کاربر:S gh.gharachemani/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
معنای لغوی تسلیم مأخوذ از سلام (از نام های خداوند از آن رو که بری از عیب و نقص است.) گردن نهادن، راضی شدن، سلام کردن، عافیت طلبیدن و دوری جستن از آفت و بلاست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن منظور لسان العرب ذیل «سلم»}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البحرین|عنوان کتاب=مجمع البحرین|سال=۱۳۶۲|نام=فخرالدین ابن محمد|نام خانوادگی=طریحی|ناشر=احمد حسینی|مکان=تهران}}</ref> | معنای لغوی تسلیم مأخوذ از سلام (از نام های خداوند از آن رو که بری از عیب و نقص است.) گردن نهادن، راضی شدن، سلام کردن، عافیت طلبیدن و دوری جستن از آفت و بلاست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ابن منظور لسان العرب ذیل «سلم»}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البحرین|عنوان کتاب=مجمع البحرین|سال=۱۳۶۲|نام=فخرالدین ابن محمد|نام خانوادگی=طریحی|ناشر=احمد حسینی|مکان=تهران}}</ref> | ||
امام خمینی تسلیم را عبارت از انقیاد باطنی و اعتقاد قلبی و سلامت نفس از عیوب و خالی بودن آن از کلمات خبیثه می داند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شرح حدیث | امام خمینی تسلیم را عبارت از انقیاد باطنی و اعتقاد قلبی و سلامت نفس از عیوب و خالی بودن آن از کلمات خبیثه می داند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شرح حدیث جنود عقل و جهل|عنوان کتاب=شرح حدیث جنود عقل و جهل|تاریخ=۱۳۸۲|نام=روح الله|نام خانوادگی=خمینی|ناشر=موسسه ی تنظیم و نشر آثار امام خمینی|صفحه=۴۰۲|مکان=تهران}}</ref> | ||
حضرت ابراهیم، نمادی از تسلیم است، چنانکه در پاسخ به خطاب خداوند که فرمود اسلم ، گفت اسلمت لرب العالمین. | حضرت ابراهیم، نمادی از تسلیم است، چنانکه در پاسخ به خطاب خداوند که فرمود اسلم ، گفت اسلمت لرب العالمین. | ||
که مفسران این آیه را ناظر به استقامت بر اسلام و اخلاص در توحید دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البیان|عنوان کتاب=مجمع البیان|نام خانوادگی=طبرسی|جلد=۱|صفحه=۳۹۸}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کشف الاسرار و عده الابرار|عنوان کتاب=کشف الاسرار و عده الابرار|تاریخ=۱۳۶۱|ناشر=علی اصغر حکمت|جلد=۱|صفحه=۳۷۰|مکان=تهران}}</ref> | که مفسران این آیه را ناظر به استقامت بر اسلام و اخلاص در توحید دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البیان|عنوان کتاب=مجمع البیان|نام خانوادگی=طبرسی|جلد=۱|صفحه=۳۹۸}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کشف الاسرار و عده الابرار|عنوان کتاب=کشف الاسرار و عده الابرار|تاریخ=۱۳۶۱|ناشر=علی اصغر حکمت|جلد=۱|صفحه=۳۷۰|مکان=تهران}}</ref> | ||
نسخهٔ ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۴
تسلیم
معنای لغوی تسلیم مأخوذ از سلام (از نام های خداوند از آن رو که بری از عیب و نقص است.) گردن نهادن، راضی شدن، سلام کردن، عافیت طلبیدن و دوری جستن از آفت و بلاست.[۱][۲]
امام خمینی تسلیم را عبارت از انقیاد باطنی و اعتقاد قلبی و سلامت نفس از عیوب و خالی بودن آن از کلمات خبیثه می داند.[۳]
حضرت ابراهیم، نمادی از تسلیم است، چنانکه در پاسخ به خطاب خداوند که فرمود اسلم ، گفت اسلمت لرب العالمین. که مفسران این آیه را ناظر به استقامت بر اسلام و اخلاص در توحید دانسته اند.[۴][۵]
- ↑ ابن منظور لسان العرب ذیل «سلم».
- ↑ طریحی، فخرالدین ابن محمد (۱۳۶۲). مجمع البحرین. تهران: احمد حسینی.
- ↑ خمینی، روح الله (۱۳۸۲). شرح حدیث جنود عقل و جهل. تهران: موسسه ی تنظیم و نشر آثار امام خمینی. ص. ۴۰۲.
- ↑ طبرسی. مجمع البیان. ج. ۱. ص. ۳۹۸.
- ↑ کشف الاسرار و عده الابرار. ج. ۱. تهران: علی اصغر حکمت. ۱۳۶۱. ص. ۳۷۰.