توحید در خالقیت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:الله نور السموات والارض.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:الله نور السموات والارض.jpg|بندانگشتی]] | ||
<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش عقائد|نام=محمد تقی|نام خانوادگی=مصباح یزدی|ناشر=انتشارات امیر کبیر|جلد=1-2-3|صفحه=83}}</ref>خداوند [[واجب الوجود]] است و همه عالم ممکن الوجود است. واجب الوجود علت برای پیدایش موجودات ممکن الوجود است و اینکه موجودات در هستی خودشون نیازمند به خداوند هستند. به عبارت دیگر اعتقاد به این که تنها [[آفریدگار]] حقیقی خداوند است و [[خالقیت]] موجودات در سایه خالقیت خداوند است وهمه هستی مخلوق اوست و اینکه خالقیت موجودات جنبه استقلالی ندارد و تابع اراده و [[مشیت الهی]] است. توحید در خالقیت بااین واقعیت که مخلوقات چیزی را خلق میکنند منافاتی ندارد جون در طول خلق الهی و به اراده و مشیت خداوند واقع میشود<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش کلام اسلامی|نام=محمد|نام خانوادگی=سعیدی مهر|ناشر=کتاب طه|جلد=1|صفحه=108-109}}</ref> | <ref>{{پانویس کوتاهشده|محمدسعیدی مهر|1398|ک=آموزش کلام اسلامی|ج=1|ص=108-109}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش عقائد|نام=محمد تقی|نام خانوادگی=مصباح یزدی|ناشر=انتشارات امیر کبیر|جلد=1-2-3|صفحه=83}}</ref>خداوند [[واجب الوجود]] است و همه عالم ممکن الوجود است. واجب الوجود علت برای پیدایش موجودات ممکن الوجود است و اینکه موجودات در هستی خودشون نیازمند به خداوند هستند. به عبارت دیگر اعتقاد به این که تنها [[آفریدگار]] حقیقی خداوند است و [[خالقیت]] موجودات در سایه خالقیت خداوند است وهمه هستی مخلوق اوست و اینکه خالقیت موجودات جنبه استقلالی ندارد و تابع اراده و [[مشیت الهی]] است. توحید در خالقیت بااین واقعیت که مخلوقات چیزی را خلق میکنند منافاتی ندارد جون در طول خلق الهی و به اراده و مشیت خداوند واقع میشود<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش کلام اسلامی|نام=محمد|نام خانوادگی=سعیدی مهر|ناشر=کتاب طه|جلد=1|صفحه=108-109}}</ref> | ||
=== پانویس<ref>{{پانویس کوتاهشده|محمد تقی مصباح یزدی|1384|ص=83|ک=آموزش عقائد|ج=1-2-3}}</ref> === | === پانویس<ref>{{پانویس کوتاهشده|محمد تقی مصباح یزدی|1384|ص=83|ک=آموزش عقائد|ج=1-2-3}}</ref> === | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۴

[۱][۲]خداوند واجب الوجود است و همه عالم ممکن الوجود است. واجب الوجود علت برای پیدایش موجودات ممکن الوجود است و اینکه موجودات در هستی خودشون نیازمند به خداوند هستند. به عبارت دیگر اعتقاد به این که تنها آفریدگار حقیقی خداوند است و خالقیت موجودات در سایه خالقیت خداوند است وهمه هستی مخلوق اوست و اینکه خالقیت موجودات جنبه استقلالی ندارد و تابع اراده و مشیت الهی است. توحید در خالقیت بااین واقعیت که مخلوقات چیزی را خلق میکنند منافاتی ندارد جون در طول خلق الهی و به اراده و مشیت خداوند واقع میشود[۳]
پانویس[۴]
- ↑ محمدسعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱: ۱۰۸-۱۰۹.
- ↑ مصباح یزدی، محمد تقی. آموزش عقائد. ج. ۱-۲-۳. انتشارات امیر کبیر. ص. ۸۳.
- ↑ سعیدی مهر، محمد. آموزش کلام اسلامی. ج. ۱. کتاب طه. ص. ۱۰۸-۱۰۹.
- ↑ محمد تقی مصباح یزدی، آموزش عقائد، ۱-۲-۳: ۸۳.
منابع