حوض کوثر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار، هات کت)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''حوض کوثر'''
'''حوض کوثر'''
{| class="wikitable sortable"
|+فهرست
!مقدمه 
|-
|کوثر در قرآن
|-
|حوض کوثر در روایات سنی و شیعه
|-
|جمع بندی
|}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
در بهشت نهری جاری است که سرشار از خیر و برکت فراوان می‌باشد. این نهر از حوضی سرچشمه می‌گیرد و پیرامون آن، به‌شمار ستارگان آسمان، ظرف‌هایی آراسته و منظم چیده شده است. پس از ورود به بهشت، امت پیامبر مسلمانان بر کنار آن نهر وارد می‌شوند و از برکات آن بهره‌مند خواهند شد.
در [[بهشت]] نهری جاری است که سرشار از خیر و برکت فراوان می‌باشد. این نهر از حوضی سرچشمه می‌گیرد و پیرامون آن، به‌شمار [[ستارگان آسمان]]، ظرف‌هایی آراسته و منظم چیده شده است. پس از ورود به بهشت، امت [[پیامبر مسلمانان]] بر کنار آن نهر وارد می‌شوند و از برکات آن بهره‌مند خواهند شد.


== کوثر در قرآن ==
== کوثر در قرآن ==
* سوره کوثر (سوره ۱۰۸ قرآن) کواه‌ترین سوره قرآن است و سه آیه دارد: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ» «فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ» «إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ»
* [[سوره کوثر]] (سوره ۱۰۸ قرآن) کواه‌ترین سوره [[قرآن]] است و سه آیه دارد: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ» «فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ» «إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ»


این سوره در مکه نازل شده و خطاب به پیامبر مسلمانان است. مضمون آن تأکید بر عطای خیر فراوان به پیامبر، دعوت به عبادت و یادآوری عاقبت دشمنان اوست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیرالمیزان|نام خانوادگی=علامه طبابایی|جلد=20|صفحه‌ها=395تا397}}</ref>
این سوره در [[مکه]] نازل شده و خطاب به پیامبر مسلمانان است. مضمون آن تأکید بر عطای خیر فراوان به پیامبر، دعوت به عبادت و یادآوری عاقبت دشمنان اوست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیرالمیزان|نام خانوادگی=علامه طبابایی|جلد=20|صفحه‌ها=395تا397}}</ref>
* بررسی لغوی واژه کوثر: واژه کوثر از ریشه (ک ث ر) به <معنی فزونی و کثرت> است.
* بررسی لغوی واژه کوثر: واژه کوثر از ریشه (ک ث ر) به <معنی فزونی و کثرت> است.


خط ۱۵: خط ۲۵:


== حوض کوثر در روایات سنی و شیعی ==
== حوض کوثر در روایات سنی و شیعی ==
در احادیث فراوانی از شیعه و اهل‌سنت، «حوض کوثر» به‌عنوان جویبار یا نهری در بهشت معرفی شده که خداوند آن را به پیامبر اکرم (ص) عطا کرده است. این احادیث در منابع معتبر مانند صحیح بخاری، صحیح مسلم، الکافی و بحارالأنوار آمده است.
در احادیث فراوانی از [[شیعه دوازده‌امامی|شیعه]] و [[اهل‌سنت]]، «حوض کوثر» به‌عنوان جویبار یا نهری در بهشت معرفی شده که خداوند آن را به پیامبر اکرم (ص) عطا کرده است. این احادیث در منابع معتبر مانند صحیح بخاری، صحیح مسلم، الکافی و بحارالأنوار آمده است.


'''ویژگی‌های حوض کوثر'''
'''ویژگی‌های حوض کوثر'''
* اب زلال و نورانی: محمد بن عبدالله فرمود: «آب آن از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر است.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صحیح مسلم|جلد=4|صفحه=1800}}</ref>
* آب زلال و نورانی: محمد بن عبدالله فرمود: «آب آن از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر است.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صحیح مسلم|جلد=4|صفحه=1800}}</ref>
* ظروف و جام‌های بی شمارند: در روایت آمده است: «به تعداد ستارگان آسمان جام در کنار آن است.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر طبری|جلد=30|صفحه=234}}</ref>
* ظروف و جام‌های بی شمارند: در روایت آمده است: «به تعداد ستارگان آسمان جام در کنار آن است.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر طبری|جلد=30|صفحه=234}}</ref>
* رایحه و روشنی خاص: نور آن در قیامت راهنمای مؤمنان است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|جلد=8|صفحه=21}}</ref>
* رایحه و روشنی خاص: نور آن در قیامت راهنمای مؤمنان است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|جلد=8|صفحه=21}}</ref>
خط ۲۶: خط ۳۶:
پیامبر مسلمانان صاحب حوض کوثر و ساقی آن معرفی شده است. در برخی روایات شیعه، علی بن ابی طالب نیز ساقی حوض کوثر دانسته شده است.
پیامبر مسلمانان صاحب حوض کوثر و ساقی آن معرفی شده است. در برخی روایات شیعه، علی بن ابی طالب نیز ساقی حوض کوثر دانسته شده است.


