ولدالزنا: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ولدالزنا'''
'''ولدالزنا'''


کانون خانواده در اسلام، جایگاهی بی‌همتا و مقدس‌تر از هر نهاد دیگری دارد. از آنجا که روابط آزاد جنسی، افراد را از تشکیل کانون گرم خانواده بازمی‌دارد، اسلام برای جلوگیری از این پیامد، برقراری روابط جنسی را تنها در چارچوب ازدواج و خانواده مجاز شمرده است.این حکمت، برکات چندجانبه‌ای دارد:· از نگاه روانشناختی، تأمین نیازهای عاطفی و جنسی در حریم امن خانواده، به سلامت روانی جامعه یاری می‌رساند.· از جنبه خانوادگی، موجب استحکام بنیان خانواده و عمق‌بخشی به صمیمیت و الفت بین زن و شوهر می‌گردد.· از منظر اجتماعی، بستری برای حفظ نیروی کار و پویایی جامعه فراهم می‌سازد.به همین دلایل، در فقه اسلامی به فرزندی که از رابطه‌ای خارج از چهارچوب ازدواج متولد می‌شود، «فرزند نامشروع» یا «[[وَلَدُ الزِّنا]]» گفته می‌شود. اما پرسش بنیادین این است: آیا چنین فرزندی به پدر و مادر biologic خود منتسب می‌شود؟در پاسخ به این پرسش، فقها دارای دو دیدگاه متمایز هستند:دیدگاه اول: نفی انتساببر پایه این دیدگاه،هیچ [[رابطه شرعیِ]] «پدر-فرزندی» یا «مادر-فرزندی» بین آنها برقرار نیست. قاعده اصلی در این نگرش، «نفی همه احکام این رابطه» است، مگر موارد محدودی که با دلیل خاص شرعی (مانند حرمت ازدواج به دلیل رضاع) ثابت شده باشد.دیدگاه دوم: اثبات انتساباین دیدگاه،رابطه فرزندی را بین طرفین محقق می‌داند. قاعده در اینجا «ثبوت همه احکام این پیوند» است، مگر حکمی که با دلیل قطعی و صریح [[بلوغ شرعی|شرع]]<nowiki/>ی استثنا خورده باشد (مانند حکم ارث که معمولاً بین آنها برقرار نیست)
کانون خانواده در اسلام، جایگاهی بی‌همتا و مقدس‌تر از هر نهاد دیگری دارد.<ref>{{یادکرد ژورنال|نام۱=حمیده|نام خانوادگی۱=عبداللهی علی بیک|نام۲=سیده ندا|نام خانوادگی۲=خاوران|سال=۱۳۹۶|عنوان=نسبت اعمال نا مشروع وآثار آن از منظر فقه و حقوق}}</ref> از آنجا که روابط آزاد جنسی، افراد را از تشکیل کانون گرم خانواده بازمی‌دارد، اسلام برای جلوگیری از این پیامد، برقراری روابط جنسی را تنها در چارچوب ازدواج و خانواده مجاز شمرده است.این حکمت، برکات چندجانبه‌ای دارد:· از نگاه روانشناختی، تأمین نیازهای عاطفی و جنسی در حریم امن خانواده، به سلامت روانی جامعه یاری می‌رساند.· از جنبه خانوادگی، موجب استحکام بنیان خانواده و عمق‌بخشی به صمیمیت و الفت بین زن و شوهر می‌گردد.· از منظر اجتماعی، بستری برای حفظ نیروی کار و پویایی جامعه فراهم می‌سازد.به همین دلایل، در فقه اسلامی به فرزندی که از رابطه‌ای خارج از چهارچوب ازدواج متولد می‌شود، «فرزند نامشروع» یا «[[وَلَدُ الزِّنا]]» گفته می‌شود. اما پرسش بنیادین این است: آیا چنین فرزندی به پدر و مادر biologic خود منتسب می‌شود؟در پاسخ به این پرسش، فقها دارای دو دیدگاه متمایز هستند:دیدگاه اول: نفی انتساببر پایه این دیدگاه،هیچ [[رابطه شرعیِ]] «پدر-فرزندی» یا «مادر-فرزندی» بین آنها برقرار نیست. قاعده اصلی در این نگرش، «نفی همه احکام این رابطه» است، مگر موارد محدودی که با دلیل خاص شرعی (مانند حرمت ازدواج به دلیل رضاع) ثابت شده باشد.دیدگاه دوم: اثبات انتساباین دیدگاه،رابطه فرزندی را بین طرفین محقق می‌داند. قاعده در اینجا «ثبوت همه احکام این پیوند» است، مگر حکمی که با دلیل قطعی و صریح [[بلوغ شرعی|شرع]]<nowiki/>ی استثنا خورده باشد (مانند حکم ارث که معمولاً بین آنها برقرار نیست)
[[رده:ولد الزنا]]
[[رده:ولد الزنا]]
[[رده:خانواده]]
[[رده:خانواده]]
[[رده:شرع]]
[[رده:شرع]]

نسخهٔ ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۲

ولدالزنا

کانون خانواده در اسلام، جایگاهی بی‌همتا و مقدس‌تر از هر نهاد دیگری دارد.[۱] از آنجا که روابط آزاد جنسی، افراد را از تشکیل کانون گرم خانواده بازمی‌دارد، اسلام برای جلوگیری از این پیامد، برقراری روابط جنسی را تنها در چارچوب ازدواج و خانواده مجاز شمرده است.این حکمت، برکات چندجانبه‌ای دارد:· از نگاه روانشناختی، تأمین نیازهای عاطفی و جنسی در حریم امن خانواده، به سلامت روانی جامعه یاری می‌رساند.· از جنبه خانوادگی، موجب استحکام بنیان خانواده و عمق‌بخشی به صمیمیت و الفت بین زن و شوهر می‌گردد.· از منظر اجتماعی، بستری برای حفظ نیروی کار و پویایی جامعه فراهم می‌سازد.به همین دلایل، در فقه اسلامی به فرزندی که از رابطه‌ای خارج از چهارچوب ازدواج متولد می‌شود، «فرزند نامشروع» یا «وَلَدُ الزِّنا» گفته می‌شود. اما پرسش بنیادین این است: آیا چنین فرزندی به پدر و مادر biologic خود منتسب می‌شود؟در پاسخ به این پرسش، فقها دارای دو دیدگاه متمایز هستند:دیدگاه اول: نفی انتساببر پایه این دیدگاه،هیچ رابطه شرعیِ «پدر-فرزندی» یا «مادر-فرزندی» بین آنها برقرار نیست. قاعده اصلی در این نگرش، «نفی همه احکام این رابطه» است، مگر موارد محدودی که با دلیل خاص شرعی (مانند حرمت ازدواج به دلیل رضاع) ثابت شده باشد.دیدگاه دوم: اثبات انتساباین دیدگاه،رابطه فرزندی را بین طرفین محقق می‌داند. قاعده در اینجا «ثبوت همه احکام این پیوند» است، مگر حکمی که با دلیل قطعی و صریح شرعی استثنا خورده باشد (مانند حکم ارث که معمولاً بین آنها برقرار نیست)

  1. عبداللهی علی بیک، حمیده؛ خاوران، سیده ندا (۱۳۹۶). «نسبت اعمال نا مشروع وآثار آن از منظر فقه و حقوق».