قنوت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
    
    
تعریف لغوی قنوت
تعریف لغوی قنوت


خط ۱۰: خط ۱۳:
[[رده:قنوت ،نماز]]
[[رده:قنوت ،نماز]]
<references />منابع :
<references />منابع :
== <ref>کتاب</ref> ==

نسخهٔ ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۳۴



تعریف لغوی قنوت

قنوت از ریشهٔ «قنو» می آید که در لغت به معنای به دست آوردن چیزی و خوشهٔ خرما آمده است. همچنین در اصطلاح قرآنی یعنی طاعت و پرستیدن همراه با خضوع و فروتنی.[۱] در واقع قنوت به معنای به دست آوردن حالت خضوع در عبادت است.

البته این واژه در اصطلاح فقه، دعا و ثنا در پیشگاه خداوند متعال در زمان و جایگاه خاصی از نماز می‌باشد.و کیفیت آن در نزد امامیه، بلند کردن دست‌ها تا مقابل صورت بوده، به طوریکه کف دست‌ها رو به آسمان و در حال خواندن دعا باشد.

پانویس‌:

  1. راغب اصفهانی،۱۴۲۶

منابع :

[۱]

  1. کتاب