حوزه علمیه: تفاوت میان نسخهها
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== حوزه علمیه است. | == حوزه علمیه == | ||
حوزه علمیه به مجموعه ای از مراکز دینی و علمی اطلاق می شود که در آنها علوم اسلامی و دینی مانند فقه، تفسیر قرآن، حدیث، کلام اسلامی و فلسفه اسلامی تدریس می شود. این نهادها به ویژه در کشورهای شیعه نشین مانند ایران، عراق و لبنان رواج دارند و هدف اصلی آن ها تربیت روحانیون، فقها و مراجع تقلید است. حوزه های علمیه نقش بسزایی در حفظ و گسترش معارف اسلامی دارند و علاوه بر آموزش علمی، در مسائل اجتماعی و سیاسی نیز تاثیرگذارند.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=دایره المعارف بزرگ اسلامی|سال=2008|نام=سیدمحمدکاظم|نام خانوادگی=موسوی بجنوردی|ناشر=مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی|جلد=11|صفحه=248|مکان=تهران}}</ref> | |||
== معنای لغوی و اصطلاحی == | |||
لغوی ː "حوزه" به معنای "محدوده" و "منطقه ای که اطراف چیزی را احاطه کرده باشد". | |||
اصطلاحی ː "حوزه علمیه" به مجموعه ای از مدارس دینی اطلاق می شود که در آن طلاب علوم دینی آموزش می بینند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ معاصر|سال=1397|نام=احمد|نام خانوادگی=معین|ناشر=امیر کبیر|صفحه=1159|مکان=تهران}}</ref> | |||
== نخستین حوزه علمیه == | |||
در تاریخ اسلام اولین حوزه های علمی عمده در شهرهایی مانند کوفه و مدینه شکل گرفتند. اما در تاریخ معاصر شیعه، نخستین حوزه علمیه مدرن به معنای امروزین آن، در قم تاسیس شد که در آن زمان به ویژه در دوران صفوی و قاجار رشد و شکوفایی داشت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دانشنامه جهان اسلام "مقاله حوزه علمیه"|سال=1383|نام=غلامعلی|نام خانوادگی=حدادعادل|ناشر=موسسه دایره المعارف بزرگ اسلامی|جلد=9|صفحه=1129}}</ref> | |||
== آموزش در حوزه علمیه == | |||
آموزش در حوزه ها به طور معمول شامل سه سطح است ː<ref name=":0" /> | |||
# سطح مقدماتی (تدریس علوم ابتدایی مانند صرف، نحو، منطق و فقه پایه) | |||
# سطح عالی (تدریس فقه و اصول فقه در سطوح پیشرفته تر) | |||
# دوره اجتهاد (که کختص افرادی است که قصد دارند به عنوان فقیه یا مرجع تقلید عمل کنند) | |||
== منابع == | |||
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۲۵
حوزه علمیه
حوزه علمیه به مجموعه ای از مراکز دینی و علمی اطلاق می شود که در آنها علوم اسلامی و دینی مانند فقه، تفسیر قرآن، حدیث، کلام اسلامی و فلسفه اسلامی تدریس می شود. این نهادها به ویژه در کشورهای شیعه نشین مانند ایران، عراق و لبنان رواج دارند و هدف اصلی آن ها تربیت روحانیون، فقها و مراجع تقلید است. حوزه های علمیه نقش بسزایی در حفظ و گسترش معارف اسلامی دارند و علاوه بر آموزش علمی، در مسائل اجتماعی و سیاسی نیز تاثیرگذارند.[۱]
معنای لغوی و اصطلاحی
لغوی ː "حوزه" به معنای "محدوده" و "منطقه ای که اطراف چیزی را احاطه کرده باشد".
اصطلاحی ː "حوزه علمیه" به مجموعه ای از مدارس دینی اطلاق می شود که در آن طلاب علوم دینی آموزش می بینند.[۲]
نخستین حوزه علمیه
در تاریخ اسلام اولین حوزه های علمی عمده در شهرهایی مانند کوفه و مدینه شکل گرفتند. اما در تاریخ معاصر شیعه، نخستین حوزه علمیه مدرن به معنای امروزین آن، در قم تاسیس شد که در آن زمان به ویژه در دوران صفوی و قاجار رشد و شکوفایی داشت.[۳]
آموزش در حوزه علمیه
آموزش در حوزه ها به طور معمول شامل سه سطح است ː[۱]
- سطح مقدماتی (تدریس علوم ابتدایی مانند صرف، نحو، منطق و فقه پایه)
- سطح عالی (تدریس فقه و اصول فقه در سطوح پیشرفته تر)
- دوره اجتهاد (که کختص افرادی است که قصد دارند به عنوان فقیه یا مرجع تقلید عمل کنند)
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ موسوی بجنوردی، سیدمحمدکاظم (۲۰۰۸). دایره المعارف بزرگ اسلامی. ج. ۱۱. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۲۴۸.
- ↑ معین، احمد (۱۳۹۷). فرهنگ معاصر. تهران: امیر کبیر. ص. ۱۱۵۹.
- ↑ حدادعادل، غلامعلی (۱۳۸۳). دانشنامه جهان اسلام "مقاله حوزه علمیه". ج. ۹. موسسه دایره المعارف بزرگ اسلامی. ص. ۱۱۲۹.