وحیانی بودن قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تغییرمسیر به خاورشناسان غربی)
(اضاف کردن منبع)
خط ۱: خط ۱:
#تغییر_مسیر [[خاورشناسان غربی]]
#تغییر_مسیر [[خاورشناسان غربی]]
برخی از دانشمندان غربی مانند: موریس بوکای فرانسوی جان دیون پورت انگلیسی، ادوارد انیّلی ایتالیایی، منشأ قرآن را وحی صریح الهی دانستند که توسط پیک وحی جبرئیل بر محمد بن عبدالله نازل شده است.
برخی از دانشمندان غربی مانند: موریس بوکای فرانسوی جان دیون پورت انگلیسی، ادوارد انیّلی ایتالیایی، منشأ قرآن را وحی صریح الهی دانستند که توسط پیک وحی جبرئیل بر محمد بن عبدالله نازل شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دیدگاه های مستشرقان و اسلام شناسان غربی درباره مصدر قرآن|عنوان کتاب=مستشرقان و قرآن: نقد و بررسی آراء مستشرقان درباره قرآن|سال=1385|صفحه=126-127}}</ref>


این گروه از دانشمندان محقق و پژوهشگر پس از بررسی‌های علمی فراوان وقتی به این حقیقت دست یافتند از آیین سابق مسیحیت یا یهودیت یا مانند آن دست برداشته و دین اسلام را رسماً پذیرفتند و اغلب آنان کتب و مقالاتی را در این زمینه تألیف و به جامعه بشری عرضه کردند. اسامی حدود دویست نفر آنان در کتاب مستقلی جمع‌آوری و منتشر شده است.
این گروه از دانشمندان محقق و پژوهشگر پس از بررسی‌های علمی فراوان وقتی به این حقیقت دست یافتند از آیین سابق مسیحیت یا یهودیت یا مانند آن دست برداشته و دین اسلام را رسماً پذیرفتند و اغلب آنان کتب و مقالاتی را در این زمینه تألیف و به جامعه بشری عرضه کردند. اسامی حدود دویست نفر آنان در کتاب مستقلی جمع‌آوری و منتشر شده است.
پانویس

نسخهٔ ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۱۰

تغییرمسیر به:

برخی از دانشمندان غربی مانند: موریس بوکای فرانسوی جان دیون پورت انگلیسی، ادوارد انیّلی ایتالیایی، منشأ قرآن را وحی صریح الهی دانستند که توسط پیک وحی جبرئیل بر محمد بن عبدالله نازل شده است.[۱]

این گروه از دانشمندان محقق و پژوهشگر پس از بررسی‌های علمی فراوان وقتی به این حقیقت دست یافتند از آیین سابق مسیحیت یا یهودیت یا مانند آن دست برداشته و دین اسلام را رسماً پذیرفتند و اغلب آنان کتب و مقالاتی را در این زمینه تألیف و به جامعه بشری عرضه کردند. اسامی حدود دویست نفر آنان در کتاب مستقلی جمع‌آوری و منتشر شده است.


پانویس

  1. دیدگاه های مستشرقان و اسلام شناسان غربی درباره مصدر قرآن. ۱۳۸۵. ص. ۱۲۶-۱۲۷.