یحیی بن خلدون

ابوزکریا یحیی بن خلدون، برادر عبدالرحمن بن خلدون، در سده هشتم هجری به عنوان نویسنده دیوان انشاء در دربار پادشاهان مغرب و تلمسان خدمت کرد. او در سال ۷۸۰ هجری به تحریک پسر ابو حمو کشته شد. از آثار او کتاب بغیة الرواد در تاریخ بنی عبدالواد بر جای مانده است.

زندگی

ابن‌خلدون، ابوزکریا یحیی بن محمد بن حسن حضرمی یمنی، برادر عبدالرحمن بن خلدون، مورخ نامدار قرن هشتم هجری بود. وی در سال ۷۳۴ هجری در تونس زاده شد و پس از فراگیری علوم مختلف، به خدمت پادشاهان مغرب پیوست. در سال ۷۵۷ هجری در دربار ابوسالم، سلطان مراکش، حضور داشت و مأموریت سفارت به دربار ابوحمو، سلطان تلمسان، به او واگذار شد. مأموریت خود را با موفقیت به انجام رساند و بازگشت.

در سال ۷۶۹ هجری ابوحمو دیوان انشای خود را به او سپرد. وی در سال ۷۷۲ از این منصب کناره‌گیری کرد و به خدمت عبدالعزیز مرینی درآمد. پس از او، مدتی در خدمت محمد سعید، جانشین عبدالعزیز، بود و در سال ۷۷۵ مجدداً به خدمت ابو حمو بازگشت و بار دیگر اداره دیوان انشاء را بر عهده گرفت.

درگذشت

در رمضان سال ۷۸۰ هجری، پسر ابوحمو که با وی دشمنی داشت، افرادی را مأمور کرد تا در مسیر عبور او را به‌طور غافلگیرانه به قتل برسانند. برخی منابع علت قتل را حسادت دانسته‌اند.

آثار

ابوزکریا کتابی در تاریخ خاندان بنی عبدالواد با عنوان بغیة الرواد تألیف کرد که به چاپ رسیده است.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابن خلدون». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.