حروف استعلاء: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
استعلاء در لغت به معنای "برتری‌طلبی" و "میل به بالا آمدن" می‌باشد.
استعلاء در لغت به معنای "برتری‌طلبی" و "میل به بالا آمدن" می‌باشد.


درعلم تجوید عبارت است از: بالا آمدن ریشه زبان به سمت سقف دهان در هنگام تلفظ حروف.
درعلم تجوید عبارت است از: بالا آمدن ریشه زبان به سمت سقف دهان در هنگام تلفظ حروف.<ref>{{پک|حبیبی|شهبازی|۱۳۹۱|ک=روان‌خوانی و تجوید قرآن کریم|ص=۱۱۷}}</ref>


== مفهوم شناسی ==
== مفهوم شناسی ==
صفت استعلاء باعث افزایش حجم دستگاه تکلم می‌شود، و در نتیجه حرف درشت و پرحجم تلفظ می‌گردد. به این حالت در تجوید تفخیم گفته می‌شود.
صفت استعلاء باعث افزایش حجم دستگاه تکلم می‌شود، و در نتیجه حرف درشت و پرحجم تلفظ می‌گردد. به این حالت در تجوید تفخیم گفته می‌شود.


[[رده:حروف]]
== منابع ==
 
* {{یادکرد کتاب|عنوان=روان‌خوانی و تجوید قرآن کریم|سال=۱۳۹۱|نام=علی|نام خانوادگی=حبیبی|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=شهیدی}}
 
[[رده:صفات حروف]]
[[رده:تلفظ حروف عربی]]
[[رده:تلفظ حروف عربی]]
[[رده:حروف مقطعه]]

نسخهٔ ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۴۵

در زبان عربی به حروفی که هنگام تلفظ آن‌ها، زبان به سمت سقف دهان بالا می‌رود و درشت ادا می‌شوند، حروف استعلاء گفته می‌شود. حروفی که صفت استعلاء دارند را مستعلیه می‌گویند. حروف مستعلیه هفت حرف هستند: خ ص ض ط ظ غ ق

واژه شناسی

استعلاء در لغت به معنای "برتری‌طلبی" و "میل به بالا آمدن" می‌باشد.

درعلم تجوید عبارت است از: بالا آمدن ریشه زبان به سمت سقف دهان در هنگام تلفظ حروف.[۱]

مفهوم شناسی

صفت استعلاء باعث افزایش حجم دستگاه تکلم می‌شود، و در نتیجه حرف درشت و پرحجم تلفظ می‌گردد. به این حالت در تجوید تفخیم گفته می‌شود.

منابع

  • حبیبی، علی؛ شهیدی، محمدرضا (۱۳۹۱). روان‌خوانی و تجوید قرآن کریم.