جعفر بن محمد فرمود: «رسول خدا صاحب کوثر است و علی ساقی آن است.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|جلد=8|صفحه=94}}</ref>
[[جعفر صادق|جعفر بن محمد]] فرمود: «[[محمد|رسول خدا]] صاحب کوثر است و [[علی بن ابی‌طالب|علی]] ساقی آن است.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|جلد=8|صفحه=94}}</ref>
 
== '''جمع بندی''' ==
مفهوم ((کوثر)) که خداوند در سوره کوثر به آخرین پیامبر عطا کرد. نه نها یک اعطای محدود، بلکه نمادی از کثرت خیرا بی انتهای الهی در ابعاد مختلف وجودی و ابدی است. این مفهوم، با تکیه بر منابع حدیثی، تفسیری و کلامی، ابعاد چندگانه از حکمت الهی را آشکار می سازد.


[[رده:حوض کوثر]]
[[رده:حوض کوثر]]
[[رده:قرآن]]
[[رده:قرآن]]

نسخهٔ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۱۳

حوض کوثر

فهرست
مقدمه
کوثر در قرآن
حوض کوثر در روایات سنی و شیعه
جمع بندی

مقدمه

در بهشت نهری جاری است که سرشار از خیر و برکت فراوان می‌باشد. این نهر از حوضی سرچشمه می‌گیرد و پیرامون آن، به‌شمار ستارگان آسمان، ظرف‌هایی آراسته و منظم چیده شده است. پس از ورود به بهشت، امت پیامبر مسلمانان بر کنار آن نهر وارد می‌شوند و از برکات آن بهره‌مند خواهند شد.

کوثر در قرآن

  • سوره کوثر (سوره ۱۰۸ قرآن) کواه‌ترین سوره قرآن است و سه آیه دارد: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. «إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ» «فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ» «إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ»

این سوره در مکه نازل شده و خطاب به پیامبر مسلمانان است. مضمون آن تأکید بر عطای خیر فراوان به پیامبر، دعوت به عبادت و یادآوری عاقبت دشمنان اوست.[۱]

  • بررسی لغوی واژه کوثر: واژه کوثر از ریشه (ک ث ر) به <معنی فزونی و کثرت> است.

در قالب (فو عل) دلالت بر کثرت و بسیار خیر فراوان دارد.

راغب اصفهانی در مفردات الفاظ قرآن می‌نویسد: «کوثر خیر بسیار است و گفته شده جویباری در بهشت است.»[۲]

حوض کوثر در روایات سنی و شیعی

در احادیث فراوانی از شیعه و اهل‌سنت، «حوض کوثر» به‌عنوان جویبار یا نهری در بهشت معرفی شده که خداوند آن را به پیامبر اکرم (ص) عطا کرده است. این احادیث در منابع معتبر مانند صحیح بخاری، صحیح مسلم، الکافی و بحارالأنوار آمده است.

ویژگی‌های حوض کوثر

  • آب زلال و نورانی: محمد بن عبدالله فرمود: «آب آن از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر است.»[۳]
  • ظروف و جام‌های بی شمارند: در روایت آمده است: «به تعداد ستارگان آسمان جام در کنار آن است.»[۴]
  • رایحه و روشنی خاص: نور آن در قیامت راهنمای مؤمنان است.[۵]

صاحبان حوض

پیامبر مسلمانان صاحب حوض کوثر و ساقی آن معرفی شده است. در برخی روایات شیعه، علی بن ابی طالب نیز ساقی حوض کوثر دانسته شده است.

جعفر بن محمد فرمود: «رسول خدا صاحب کوثر است و علی ساقی آن است.»[۶]

جمع بندی

مفهوم ((کوثر)) که خداوند در سوره کوثر به آخرین پیامبر عطا کرد. نه نها یک اعطای محدود، بلکه نمادی از کثرت خیرا بی انتهای الهی در ابعاد مختلف وجودی و ابدی است. این مفهوم، با تکیه بر منابع حدیثی، تفسیری و کلامی، ابعاد چندگانه از حکمت الهی را آشکار می سازد.

  1. علامه طبابایی. تفسیرالمیزان. ج. ۲۰. صص. ۳۹۵تا۳۹۷.
  2. طبرسی. تفسیر مجمع البیان. ج. ۱۰. ص. ۵۲۴.
  3. صحیح مسلم. ج. ۴. ص. ۱۸۰۰.
  4. تفسیر طبری. ج. ۳۰. ص. ۲۳۴.
  5. بحار الانوار. ج. ۸. ص. ۲۱.
  6. الکافی. ج. ۸. ص. ۹۴.