زیدیه در ایران: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:نقشه ایران در زمان زیدیه.jpg|بندانگشتی]]{{تاریخ تشیع در ایران}}<ref>{ | [[پرونده:نقشه ایران در زمان زیدیه.jpg|بندانگشتی]]{{تاریخ تشیع در ایران}}<ref>{ | ||
== '''''از قرن سوم هجری / نهم میلادی تا اواخر قرن ششم هجری / دوازدهم میلادی ، مراکز مهم فکری زیدیه در شمال ایران یعنی طبرستان ، دیلمان و گیلان در نواحی خزری ، همچنین ری در روزگار آل بویه و پس از آن و بیهق در خراسان بوده است . به تدریج جوامع زیدی ایران در معرض زوال قرار گرفتند و عمده میراث مکتوب آنها دیگر روایت و منتقل نگردید . اگر اتقال گسترده ادبیات مکتوب دینی زیدیه از ایران به یمن در چی یکپارچگی سیاسی زیدیان خزری و یمنی که در اواخر قرن پنجم هجری / یازدهم میلادی رخ داد ، نبود ، تقریبا تمام میراث مکتوب زیدیان ایرانی از میان می رفت . در پی مرگ امام یمنی ، المنصور بالله در 614/1217 که در روزگار او انتقال فرهنگی از ایران به یمن به اوج خود رسید ، رولبط میان جوامع زیدیان ایرانی و یمن بی اندازه ناچیز و اندک شد و انتقال منابع مکتوب از ایران که اکنون جای نواحی شمال ایران را به عنوان مرکز فکری زیدیه گرفته بود ، به کلی متوقف شد . ''''' این مطلب که سنت آموزشی و تعلیمی زیدیه در ایران دست کم تا قرن دهم هجری / شانزدهم میلادی ادامه داشته است به واسطه مدارک پراکنده گواهی دهنده ای بر سنت تعلیمی زیدیه در قرن نهم / پانزدهم و دهم هجری / شانزدهم مورد تایید است . همچنین شماری نسخ خای خطی کتابت شده در جوامع زیدی خزری میان قرن هفتم هجری / سیزدهم میلادی تا دهم هجری / شانزدهم میلادی در دست است' | == '''''از قرن سوم هجری / نهم میلادی تا اواخر قرن ششم هجری / دوازدهم میلادی ، مراکز مهم فکری زیدیه در شمال ایران یعنی طبرستان ، دیلمان و گیلان در نواحی خزری ، همچنین ری در روزگار آل بویه و پس از آن و بیهق در خراسان بوده است . به تدریج جوامع زیدی ایران در معرض زوال قرار گرفتند و عمده میراث مکتوب آنها دیگر روایت و منتقل نگردید . اگر اتقال گسترده ادبیات مکتوب دینی زیدیه از ایران به یمن در چی یکپارچگی سیاسی زیدیان خزری و یمنی که در اواخر قرن پنجم هجری / یازدهم میلادی رخ داد ، نبود ، تقریبا تمام میراث مکتوب زیدیان ایرانی از میان می رفت . در پی مرگ امام یمنی ، المنصور بالله در 614/1217 که در روزگار او انتقال فرهنگی از ایران به یمن به اوج خود رسید ، رولبط میان جوامع زیدیان ایرانی و یمن بی اندازه ناچیز و اندک شد و انتقال منابع مکتوب از ایران که اکنون جای نواحی شمال ایران را به عنوان مرکز فکری زیدیه گرفته بود ، به کلی متوقف شد . ''''' این مطلب که سنت آموزشی و تعلیمی زیدیه در ایران دست کم تا قرن دهم هجری / شانزدهم میلادی ادامه داشته است به واسطه مدارک پراکنده گواهی دهنده ای بر سنت تعلیمی زیدیه در قرن نهم / پانزدهم و دهم هجری / شانزدهم مورد تایید است . همچنین شماری نسخ خای خطی کتابت شده در جوامع زیدی خزری میان قرن هفتم هجری / سیزدهم میلادی تا دهم هجری / شانزدهم میلادی در دست است'{{یادکرد کتاب|عنوان=مطالعاتی در تاریخ زیدیه|عنوان کتاب=مطالعاتی در تاریخ زیدیه|سال=1402|نام=حسن|نام خانوادگی=انصاری|ناشر=نگارستان اندیشه|صفحه=10|نام۲=زابینه|نام خانوادگی۲=اشمیتکه}}</ref>'<nowiki/>''متن پررنگ'<nowiki/>''. ''متن مورب<nowiki>''</nowiki>'''''متن پررنگ'''[[زیدیه]] == | ||
<references /> | |||
[[پرونده:نقشه ایران در زمان ریدیه .jpg|بندانگشتی]] | |||
نسخهٔ ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۲
تاریخ تشیع • مذهب دیلمیان • تاریخ گیلان • دلفیان • زیدیه در گیلان و مازندران • علویان طبرستان • آل حسنویه • آل بویه • حشاشین • آل کاکویه • ایلخانان • باوندیان • سربداران • مرعشیان • عمادیان • پادوسپانیان • آل اینجو • مظفریان • چوپانیان • جلایریان • مشعشعیان • قراقویونلو • کیاییان • رسمی شدن تشیع در ایران توسط صفویان • بینش و ایدئولوژی صفویان • صفویان • افشاریان • زندیان • قاجاریان • جمهوری اسلامی ایران |  | |
[۱]'متن پررنگ'. متن مورب''متن پررنگزیدیه ==
- ↑ { == از قرن سوم هجری / نهم میلادی تا اواخر قرن ششم هجری / دوازدهم میلادی ، مراکز مهم فکری زیدیه در شمال ایران یعنی طبرستان ، دیلمان و گیلان در نواحی خزری ، همچنین ری در روزگار آل بویه و پس از آن و بیهق در خراسان بوده است . به تدریج جوامع زیدی ایران در معرض زوال قرار گرفتند و عمده میراث مکتوب آنها دیگر روایت و منتقل نگردید . اگر اتقال گسترده ادبیات مکتوب دینی زیدیه از ایران به یمن در چی یکپارچگی سیاسی زیدیان خزری و یمنی که در اواخر قرن پنجم هجری / یازدهم میلادی رخ داد ، نبود ، تقریبا تمام میراث مکتوب زیدیان ایرانی از میان می رفت . در پی مرگ امام یمنی ، المنصور بالله در 614/1217 که در روزگار او انتقال فرهنگی از ایران به یمن به اوج خود رسید ، رولبط میان جوامع زیدیان ایرانی و یمن بی اندازه ناچیز و اندک شد و انتقال منابع مکتوب از ایران که اکنون جای نواحی شمال ایران را به عنوان مرکز فکری زیدیه گرفته بود ، به کلی متوقف شد . این مطلب که سنت آموزشی و تعلیمی زیدیه در ایران دست کم تا قرن دهم هجری / شانزدهم میلادی ادامه داشته است به واسطه مدارک پراکنده گواهی دهنده ای بر سنت تعلیمی زیدیه در قرن نهم / پانزدهم و دهم هجری / شانزدهم مورد تایید است . همچنین شماری نسخ خای خطی کتابت شده در جوامع زیدی خزری میان قرن هفتم هجری / سیزدهم میلادی تا دهم هجری / شانزدهم میلادی در دست است'انصاری، حسن؛ اشمیتکه، زابینه (۱۴۰۲). مطالعاتی در تاریخ زیدیه. نگارستان اندیشه. ص. ۱۰.
