تحلیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
تحلیل یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای شناسایی اجزای مرکب تصوری و یا تصدیقی است.
تحلیل یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم [[منطق]] بوده و به معنای شناسایی اجزای مرکب تصوری و یا تصدیقی است.
هرگاه شیء واحد مرکب -از اجزای خارجی یا ذهنی- تجزیه شود این عمل را «تحلیل» می‌گویند، چنان‌که از عکس چنین عملی با نام «ترکیب» یاد می‌شود. در منطق از تحلیل یک ماهیت برای دستیابی به ترکیب حدی یا رسمی و از تحلیل نتیجه قیاس برای تعیین صورت حقیقی قیاس کمک گرفته می‌شود. <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۴۲۵-۴۲۶.}}</ref>
هرگاه شیء واحد مرکب -از اجزای خارجی یا ذهنی- تجزیه شود این عمل را «تحلیل» می‌گویند، چنان‌که از عکس چنین عملی با نام «ترکیب» یاد می‌شود. در منطق از تحلیل یک ماهیت برای دستیابی به ترکیب حدی یا رسمی و از تحلیل نتیجه قیاس برای تعیین صورت حقیقی قیاس کمک گرفته می‌شود. <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۴۲۵-۴۲۶.}}</ref>
<references group=" خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۴۲۵-۴۲۶." />
<references group=" خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۴۲۵-۴۲۶." />

نسخهٔ ‏۲۶ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۰۸

تحلیل یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای شناسایی اجزای مرکب تصوری و یا تصدیقی است. هرگاه شیء واحد مرکب -از اجزای خارجی یا ذهنی- تجزیه شود این عمل را «تحلیل» می‌گویند، چنان‌که از عکس چنین عملی با نام «ترکیب» یاد می‌شود. در منطق از تحلیل یک ماهیت برای دستیابی به ترکیب حدی یا رسمی و از تحلیل نتیجه قیاس برای تعیین صورت حقیقی قیاس کمک گرفته می‌شود. [۱]

تحلیل معتبر در منطق، تحلیل ذهنی است نه خارجی. تحلیل ذهنی در تصورات، همان تحلیل حدی (تحلیل محدود) و تحلیل رسمی است. این امر از طریق شناسایی اجزای معرَّف و سپس ترکیب آنها در قالب حد یا رسم انجام می‌گیرد.[۲]

منابع

  1. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۴۲۵-۴۲۶.
  2. مجتهد خراسانی(شهابی)، محمود. رهبر خرد. ص. ۳۳۰.