بختیشوع دوم: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
(+رده:پزشکان قرون وسطی اهل ایران، +رده:درباریان عباسیان، +رده:پزشکان دوره خلافت عباسی (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:پزشکان دوره خلافت عباسی]] | |||
[[رده:پزشکان قرون وسطی اهل ایران]] | |||
[[رده:درباریان عباسیان]] | |||
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۲۰
بُختیشوع، پزشک برجسته خاندان بختیشوع و رئیس بیمارستان جندیشاپور، از نامدارترین پزشکان دوره عباسی بود که چند بار برای درمان خلفا به بغداد رفت. منابع اسلامی روایتی نیز نقل کردهاند که در یکی از بیماریهای خلیفه، درمان او سودی نبخشید و به دعای موسی بن جعفر نسبت داده شد.
زندگی
بُختیشوع، پزشک نامدار خاندان بختیشوع، در بیمارستان جندیشاپور طبابت میکرد و به ریاست آن نیز رسید. او از پزشکان برجسته عصر عباسیان بود و تألیفاتی در پزشکی داشت. در سال ۱۴۸ هجری، هنگامی که منصور دوانیقی به بیماری معده دچار شد و پزشکان دربار از درمان او ناتوان ماندند، جورجیس، پدر بختیشوع و رئیس بیمارستان جندیشاپور، به بغداد رفت. پس از بازگشت او به جندیشاپور، منصور خواست بختیشوع به بغداد فرستاده شود، اما جورجیس نپذیرفت و شاگرد خود، عیسی بن شهلانی، را فرستاد. بختیشوع بعدها در زمان خلافت مهدی عباسی و سپس در سال ۱۷۱ هجری در عهد هارونالرشید به بغداد رفت و به درمان خلفا پرداخت. در برخی منابع آمده است که در جریان یکی از بیماریهای خلیفه، درمان بختیشوع مؤثر واقع نشد و او توصیه کرد برای شفا، دعای شخصی پارسا طلب شود. گفته شده در این ماجرا موسی بن جعفر مورد نظر قرار گرفت و بنابر روایتها، با دعای او خلیفه بهبود یافت.[۱]
| بختیشوع نیای بزرگ و پزشک مشهور جندیشاپور | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| جرجیوس اول ۱۵۲ ق یا ۷۶۹ م پزشک خلیفه منصور | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| بختیشوع دوم ۱۸۵ ه.ق یا ۸۰۱ م پزشک مهدی و هادی و هارون | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| جبرائیل اول ۲۱۳ ه.ق یا ۸۳۸ م پزشک هارون و امین و مأمون | جورجیوس دوم | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| بختیشوع سوم ۲۵۶ ه.ق یا ۸۷۰ م پزشک واثق، متوکل، مستعین، مهتدی | میخائیل | عبیدالله پزشک متقی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| جبرائیل دوم ۳۹۷ ه.ق یا ۱۰۰۵ م پزشک المقتدر و شاهان و بزرگان دیلمی | یحیی (یوحنا) پزشک متوکل | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ابوسعید عبیدالله دوم ۴۵۰ ه.ق یا ۱۰۵۸ م پزشک و مؤلف چندین کتاب پزشکی | بختیشوع چهارم ۳۲۹ ه.ق یا ۹۴۰ م پزشک مقتدر | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بختیشوع». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.