سید روحالله خمینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات زندگینامه دینی|رنگ=سبز|مذهب=شیعه|نام=روح الله موسوی خمینی|القاب= | {{جعبه اطلاعات زندگینامه دینی|رنگ=سبز|مذهب=شیعه|نام=روح الله موسوی خمینی|القاب=روحالله|زادروز=۲۴ شهریور ۱۲۸۱|زادگاه=خمین|ملیت=ایرانی|محل اقامت=تهران|همسر=خدیجه ثقفی|فرزندان=سید مصطفی خمینی | ||
سید احمد خمینی | سید احمد خمینی | ||
فاطمه خمینی | فاطمه خمینی | ||
محمدتقی خمینی | محمدتقی خمینی | ||
صدیقه خمینی|محل تحصیل=نجف|درگذشت=۱۴خرداد ۱۳۶۸|محل دفن=تهران|بنیانگذار=جمهوری اسلامی ایران|پدر=سید مصطفی موسوی خمینی|مادر=هاجر ثقفی|علت مرگ=بیماری قلبی}} | صدیقه خمینی|محل تحصیل=نجف|درگذشت=۱۴خرداد ۱۳۶۸|محل دفن=تهران|بنیانگذار=جمهوری اسلامی ایران|پدر=سید مصطفی موسوی خمینی|مادر=هاجر ثقفی|علت مرگ=بیماری قلبی}} | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== زندگی اولیه و تحصیلات == | == زندگی اولیه و تحصیلات == | ||
سید روحالله در ۱ مهر ۱۲۸۱ در [[خمین]] متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتی در زادگاهش، به [[اراک]] و سپس به قم مهاجرت کرد تا در [[حوزه علمیه]] تحصیلات حوزوی خود را ادامه دهد. در قم با اساتید بزرگی چون [[آیتالله بروجردی|سید حسین بروجردی]] و [[آیتالله خوانساری|خوانساری]] به تحصیل پرداخت و به سرعت در حوزه فقهی شناخته شد.<ref>{{پک|حسینی|۱۳۸۰|ص=۱۲۲|ک=تاریخ تحولات مذهبی ایران}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تحولات مذهبی ایران|سال=۱۳۸۰|نام=سید محمد|نام خانوادگی=حسینی|ناشر=دانشگاه اصفهان|صفحه=۱۲۲}}</ref> | سید روحالله در ۱ مهر ۱۲۸۱ در [[خمین]] متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتی در زادگاهش، به [[اراک]] و سپس به قم مهاجرت کرد تا در [[حوزه علمیه]] تحصیلات حوزوی خود را ادامه دهد. در قم با اساتید بزرگی چون [[آیتالله بروجردی|سید حسین بروجردی]] و [[آیتالله خوانساری|خوانساری]] به تحصیل پرداخت و به سرعت در حوزه فقهی شناخته شد.<ref>{{پک|حسینی|۱۳۸۰|ص=۱۲۲|ک=تاریخ تحولات مذهبی ایران}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تحولات مذهبی ایران|سال=۱۳۸۰|نام=سید محمد|نام خانوادگی=حسینی|ناشر=دانشگاه اصفهان|صفحه=۱۲۲}}</ref> | ||
== مبارزات سیاسی و تبعید == | == مبارزات سیاسی و تبعید == | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
[[رده:رهبران ایران]] | [[رده:رهبران ایران]] | ||
[[رده:فقیهان شیعه دوازدهامامی]] | [[رده:فقیهان شیعه دوازدهامامی]] | ||
{{پانویس|۲}} | |||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۱۸
روح الله موسوی خمینی | |
|---|---|
| عنوان(ها) | روحالله |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲۴ شهریور ۱۲۸۱ خمین |
| درگذشته | ۱۴خرداد ۱۳۶۸ |
| علت مرگ | بیماری قلبی |
| محل دفن | تهران |
| ملیت | ایرانی |
| محل اقامت | تهران |
| همسر | خدیجه ثقفی |
| فرزندان | سید مصطفی خمینی
سید احمد خمینی فاطمه خمینی محمدتقی خمینی صدیقه خمینی |
| والدین |
|
| مذهب | شیعه |
| تحصیلات | نجف |
| بنیانگذار | جمهوری اسلامی ایران |
سید روحالله موسوی خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، با رهبری انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و طرح نظریه «ولایت فقیه»، تحولی عمیق در سیاست و ساختار اجتماعی ایران ایجاد کرد. بازگشت تاریخی وی به ایران پس از ۱۴ سال تبعید در بهمن ۱۳۵۷، نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران بود که موجب سرنگونی رژیم پهلوی و تأسیس یک حکومت دینی جدید شد.
زندگی اولیه و تحصیلات
سید روحالله در ۱ مهر ۱۲۸۱ در خمین متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتی در زادگاهش، به اراک و سپس به قم مهاجرت کرد تا در حوزه علمیه تحصیلات حوزوی خود را ادامه دهد. در قم با اساتید بزرگی چون سید حسین بروجردی و خوانساری به تحصیل پرداخت و به سرعت در حوزه فقهی شناخته شد.[۱][۲]
مبارزات سیاسی و تبعید
از سال ۱۳۴۱، امام خمینی مبارزات سیاسی خود را علیه رژیم پهلوی آغاز کرد. در سال ۱۳۴۳ به دلیل مخالفت با لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی، دستگیر و به ترکیه تبعید شد. سپس به عراق و در نهایت به پاریس منتقل گردید. در این مدت، خمینی با نوشتن بیانیهها و سخنرانیها علیه رژیم شاهنشاهی مقاومت کرد.[۳][۴]
بازگشت به ایران و رهبری انقلاب
تبعید به ایران بازگشت و رهبری انقلاب اسلامی را بر عهده گرفت. در ۲۲ بهمن همان سال، رژیم پهلوی سرنگون شد و جمهوری اسلامی ایران تأسیس گردید. امام خمینی با سخنرانیهای تاریخی خود در بازگشت به ایران، مردم را برای پیروزی انقلاب بسیج کرد.[۵][۶]
منابع
- ↑ حسینی، تاریخ تحولات مذهبی ایران، ۱۲۲.
- ↑ حسینی، سید محمد (۱۳۸۰). تاریخ تحولات مذهبی ایران. دانشگاه اصفهان. ص. ۱۲۲.
- ↑ همدانی، انقلاب اسلامی ایران، ۸۹.
- ↑ همدانی، محمد علی (۱۳۷۸). انقلاب اسلامی ایران. دانشگاه فردوسی. ص. ۸۹.
- ↑ احمدی، تاریخ انقلاب اسلامی ایران، ۳۲.
- ↑ احمدی، احمد (۱۳۸۹). تاریخ انقلاب اسلامی ایران. دانشگاه علامه طباطبایی. ص. ۳۲.