کاربر:Heydari

پرونده:نفقه.jpg

نفقه

نفقه، چیزی است که زن به‌طور متعارف برای گذران زندگی خود به آن نیاز دارد. بر این پایه، اموری که شامل نفقه واجب می‌شود و شوهر از نظر شرعی مکلف می‌باشد برای همسرش فراهم کند، عبارتند از: خوراک، پوشاک، مسکن، اثاث منزل، خدمتکار در صورتی که به داشتن آن عادت داشته باشد و دیگر امور ضروری و لازم از قبیل تهیه وسایل سرما و گرما، داروهایی که به‌طور متعارف کمتر کسی در طول ماه و سال از آنها بی‌نیاز باشد و امثال آن.

تأمین دیگر نیازهای زن، غیر از آنچه ذکر شد، مانند دادن پول برای خرید کتاب، انفاق به فقیران و هدیه دادن، بر شوهر واجب نیست.

نفخه زوجه

نفخۀ زوجه بر زوج واجب است، حتی اگر زن خود ثروتمند و غنی باشد. مستند وجوب نفقه اجماع و نصوص مربوط به آیه 233 سوره بقره است؛ و خوراک و پوشاک همسر بر عهدۀ صاحب فرزند می باشد. آیۀ دیگر در این مورد قول خداوند است که در آیه 34 سوره نساء می فرماید: مردان سرپرست زنان هستند و به سبب آنکه از اموالشان را (برای زنان) خرج می کنند. اصولاً نفقه -چیزهایی که انسان برای زندگی احتیاج دارد- بر عهدۀ خود فرد می باشد، مگر آنکه کسی تعهد بر انفاق نموده باشد یا آنکه قانون کسی را ملزم کند. اسلام در دو مورد نفقه را بر عهدۀ دیگری قرار داده است: 1- نفقۀ زوجه، 2- نفقۀ اقارب.

شرایط وجوب نفقه

۱. دائمی بودن همسر: نفقه زوجه دائمی بر شوهر واجب است، و در استحقاق زن برای دریافت نفقه، فقر و نیاز او شرط نیست. از این جهت، زن بر شوهرش حق نفقه دارد؛ اگر چه از بی نیازترین و داراترین مردم باشد. در ازدواج موقت، زن نفقه ندارد؛ مگر اینکه دادن نفقه، شرط شده یا عقد مبنی بر آن جاری شده باشد.

۲. اطاعت از شوهر: نفقه همسر دائمی وقتی بر شوهر واجب می‌شود که زن در اموری که فرمانبری‌اش واجب است از شوهرش اطاعت کند. بر این پایه، زن ناشزه، نفقه ندارد.

۳. عدم ارتداد: بر پایه این شرط، اگر زن مرتد شود و از اسلام برگردد، استحقاق نفقه ندارد؛ مگر اینکه در ایام عدّه دوباره به اسلام برگردد که در این صورت استحقاق نفقه نیز برمی‌گردد.

۴. قابلیت کامجویی: شرط دیگر وجوب نفقه آن است که برای زن و شوهر، امکان استمتاع و التذاذ جنسی از یکدیگر وجود داشته باشد؛ ولی اگر زوج و زوجه به حدّی خردسال باشند که این امکان وجود نداشته باشد، ظاهراً نفقه واجب نمی‌شود.