طیب نفس نیست و در فتوای علما گرفتن این پول در قبال طلاق جایز نیست و طلاق خلع صحیح نیست[۶]
منابع
- ↑ قرآن، سوره بقره، آیه ۲۲۹
- ↑ خمینی، روحالله (۱۳۹۲). ترجمه کتاب تحریر الوسیله. ج. ۲. موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی. ص. ۳۷۳.
- ↑ «کتاب خلع و مبارات». پرتال امام خمینی ره.
- ↑ قرآن، سوره بقره، آیه ۱۸۷
- ↑ شهید، ثانی. الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (به عربی). ج. ۶. به کوشش سید محمد کانتر. جامعة النجف الدینیة. ص. ۸۷.
- ↑ آیت اللهسیستانی، منهاج الصالحین، ج 3، م 616؛ آیتالله تبریزی و آیتالله وحید، منهاج الصالحین، کتاب الطلاق، م 1496؛ صافی، هدایه العباد، ج 2، کتاب الخلع، م 16؛ امام خمینی، تحریرالوسیله، ج 2، کتاب الخلع، م 14؛ دفتر:آیات عظام فاضل، خامنهای، نوری، مکارم و بهجت. (احکام ازدواج، سیدمجتبی حسینی)