توحید در خالقیت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[رده:علم کلام]] | [[رده:علم کلام]] | ||
[[رده:هستیشناسی]] | [[رده:هستیشناسی]] | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}}<ref>{{پانویس کوتاهشده|محمدسعیدی مهر|1398|ک=آموزش کلام اسلامی|ج=1|ص=108-109}}</ref> | ||
ذ | ذ | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۲
[۱]خداوند واجب الوجود است و همه عالم ممکن الوجود است. واجب الوجود علت برای پیدایش موجودات ممکن الوجود است و اینکه موجودات در هستی خودشون نیازمند به خداوند هستند. به عبارت دیگر اعتقاد به این که تنها آفریدگار حقیقی خداوند است و خالقیت موجودات در سایه خالقیت خداوند است وهمه هستی مخلوق اوست و اینکه خالقیت موجودات جنبه استقلالی ندارد و تابع اراده و مشیت الهی است. توحید در خالقیت بااین واقعیت که مخلوقات چیزی را خلق میکنند منافاتی ندارد جون در طول خلق الهی و به اراده و مشیت خداوند واقع میشود[۲]
منابع[۳]
- ↑ مصباح یزدی، محمد تقی. آموزش عقائد. ج. ۱-۲-۳. انتشارات امیر کبیر. ص. ۸۳.
- ↑ سعیدی مهر، محمد. آموزش کلام اسلامی. ج. ۱. کتاب طه. ص. ۱۰۸-۱۰۹.
- ↑ محمد تقی مصباح یزدی، آموزش عقائد، ۱-۲-۳: ۸۳.
ذ
- ↑ محمدسعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱: ۱۰۸-۱۰۹.