قیامهای سیاسی علویان: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
(+رده:قیامهای ضدعباسی، +رده:شورشهای عربی، +رده:شورشها در آسیا، +رده:شورشها در آفریقا (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قیامهای سیاسی علویان''' به اقدامات سیاسی و | '''قیامهای سیاسی علویان''' به اقدامات سیاسی و بعضاً نظامی [[علویان]] و [[شیعیان]] گفته میشد که بر علیه حکومت وقت، در دورههای مختلفی و با انگیزههای متفاوتی صورت گرفته است. در دوران [[امامان شیعه]]، برخی از افراد [[سادات|خاندان ابیطالب]] با هدف ایجاد تغییر در حکومتهای وقت قیام میکردند. بیشتر این قیامها به شکست انجامیده و بسیاری از آنان کشته میشدند، اما در برخی مناطق مانند [[علویان طبرستان|طبرستان]] و [[علویان مصر|شمال آفریقا]] موفق به تشکیل حکومت شدند. شواهد تاریخی نشان میدهد که برخی از این قیامها با تأیید ضمنی امام آن دوره صورت میگرفت، هرچند به ظاهر، برای رعایت [[تقیه]]، نارضایتی از این حرکتها ابراز میشد. نقل شده است که جعفر صادق، امام ششم شیعیان امامیه، دربارهٔ قیام برخی امامزادگان گفته بود: «تا زمانی که یکی از آلمحمد قیام میکند، من و شیعیانم در آسایش به سر میبریم. دوست دارم در هر دورهای یکی از آنها قیام کند و من هزینه زندگی او را تأمین کنم.»<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=انقلابی}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:شورشها در آسیا]] | |||
[[رده:شورشها در آفریقا]] | |||
[[رده:شورشهای عربی]] | |||
[[رده:قیامهای ضدعباسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۱۰
قیامهای سیاسی علویان به اقدامات سیاسی و بعضاً نظامی علویان و شیعیان گفته میشد که بر علیه حکومت وقت، در دورههای مختلفی و با انگیزههای متفاوتی صورت گرفته است. در دوران امامان شیعه، برخی از افراد خاندان ابیطالب با هدف ایجاد تغییر در حکومتهای وقت قیام میکردند. بیشتر این قیامها به شکست انجامیده و بسیاری از آنان کشته میشدند، اما در برخی مناطق مانند طبرستان و شمال آفریقا موفق به تشکیل حکومت شدند. شواهد تاریخی نشان میدهد که برخی از این قیامها با تأیید ضمنی امام آن دوره صورت میگرفت، هرچند به ظاهر، برای رعایت تقیه، نارضایتی از این حرکتها ابراز میشد. نقل شده است که جعفر صادق، امام ششم شیعیان امامیه، دربارهٔ قیام برخی امامزادگان گفته بود: «تا زمانی که یکی از آلمحمد قیام میکند، من و شیعیانم در آسایش به سر میبریم. دوست دارم در هر دورهای یکی از آنها قیام کند و من هزینه زندگی او را تأمین کنم.»[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «انقلابی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.